წარსულის კვალდაკვალ თავი 14

ადგილზე გაშეშდა თორნიკე,-იმ ჯიპისკენ გაიქეცი,ახლავე მოვალ მეც.ლევან მიხედე ამათ,ქისტაურმა გოგოები მანქანისკენ წაიყვანა,ის კი უკან გამოიქცა,უკვე მანქანაში სვავდნენ სოფოს როცა მეტრეველი წამოადგათ

ცაში ვარსკვლავებზე მეტი {სრულად}

ცხოვრება რომ სურპრიზებს გვიმზადებს ეს უკვე ყველამ ვიცით. შეიძლება დღეს სიცოცხლით ტკბები, ხვალ კი მკვდარს მიწა გიმშვენებდეს გულმკერდს, შეიძლება დღეს ღარიბი იყო პურის ფულს ნატრობდე, ხვალ კი ორი ლარით ნაყიდი ლატარიის ბილეთით მილიონერი გახდე,

სამი მიზეზი (12 თავი)

პირველად რჩებოდა მთელი ოჯახი ერთად და არც მამას და არც შვილებს დაძინება არ უნდოდათ, ტელევიზორთან იჯდნენ და ყველაფერს განიხილავდნენ რაც გაახსენდებოდათ, განოს უხასიათობაც არ გამოპარვიათ და მამუკა ადგილზე ვერ ისვენებდა.

დაბრუნება (თავი 8)

ოთხი საათი ლოგინში უაზროდ ვტრიალებდი, ბოლოს ავდექი, ჩავიცვი და ვაკოსთან წავედი. სახლიდან ჩუმად გავიპარე, ღამის სამი საათი იყო, ტაქსი გავაჩერე, ვაკოს სახლის მისამართი ვუთხარი. მალევე ჩამოვედი

Darck side of blood. 15 (ალასკა)

ასე რომ დღესვე მივემგზავრებით ალასკაზე პატრიკის გარეშე. ვფიქრობ მანაც უნდა მიხედოს საკუთარ ცხოვრებას.ხო მართლა ჯინა შენს ძმას ბრუნოს დავურეკე ისიც ჩვენთან ერთად წამოვა , ანდრეას ვესაუბრე, გზაში

სტუმრობა საიქიოს თავი III (დანგრეული ქოხი)

ფერები და ნათება რომელიც წარსულიდან გადმოსულიყო და გღევანდღელობაში გამეფებულიყო ძალიან მეცნობოდა, ნაცნობი ქუჩა რომლის ყველა კუთხე კუნჭული ვიცი, ნაცნობი პერსონაჟები რომლებსაც ყოველდღიურად

მზემ ვერ შეცვალა მთვარე *1

გავიდა ხანი ,თუმცა საქართველოს მონატრებას სულაც ვერ ვგრძნობდი ისე დადგა ცივი , არა არა ცივი კიარა რაღაც უფრო დიდად სუსხი და ჩემთვის მიუჩვეველი დეკემბერი დადგა , სულშიც სიცივე იდგა , როგორც მანამ

წამის მეასედში შემიყვარდი... (თავი მეოთხე)

-მოკლედ ლიზიკო, დღეს საღამოს ტორპედოს თამაშია თან ჩვეულებრივი თამაში კიარაა ქართული ელკლასიკოა და შენზე გავიგე ფრხბურთი უყვარსო და წამოხვალ??-მითხრა და გამიღიმა ისე როგორც იცის ხოლმე.

ტირანის მახეში #10

ვერც ვგრძნობ,რამდენ ხანს ვარ ალექსანდრეს მარწუხებში მოქცეული,მისი ორგანიზმიდან გამოდევლინი სითბო რომ ჩემსაში იღვენთება და სამუდამოდ იდგამს ფესვებს,ჩემი სხეული კი წინააღმდეგობის მიუხედავად,მაინც ეშვება სასიზმრეთში,მაინც წყდება რეალობას და გონება

ბიჭს,რომელიც დღემდე მიყვარს (სრულად)

ციოდა.თეთრი ჟაკეტი მჭიდროდ შემომეკრა წელზე და მობუზული,ფრთხილად მივაბიჯებდი ლამპიონებით განათებულ ქუჩაზე.გეგეშიძის ბაღთან გავჩერდი, ფალიაშვილზე და ტელეფონის ეკრანს უიმედოდ ჩავაშტერდი.