სიტყვაზე გაცილებით მეტი (2 თავი)

-კაი რა, რა თავს იფასებ? - როგორც ყოველთვის ახლაც გველურდ ჩაერთო დათო -შემახსენე რა გქვია შენ? - გამჭოლი მზერით დააკვირდა დათოს, მანაც პირი გააღო რომ სახელი ეთქვა მაგრამ, ელენამ ხელი აწია და გააჩუმა - ნუ რა მნიშვნელობა

წერეთლის ხუჭუჭა გოგო... (2)

მანქანის ხმა მაღვიძებს, რამდენი მიძინია უკვე ქალაქში ვართ... მანქანა დიდი ორსართულიანი სახლის წინ დგას.. დედა და მამა უკვე შესულან ეზოში. მეც გადავდივარ მანქანიდან და სახლისაკენ მივდივარ.

საუკეთესო ჩემში (ნაწილი მეცხრე)

-გიორგი იცი რა მინდა? -რა გინდა ქალბატონო? -ქვიშაში ვითამაშოთ... -რაა? გადაირიე? -სულაც არა! ვითამაშოთ ქვიშაში...აუ გთხოოვ რაა.. -როგორ? -ნუთუ ბავშობაში არასდროს გითამაშია..ქვიშის სახლები არ გაგიკეთებია? -ძალიან ადრე..ახლა მაგისთვის მგონი დიდები

ეძღვნება არჩილ ტატუნაშვილს

ქვეყნის ღირსების დაცვისთვის ტატუნაშვილი მოკვდაო, მისი გმირობის ამბავი თვითონ, მტრის ჯარმა მოყვაო, სამშობლოს რად ეწირები, დაწვი ეგ ქართლის ჩოხაო, ფეხი დაადგი, გათელე, ეგ შენი ქვეყნის დროშაო.

მომაშორეთ ეს ბავშვი (პირველი ნაწილი)

საინტერესო ისტორია ურჩი აღსაზრდელისა და აღმზრდელის შესახებ. დანარჩენი დღის განმავლობაში არაფერი გაუფუჭებია საბას. უბრალოდ, საღამოს 9 საათზე მამამისის საწოლ ოთახში შევიდა და ათს რომ ოცი წუთი დააკლდა მაშინ გამოვიდა. თათიამ ამ ფაქტს ყურადღება არ

ნინი ტუსკაძეს

დაასველა წვიმამ ღამის შავი აფრა, მოგონებებს თავხედივით ავებუნტე, ვამპირივით ყელში მწვდება ნიკოტინი, მაპატიე პირველად რომ გაგებუტე!

ჩემი რეალობა (დასასრული)

ვფიქრობდი იქნებ ჩემს ცხოვრებაში გამოჩენილიყო ვინმე სხვა, ვისთანაც შეცდომებს აღარ დავუშვებდი და მის გვერდით მშვიდად ვიცხოვრებდი,მაგრამ ახალი ადამიანის პოვნაც ილუზიაა.რადგან ამ ახალ ადამიანშიც ძველს ეძებ,ეძებ დიდხანს და  ერთ წამსაც კი ვერ დაიჭერ რაღაც

ღმერთი სიყვარული არს ( V ნაწილი)

-აი რატომ არ მინდოდა ქორწილი... -ჩამჩურჩულა ერთ-ერთი ცეკვისას და გამიღიმა -ასე ცუდად ვცეკვავ?-ირონიულად შევხედე პასუხად ლოყაზე მაკოცა და ძალიან ხმადაბლა ჩამჩურჩულა-წამო,გავიქცეთ. -რა?-ვიცინოდი,მეგონა მომესმა

დაცემული ანგელოზი /სრულად/

შემდეგ გოგონა ფანჯრის რაფაზე აცოცდა, თითქოს შეამჩნია მისი მფარველი ანგელოზიო, გაიღიმა და უფრთოდ, უღმერთოდ გადმოეშვა. მან სასუფეველი ვერ დაიმკვიდრა, ის ცოდვის მორევში კვლავ ჩაიძირა. და მაშინ მიხვდა მფარველი ანგელოზი, რომ დაკარგა ის ყველაზე

აუხდენელი ნატვრა

გულზე მაწვება სევდა აუხდენელი ნატვრის, შენზე ფიქრებმა შთანმთქეს, ეს გულიც ჩუმად ტირის. ვერდაბადებულ ღიმილს ფიქრები შორით მიაქვს, დრამაც თავისას შვრება გულის სიღრმეთა შორის;