ვბერდები...

მოჰქრის ჩემკენ ფრაზები, ბედის ნაანდერძები,დაძაბუნდნენ ფეხები.. შენკენ ვეღარ მოდიან..შენზე აღარ ვფიქრობ და თავს შევატყვე.. ვბერდები..თვით სიკვდილის მხლებლებად დაცემულნი მოდიან..მივუყვები შარაგზებს დაობლებულ

დედა!!

თვალებში ნისლი რად გიკრთება,მუდამ მომღიმარო დედიკო?შეხედე თოვლიც კი ფითრდება ქარსაც უნდა,რომ მხნედ იყო.შენ წლები ვერაფერს დაგაკლებს გული გაქვს თბილი და ძლიერი..მერე რა თმებზე თუ დათოვა,

ორ სამყაროს შორის/1/

ორი განსხვავებული სამყარო და ერთი ისტორია,იზაბელა რომელიც ცხოვრებას ნათელი ფერებით უყურებს.ალექსანდრე კობახიძე, რომლის მთელი სამყარო ტყუილი და შავ-თეთრია.ეს არ არის უბრალო სიყვარული,ეს ამბავი ისტორიას დარჩება როგორც ნამდვილი სიყვარული

სიტყვაზე გაცილებით მეტი (1 თავი)

-"ტასი როგორ ხარ?" - ბუტბუტით წავიკითხე და მას შევხედე - ეს რა ისაა? - პირდაღებულმა ვკითხე -სახელი და გვარი ხო აწერია?! -ხო -ხოდა ისაა - შეურაცხადივით დაიწყო კისკისი და ნერვიულად ჩაკბიჩა ბაუნტი - არა, არ მჯერა! -მოიცა! - ხელები ავწიე - ანუ ეს

სიძულვილიდან სიყვარულამდე (სრულად)

სხეულზე დააცოცებდა თითებს, მისი ტანის ყველა დეტალს იმახსოვრებდა, უნდოდა, მარიამი უნდოდა მთელი სხეულით, სულით და გულით.

მარტოობა სულისა ...

მარტო ვარ ახლა და ვიაზრებ - აქამდეც სულ მარტო ვიყავი. ქოხი ვარ ობლად რომ მიაგდეს, ამ ქოხის საყრდენი ფიცარიც.

ძილინებისა უჟმურო (სრულად)

-იქნებ ღიმილი მაჩუქო?-ღიმილს არ წყვეტს ის და თვალებში მიყურებს. -ვერ მომთაფლავთ თქვენი ლურჯი თვალებით, წადით და სალომეს თხოვეთ გაგიღიმოთ-მისი მდივანი შევახსენე, რომელიც ასევე საყვარელი იყო მისი და გაღებული ლიფტის კარიდან ქუსლების კაკუნით გამოვედი.

ევანგელინა /5/

ათი დღის შემდეგ, დილით ჩამეძინა და ლექციაზე, რომ არ დამეგვიანებინა ისე გავრბოდი ყველა მე მიყურებდა. ბოლოს საათს დავხედე და შევიკურთე, აზრი აღარ ჰქონდა. ტროტუარზე ჩამოვჯექი, ავტობუსის მოლოდინში , რომ უკან სახლში წავსულიყავი ადგილე ჩამეძინა. - გოგონიი

მდუმარე ტილო

ფანჯრებზე სქელი ფარდები ჩამოეფარებინა, ღამის ფარანი ბუნდოვნად ანათებდა ოთახს, თამბაქოს კვამლი ნისლივით დაცოცავდა ოთახში და უფრო დაბურულს, ბუნსოვანს ხდიდა გამოსახულებას.

იანვრის სუსხი(რიცხვი 3) (2)

ახლანდელი დრო -მე მოვედი.თქვა და თავისებურად ჩაიღიმა. -არა შენ წახვედი.გულნატკენმა ვუხარი და კარი ცხვირწინ მივუხურე. ის წავიდა, ის ახლაც წავიდოდა როგორც მაშინ. მან თემი სხეული მიიღო შემპირდა ,რომ ყველაფერი კარგად იქნებოდა, თუმცა ადგა და