მგონი შემიყვარდი(თავი12)

თვალი,რომ გავახილე ბექა არ იწვა.ავდექი შხაპი მივიღე ჩავიცვი და ქვემოთ ჩავედი.სამზარეულოში შევედი და ნაცნობმა ხმამ მკითხა. -დედი როგორ ხარ?? -რავი კარგად შენ??-წლიან ჭიქას ხელი მოვკიდე და გავედი.უცებ რო გავიაზრე რა მოხდაა წამით ვიკივლე,მერეე ჭიქა

DAMN (1)

-ჯანდაბა, შეგიძლია მოკეტო? - სიცილით ვუყვირი ჩემს საუკეთესო მეგობარს, მარკს, რომელიც თითქმის მთელი შესვენებაა მღერის, ამმ, შესწორება,ყროყინებს. -ჯორჯ, შენსავით იდიოტი არ ვარ, რომ მთელი დღე უაზროდ ვიჯდე. - მეუბნება და თავში მირტყავს. -ჰეი, ეს

ჰილეგი (2)

მერე, ქალი გადახტა. ამის დეტალებში გახსენება არ უნდოდა, მაგრამ მაინც ასტკივდა თავი როცა ჰაერში აალებული წითელი თმა გაახსენდა, წყალი კიდევ ერთხელ მოსვა და თითები საფეთქლებზე მიიჭირა. შეუმოწმებელს არ დატოვებდნენ, მაგრამ როდის? ჩანთა არავის გაუხსნია

Black Widow_შავი ქვრივი #4

სახეზე ცივი ოფლი მასხავს, რადგან ვხვდები, რომ მშრალზე არ ვდგავარ. გვერდით ვიწევი და სისხლის უზარმაზარ გუბეს ვხედავ. პირზე ხელს ვიფარებ რომ არ ვიკივლო და ვცდილობ გავიგო საიდან მოდის ეს სისხლი. თვალები მიშტერდება და მეორე ხელს კისერზე ვიდებ.

ყველა გოგო ვიღაცის დედოფალია.-დილა როგორც ასეთი... (10)

-ოოო შეიძლება სულ ძირს ვეგდო?! -აბა გოგო, რა ბედი გაქვს ეს არა? -ეხლა გამასწარი აქედან ალექსანდრე სანამ მაღაზიამდე მეთვითონ არ მიგაცილე! -ეგ როგორ?-თან იცმევდა თან მეკითხებოდა. -გამოგეკიდები ჩემო საყვარელო ქმარო! ეხლა კიდე დროზე მაღაზიაში!

შეუმჩნეველი (V ნაწილი)

იმ ღამეს დამესიზმრა რომ თბილისის ყველაზე მაღალ ადგილას მდგარი ქანდაკება ვიყავი. მთლიანად გაშეშებულს ხელები ჰაერში მქონდა აღმართული და თბილისს ზემოდან დავჰყურებდი. ვხედავდი ხეებს, ძველ და ახალ შენობებს, ზოგჯერ გადატენილ ზოგჯერ კი - ცარიელ ქუჩებს,

ორმაგი გრძნობები(5)

სახეზე თბილი ხელების შეხებას ვგრძნობდი, მარიამის ხმა ჩამესმოდა.მეგონა სიზმარს ვხედავდი და თვალების გახელა არ მინდოდა. -დემეტრეე ... გაახილე თვალები თორე ჩემი ხელით მოგკლავ გეფიცები- მისი ტუჩები ლოყაზე შემეხო თავი დამადო და ღრმად ამოისუნთქა

ნინი and დამიანე (X ნაწილი)

წერილი ამოვიღე თაიგულიდან და წავიკითხე. -მშვენიერს, მშვენიერი თაიგული._გამომგზავნის რა გითხრათ, მაგრამ თაიგული ნამდვილად მომეწონა. ოთახში, რომ შევედი ალექსანდრემ შემომხედა და თვალი ჩამიკრა.

მორაგბე გოგონა თავი 7 დასასრული

სანამ უკან გავიხედებოდი გულის ფეთქვა შეჩერდა,2 წამი კი საუკუნედ მომეჩვენა იმის მოლოდინში რომ სანდროს დავინახავდი,თავი სწრაფად მივაბრუნე...თუმცა იმედი გამიცრუვდა,იქ ხომ ჟურნალისტი იყო და არა სანდრინტერვიუს ჩამორთმევა უნდოდა ბიჭებისთვის... -კაი ლევჩო

ერთხელ დაშვებული შეცდომა(6 თავი)

.სახლში მინდოდა დაბრუნება,ჩემთვის წყნარად .მაგრამ ნიკა მგონი ამაზეც კი არფიქრობდა.კარზე ზარის ხმა გაისმა .ლიზა ბედნიერი წამოხტა და თან დაიძახა 'ის 'მოვიდაო.ნეტავ ვინ ის.როგორც კი კარში 'ის ' შემოვიდა პირი გაოცებისგან გავაღე.შემამჩნია.თვალი თვალში