ჯაიპურში შევხვდებით! (პირველი თავი)

- ომი რომ დაიწყო, ფრონტის ხაზზე საბრძოლველად წავედი... - მოხალისედ? თანხმობის ნიშნად თავს მიქნევს. - ძალიან კი გაგირისკავთ... იღბლიანი ხართ, როგორც ჩანს, რაკი საღ-სალამათი დაბრუნდით.

სულ მე’ფერები (||| ნაწილი)

იმ მომენტში მხოლოდ სიცარიელეს ვხედავდი. -ეს თვალები ბევრს ვერაფერს გეტყვის ამიტომ ტყუილად.-ესეც შეამჩნია.აღარ გავოცებულვარ,მან თითქმის ყველა ჩემი მოქმედების პასუხი იცის. -ცდები,თვალები ბევრს ამბობს.-შევეწინააღმდეგე. -ამიტომაც არ უნდა დაუჯერო მათ.

შემთხვევითი შეხვედრა ( თავი პირველი და თავი მეორე)

ღამე იყო, როცა ქალაქმა სინათლეებში ჩაძირულ დერეფნებს ჩუმად მიაპარა სუნთქვა. ბედისწერა ორჯერ ეწვია ამ კარს- ერთხელ უხილავი ნაბიჯებით, მეორედ კი სიჩუმით, რომელსაც პასუხი აღარ ჰქონდა.

ვინმე სხვა (თავი 6)

ვზივარ აღელვებული კაფეში. შევსცქერივარ უზარმაზარ ფანჯრიდან, ქუჩის ხედებს... საღამო საათმა წვიმიანი გარემო შეჰქმნა. ოჰ ნეტავი რაზე ვფიქრობ ახლა?!.. სად არის ის თავხედი, რომელმაც ამაფირიაქა ეს დღეებია... თვით კმაყოფილი იდიოტი იქნება დარწმუნებული ვარ.

სასჯელად ნაპოვნი სიყვარული (სრულად)

-შენ თუ გყვარებივარ ოდესმე? -ამას არანაირი მნიშვნელობა არ აქვს ! - შენი აზრით როგორი გრძნობა როცა იცი ვერასდროს ვაჯობებ ანდრიას ,ცდასაც კი აზრი არ აქვს!

ვინმე სხვა (თავი 5)

მთლიანი ღამე თეთრად გავატარე... ახლა ლექციაზე ვარ და თავს ვებრძვი რომ არ ჩამეძინოს. ლადოს ლექცია ისე ჩამესმის რომ თითქოს იავნანას მიმრერიდეს. მან შენიშნა რომ რაღაც რიგზე ვერ მქონდა... სწორედ ამიტომ დასრულების თანავე მომიახლოვდა და მორიდებით ჩამეძია

უადრესატოდ დარჩენილი წერილები

ძველ ფრანგულ სახლში ახალგაზრდა ქალი, პიანინოსთან შემთვევით აღმოაჩენს ძმის ძველ და გადაჭმუჭყნილ წერილებს, რომლებშიც დაკარგული სიყვარულის სევდა და წარსულის ტკივილი გადმოცემული.

Flickers of the Past

წლები გადიოდა და სამყარო იცვლებოდა, თუმცა მოგონებები უკვალოდ არ ქრებოდა. სხვა სახელით, სხვა იმიჯით, სხვა ცხოვრებით დიდ ქალაქში დასახლდა და ცდილობდა წარსულის შეცდომებისგან გაქცევას, თუმცა წარსულის დავიწყება რთულია, მით უმეტეს მაშინ, როცა მისი

to demonstrate (მინი კრებული)

ეს უსათაურო, მინი კრებული მოიცავს ხუთ ურითმო ლექსს, ანუ ვერლიბრს: I. judgement night II. 3 is the number of god III. i get by IV. let us bloom at midnight! V. applaud!

სახსოვარი (სრულად)

აივნიდან უყურებდა ღამის ქალაქის ერთ ხელისგულისოდენა ნატეხს და იმაზე ფიქრობდა, რომ ქალაქის მკვეთრი განათება ღამეს იდუმალებას უკარგავდა. მის გვერდით უზარმაზარი, შავი, ყვითელთვალება კატა იჯდა უძრავად და ისიც პატრონივით ქალაქის შორეულ წერტილს უშტერებდა