სულის ტკივილი დამიტოვე მარიამ.მეორე ნაწილი თავი 8.

-ჩემს გულსაც უყვარხარ ივლიტა ისე როგორც უყვარდი ილიას და იხრჩობა ჩემი გული მის გარეშე,სუნთქვა უჭირს,მაგრამ უნდა გაუძლოს ტკივილს და ამას ერთად გადავიტანთ.მე არ ვაპირებ დაგკარგო,ჩვენ ერთმანეთის ნაწილი ვართ და ვერ დავიშლებით.გულში ჩაიკრა იაგომ ივეტა და

საიდუმლო რომელმაც გამანადგურა (პროლოგი)

რას ნიშნავს ვიყო ადამიანი? -ამ კითხვაზე პასუხის გაცემა ადვილია მაგრამ სათქმელად ძნელი. ვიყო ადამიანი ნიშნავს: სიმარტოვეს, სიძულვილს, ბოროტებას, გარიყულობას და ამავდროულად გამძლეობას. აქედან მხოლოდ ერთი კითხვა მიჩნდება რატომ გამძლეობა?

განგსტერების სამოთხე (33)

ელენე ცრემლების ღვრით მიდიოდა დერეფანში..იტყუება,ვიცი იტყუება. არრა..ასე ძალიან რატო მტკივა? რას მოველოდი საერთოდ?! ოცნებებში დავიკარგე! ცრემლები მოიწმინდა..უნდა წავიდე ამ ადგილს უნდა მოვშორდე..დემეტრეს კაბინეტისკენ გაიქცა.

სექტუმ სემპრა V თავი (ჰარი პოტერის ფანფიკი)

-არა ჰერმიონ! შენ არ მიცნობდი. შენ ჩემი სახელი და გვარი იცოდი, ცოტაც საერთო ინფორმაცია და ბევრი ჭორი… მე პირადად არასოდეს მიცნობდი. არც მე გიცნობდი და არც მიცდია. იმას ვაკეთებდი რასაც მიმანიშნებდნენ და იქით მივდიოდი საითაც მიბიძგებდნენ.

დაბრუნება (თავი 1)

ივლისის არაჩვეულებრივი დღე გათენდა, ლოგინიდან წამოვდექი და ნახევრად მძინარე ჩემი ძმის ოთახში შევბლატუნდი, როგორც ყოველთვის მას ამ დროს ღრმა ძილში სძინავს, გადავწყვიტე მისთვის ეს ბედნიერება ცოტახნით კიდევ შემენაჩუნებინა და აბაზანაში შევედი.

ნუ მეთამაშები.! (თავი 15)

-ვიკა..-ფრთხილად, თითქმის ჩურჩულით წარმოთქვა. ხელი სახიდან ჩამომაღებინა.-მე შენთან ვარ .. გესმის? მაპატიე.. მაპატიე ჩემო პატარა.. -შუბლი შუბლზე მომადო, თვალები დახუჭა.-გევედრები მაპატიე შენი დაცვა რომ ვერ შევძელი, მაპატიე რომ იმ არაკაცმა მაჯობა.

მოსიარულე აისბერგის მახეში {7 თავი}

ადამიანს ისე არაფერი აქველებს,როგორ შრომით მოპოვებული სიამაყე. ურთიერთობაში მთავარი ნდობა და ურთიერთპატივისცემა. და მაინც, რა განსხვავებულად ძგერს ორი ერთმანეთზე შეყვარებული ადამიანის გული.

ღვთაება ირლანდიიდან (ნაწილი1)

არავინ იყო ქვეყნად ანისეზე მშვენიერი.მისი მწვანე თვალები,ცეცხლოვნად მოელვარე, თაბრუს ახვევდა ყოველივე სულიერ არსებას.მის თვალებს ამშვენებდა,ხშირი და გრძელი წამწამები.ხოლო მისი,ფეხის კოჭებამდე დაშვებული,წაბლისფერი თმები,რომელსაც ნაზად არხევდა, სულ

გაფუჭებული ტელეფონი (სრულად)

უბრალოდ ბოლომდე წაიკითხეთ და თქვენი ემოციები კომენტარებში დაწერეთ. ბოლომდე წაიკითხეთ არ ინანებთ, ვეცადე კარგი ისტორია დამეწერა.ძალიან ნაცნობი ეზოს ჭიშკარი შევაღე,ნაცნობ ეზოში შევაბიჯე,რომელთანაც უამრავი მოგონება მაკავშირებს,ირგვლივ უამრავი ბავშვები

ქამელეონისფერი სიყვარული (თავი 1)

მონატრებული ყველაფერი ლამაზიაო ამბობენ,მაგრამ მე მაინც ყოველთვის ლამაზად მიმაჩნდა თბილისი.მიყვარდა ამ პატარა ქალაქში ყველაფერი კარგიც და ცუდიც,ლამაზიც და უშნოც,საშიშიც და სიამოვნების მომრგვლელიც.მე და ის რაღაც უხილავი ძაფებით ვიყავით