მზარეულის დღიური 9

რამეს მოვიფიქრებთ, ოღონდ არ წახვიდე - ზლუქუნებდა ელენე და შიგადაშიგ ქართულად წამოიძახებდა ხოლმე რაღაცას, თუმცა რას მხოლოდ თვითონ იცის.

შეშლილი ფსიქოლოგი (დასასრული)

ქორწინების 20 წლის თავს ავღნიშნავდით როცა ოთახში 7 სიარული შემოვიდა. სანდრო, დამიანე, კესანე, მაკინე და მაქსიმე და ბოლოს ჩემი გაზაფხულის ყვავილი, ჩემი ნაბოლარა იოანა.

დემონი შენ ხარ.! #4

.ბოლო მგზავრიც ჩაუშვა, თვითნ ისევ შიგნით შევიდა, სათითაოდ დაიარა სავარძლები.. საშინელი სანახაობა დახვდა, რამდენიმე მგზავრი უგონო მდგომარეობაში, ვერ შეძლო მიკარება. სიბნელე და კვამლი ერთად ართულებდა ხილვადობას. ჯანგბადის ნიღბები ჩამოვარდნილი და

ცხელი შოკოლადი. (1ნაწილი სრულად)

იმდენად მინდოდა ბედნიერი ყოფილიყო და მის ბედნიერებაში წვლილი მე შემეტანა, რომ ჭკუიდან ვიშლებოდი. მერე სახლის მისამართი ვუთხარი. 15 წუთში უკვე ჩემს კორპუსთან ვიყავით. მანქანა გააჩერა და ძრავი გამორთო. არ გავნძრეულვარ.ჩემი ხელი ისე უეცრად

მოგონება

რამდენს გვახსოვს აფხაზეთი რეალურად? როგორ ფიქრობთ, ბევრს აქვს იმისი განცდა, რომ ეს მხარე მარტლაც ჩვენი და ვალდებულნი ვართ ვცადოთ, ვიზრუნოთ მის დაბრუნებაზე და ერთერთი უმთავრესი: მივაწოდოთ ამომწურავი ინფორმაცია ახალ თაობას,

მწარე განაჩენი

სულ მეყვარები მერე რა რომ ჩემი არახარ,განა ვერ ხედაავ?!სანთელივით ვღელავ და ვდნები,შენს სიყვარულში მე მივეჩვიე კვლავ დამარცხებას,ო როგორ მინდა დაგიძახო სავსებით ჩემი.თუმცა დამთავრდა აღრა ხარ ჩემი მშვენება,

ვეღარ ვმშვიდდები

დიდი ხანია ხმა მესმის უფლის,ო როგორ მწიფან მზეში შვინდები,რომ თურმე მხოლოდ ჩემს თავზე ვწუხდი,ამეკვიატა.. ვეღარ ვმშვიდდები..დიდი ხანია მეძახის მამა..მე კი.. დავყრუვდი.. არ მესმის მისი,რომ მიილია მითების ხანა

დედამიწისხელა

მზის სხივები ცისფერ ცაზე მკრთალად იფანტება და ქუჩიდან შემომესმის მოთამაშე ბავშვების სიცილ-ხარხარი, წამოყვირება. სანამ ფანჯარაში გავიხედავდე, თვითონ აჭრის ოთახში სინათლე და ცალ წარბზე მეხება. ულევი ენერგიით ვივსები,

შემიყვარდა...

არვიცი როგორ დავიწყო როგორ გადმოვცე შევძლებ ესყველაფერი რასაც ვგრძნონ აქ დავწერო გადმოვიტანო? არვიციი უკვე არაფერივიცი არავინ და არაფერი მახსოვს შენგარდა....იცი რამდენჯერ მიცდია შენიდავიწყება შენი საბოლოოდ ამოშლა

გრძნობათა ღელვა

ყოველ საღამოს ფიქრებს რომ მივეცემოდი თავში ერთადერთი ყოველთვის შენი სახელი მიტრიალებდა და გულში ჩუმად ჩვენი სიმღერის ტექსტს ვღიღინებდი რომელიც ასე გვიყვარდა. განშორების დღეებში მუდამ ამ სიმღერას ვუსმენდი და არვიმჩნევდი გულით რამხელა დარდს