სიყვარული ფარაფრას ოაზისამდე წიგნი2

ასე ტკბილად მართლა დიდი ხანია არ მძინებია. გასულ კვირას ხომ რამოდენიმე საათი ძილიც სანატრელი იყო ჩემთვის. ახლა კი მზის სხივები რომ არა, ალბათ შუადღემდე მეძინებოდა. ზლაზვნით წამოვჯექი თბილი ლოგინიდან და მიმოვიხედე. ალ ქარიმს კარადა გამოეღო და ბარგს

კიტის (თავი II)

“რად უნდა სახლს ამხელა ზღუდე, თუკი შიგნით არაფერი იმალება?” ვფიქრობდი ჩემთვის, სანამ მეეტლე გაცრეცილ, აქა-იქ გადატყავებულ ჩემოდანს ფეხებთან დამიდგამდა და ბედნიერ საღამოს მისურვებდა. უზარმაზარი, შავი ჭიშკრიდან კოპწიად ჩაცმული, ტანდაბალი მამაკაცი

განთიადი (მეორე თავი)

-მე დარწმუნებული ვარ, რომ მისი ღიმილისთვის ვიცოცხლებ. მის სიყვარულში მოვკვდები. ხომიცი თუ ვამბობ, ვამბობ ნამდვილად.

კიტის (თავი I/Pilot)

ქალი თავის მდიდრულ ცხოვრებაზე ყვებოდა, რომელიც მე ზღაპრად მეჩვენებოდა, დედაჩემი კი მარწმუნებდა, რომ თავადები ასე ცხოვრობენ. გვიამბობდა მათ 6 შვილზე, სამ ვაჟსა და სამ ქალიშვილზე, რომლებიც ამ წერილებთან ერთად ... ჩემთან ერთად იზრდებოდნენ და

ცრურწმენა (სულ)

ამბავი მათთვის, ვისაც უყვარს რეალობისგან ჯადოსნურ სამყაროში გაქცევა. ამბავი სიყვარულზე, მეგობრობაზე და ჯადოქრობაზე, რომელსაც დღეს ცრურწმენას ვეძახით )))))) p.S ჩამქვრალმა გელასნაირმა კუდიანებმა არ წაიკითხოთ P))))))) პუფ!

მე - ორი [ თავი VI ]

- რაც არ უნდა მალაპარაკებდეს, ეს შენი საქმე უკვე აღარაა. - აბა, იმისაა? - სახე ცალყბა ღიმილში მოეღრიცა. ნიკაზე მიმითითებდა. - თქვენ ორს გგონიათ, რომ თქვენ გარდა ქვეყნად კაცი აღარ დადის? - გადავიხარხარე.

განთიადი (პირველი თავი)

უჩვეულოდ ნაზი იყო დეკა, მისი სახელისთვის დამახასიათებელი, სილამაზით და ხასიათით გამოირჩეოდა მუდამ. ერთხელ თუ ნახავდით, აუცილებლად გაიხსენებდით მეორედ ნახვისას. არ ავიწყდებოდა თვალსა და გულს.

დიდი აღმოჩენა(ნაწილი ცამეტი)

ჭეშმარიტების გაბედული და დაუნდობელი ძიების პროცესში ბიჭი წააწყდა შოკისმომგვრელ აღმოჩენას - მას ჰყავდა დიდი ხნის დაკარგული და. ახლად აღმოჩენილი იმედით გაჟღენთილი,მან დაიწყო მისია,ეპოვა მისი ტყუპისცალი, რომელიც გაუცნობიერებლად აიხლართა იმავე სახიფათო

ჩაკეტილი სივრცე 23 თავი

მაგრამ გული გონებას აღარ ემორჩილებოდა და ჩემი ნების საწინააღმდეგოდ ყოველდღე მასზე ფიქრს მაიძულებდა.

არასოდეს დაგივიწყებ (სრულად)

ეს ისტორია, რომელიც თორმეტი თუ ცამეტი წლისამ დავწერე, ეხება წყვილს რომელმაც საკმაოდ ბევრი ,,წინაღობა" გადაიტანა ცხოვრებაში,რომ ერთად ბედნიერები ყოფილიყვნენ. განსაკუთრებით ანამ, რომელმაც მშობლები ერთ დღეს დაკარგა და ძმასთან ერთად მოუწია ცხოვრების