სამუდამოდ ჩემში დარჩები(18თავი)

-რაა? ინა სერიოზულად ამბობ? ანუ ამ ყველაფრის უკან ირაკლი დგას? -ზუსტად არვიცი ნიკა, მაგრამ ეხლა რომ ვუკვირდები ერთი და იგივე ხმა იყო და ძალიან ჰგავდა ირაკლის ხმას, მაგრამ ეს ირაკლის რაში აწყობს? -კარგი რა ინა. რა გჭირს? რაში აწყობსდა

ყინულის ყვავილები (ნაწილი 4)

-კარგი,-საშრობზე დარჩენილი ჩაის ჭიქები კოვზებიანად დავაწყვე ბარზე და საშაქრეს დავწვდი. -დათომ დამირეკა წეღან,მაღალი სიცხე აქვსო. -ვის?-მშვენივრად ვიცოდი,ვისაც. ჩემმა მეუღლემაც იცოდა,რომ ვიცოდი. -აი,იმ ბავშვს,რომელიც ნაგავში მოისროლეს,მირა!

სამყარო ორისთვის 2

როგორ მიყვარს წვიმა,თანაც გაზაფხულის..სუსხისა და სითბოს შერწყმა,ყვავილებისა და მიწის სურნელი,ისიც წვიმის დროს.მისი შესუნთქვისას გულისცემა ჩერდება,შემდეგ კი გამალებით იწყებს ”ბაგი-ბუგს”.. სულ პატარა ვიყავი როცა გავიცანი,არც სიყვარული ვიცოდი,არც

დღიური: ახალი დღე, მერე რა

ძვირფასო დღიურო დღეს 30 ოქტომბერია, ორშბათი. ახალი დღე და ძველი პრობლემები. სამი თვე გავიდა მას შემდეგ რაც დავობლდი. ჩემს მეთექვსმეტე დაბადების დღეზე. მშბლები მოისწრაფვოდნენ, რომ ტორტი თავის დროზე მოეტანათ დაავარია მოუვიდათ. ახლა ბიძიასთან და მის

შეჩვევა თუ სიყვარული?! 1

-დედა, მამა, გთხოვთ რა მოხდება, ბარემ დავამთავრებ ჩემს სკოლაში და მერე გადავიდეთ თბილისში,ერთი თვე დარჩა , სულ რაღაც ერთი თვე.. არ მინდა სკოლის შეცვლა (თიკა) გოგონა ფეხებმოკეცილი იჯდა სავარძელში და სლუკუნებდა -თიკა, შვილო, ჩვენც გაგვიგე ეხლა რომ

თვალები (5 თავი)

მათი კეკლუცისა და ბედნიერი სახეების ყურება იმდენად მაღიზიანებდა, რომ ავდექი და კარავში შევედი. მთელი საღამო აღარც გამოვსულვარ, გვიან ღამით მესმოდა როგორ დაიშალნენ ახალგაზრდები, ყველა თავ-თავის კარავში შევიდა, ბევრი ვიწრიალე ლოგინში, მაგრამ ვერაფრით

მილანში შევხვდებით 1

ერთად გასკდა ბაჩა კალანდაძისა და ტატა პირველის ჩამოსვლის ამბავი თბილისში.. ორივე იტალიიდან ჩამოვიდა მაგრამ,ერთმანეთზე არიცოდნენ არაფერი უამრავი საერთო მეგობრის მიუხედავად. ეკაკო წერეთელს დაბდებისდღე ჰქონდა,ბავშობის დაქალი იყო ეკაკო ტატასი,დიდიხანი

ბედის მარიონეტი(თავი 6)

-არა არა, მოიცადე სად მიგეჩქარება? სიყვარულს ეგრე არ ამტკიცებენ! -აბა..-სიტყვის დამთავრება არ მაცადა და ბაგეებზე დამეძგერა. მერე ნელა მომცილდა თავალებში ჩამზე და და მითხრა. -არ ვიცი ახლა რატომ მეუბნები ამას, მაგრამ შენც მინდა იცოდე რომ შენზე

ცხოვრება გრძელდება 11

მათე “ლიზის ტბას„ მიუახლოვდა კიბეები ჩაირბინა და თვალებით ძებნა დაუწყო გოგონას , მერე თვალი მოჰკრა გოგონას რომელიც ზურგით იჯდა და ტელეფონით რაღაცას სწერდა, მათე ნელი ნაბიჯებით მიუახლოვდა დარწმუნებული არ იყო ის იყო ვისაც ეძებდა თუ ვინმე სხვა იყო ,

ბანალური ყავისფერი.

შეიძლება დავჯდე? ყურსასმენები მოვიხსენი და ჩემ წინ მდგომი ბიჭი შევათვალიერე.,:ყავისფერი თვალები,სახეზე ჭორფლები,გრძელი თითები... ––რათქმაუნდა.(ვუთხარი და გავუღიმე) ––ხატავ? ––კი. ––მე დამხატავ? ––შეიძლება. ––ანუ?