წარსულის კვალდაკვალ თავი 31

ჩემთან გამორბოდი? დაუშვი იარაღი და ისევ ისე ვიყოთ ერთად.აქედან წავალთ და ბედნიერები ვიქნებით. -ჩვენ ბედნიერება არ გვეღირსება. ჩვენ უბედურებისთვის გავჩნდით. მხოლოდ ეს შეგვიძლია..- შეშლილივით აუტყდა სიცილი სესილის,მერე კი მას გასროლაც მიაყოლა,ორი

ზუსტად ისაა რასაც ველოდი (4)

საოცრად დამღალა ამ ადგილმა, იმედი მაქვს როუზი ცუდ შეფასებას არ დამიწერს, ყველანაირად ვცდილობ რომ მას თავი მოვაწონო, თუმცა სანამ აქედან არ წავალთ ეს არ გამოვა.

არავინაა იდეალური

ერთერთი დიდი პრობლემა ოცდამეერთე საუკუნეში, რომელიც ყველას აწუხებს, ვიმსჯელოთ ერთად. ასევე ჩემთვის ძალიან საინტერესო იქნება თქვენი აზრიც,და გახსოვდეთ რომ "არავინაა იდიალური"

სიყვარული უსიყვარულოდ {14}

_ჩემი ბრალია ... ყველაფერი ჩემი ბრალია ჩემი ოჯახის და იმათი უბედურებების . მაგათი ტყუილების და ჩემი უუნარობის. ვერ დაგიცავი, ვერც გიპოვნე, ვერაფერი გავაკეთე საერთოდ ვერაფერი შევძელი . უძლურებისგან ვგიჟდები მარიამ ... შენთვის ისევ ვერაფერს ვაკეთებ

სიყვარული თუ ვირუსია ის მე გადამაქვს

უსიყვარულოდ ეგ სურვილიც ყველგან გაგიშვებს, რომ დაიმატო თვალში ერთი დოზა ნაცარი, სადაც გზებია და არცერთი აღარ განიშნებს, რომელ ბილიკზე შემოგხვდება ისევ ტაძარი.

შეშლილი ქალაქი

ღამდება და ისევ იდუმალებით მოცული სიბნელე ეცემა ნაცრისფერ ქალაქს ოდესღაც სიცოცხლით სავსეს ახლა კი სრულიად ჩამქრალს,აქ ვეღარ ნახავთ მომღიმარ სახეებს აქ საერთოდ სახეებს ვეღარ ნახავთ აქ ხომ სიყალბე მეფეობს აქ ხომ...

სიკვდილთან ახლოს... (თავი 4)

-აუ ბიჭო, რა ვიფიქრე იცი, მოდი თავზე დიდი ტატუ გაიკეთე, თმის იმიტაციის პონტში რა_სიცილს ძლივს იკავებდა რატი. რაც ნუცამ დაავადების შიში დამაძლევინა ხასიათი გამომიკეთდა და ჩემი ძმა ხუმრობებს არ მაკლებდა, ხვდებოდა წყენის ნაცვლად მამხიარულებდა

საუკუნო სიყვარული.თავი 12.

-სესილი მე თუ დავრჩები,უნდა შეიცვალოს მთელი ჩემი ცხოვრება.ახლა მე გეკითხები,შენ რას გააკეთებდი ჩემთვის მე რომ იგივე სიტუაციაში ვიყო.არ ფიქრობ,რომ მე და შენ,ჩვენ ორმა უნდა ვისაუბროთ?

პარანორმალური. 11

- რა ჯანდაბაა? ღამის ორი საათია, ნორმალურ ხალხს ამ დროს ძინავს - დაიწყო წუწუნი ბიჭმა და კომფორტულად მოთავსდა საწოლზე.-დილან - ჩურჩულებს გოგო და ცდილობს დამშვიდებას - ოთახში ვიღაც დადის

წყვიადი, რომელიც მე შთავაგონე...

გქონიათ ოდესმე შეგრძნება რომ დრო მიდის, თქვენ კი უკან ხართ? გქონიათ ოდესმე ფიქრი იმისა რომ ვინც გეგონათ, ის აღარ ხართ?მე კი მეგონა ცხოვრება მთავრდება სწორ გზას მივყავართ წვიადში,შევცქერი