ვნების სურნელი #1

ღვინის ჭიქა მაგიდაზე დადო და ბარათი გახსნა. „ეს შენი ვნების სურნელია..! ალბათ ოდესმე მეყოფა გამბედაობა და ისევ შევიგრძნო ამ სურნელს.! გილოცავ ახალ წელს.! „ შუშის ბოთლი რომელიც არცერთ პარფიუმერულ ბრენდს არ ეკუთვნოდა და აშკარა იყო რომ მხოლოდ მისთვის

ჩემი ოცნება სიყვარულზე ახდა 2

როცა დანიელმა დამამშვიდა ისევ შევედით ოთახში, მაგრამ ამჯერად დანიელმა თავის ადგილას დქმსვა თვითონ კი ჩემს ადგილას დაჯდა, მე მის უკან ვიჯექი და ისიც დავინახე თუ როგორ უყურებდა იმ ბიჭს დანიელი, როცა გაკვეთილები დამთავრდა ნინის ვუთხარი -ნი დღეს სახში

ყველაფერი "გუშინად" დარჩა (ნაწილი II)

იმას ვამბობ რომ მიჩვეული ვარ ყოველ დღე ვხედავ, ბავშვობიდან სულ ჩემთან არის, ეს ერთი წელი დღე არ გავიდოდა ჩემთან არ ამოსულიყო. თავიდან მარტოს რომ მეშინოდა ღამის სამ საათზე ამოდიოდა ხოლმე.

მედეა კუსიანი

მინდა რომ მუდამ გახსოვდეს თუ შენ ვინ ხარ ჩემთვის, ერთადერთი გრძნობა შენ ხარ რომელიც გულს ერთვის. და არ მინდა რომ ოდესმე შენ დაგკარგო, გესმის ეს სიტყვები თითქოს იყო ღრიალი ამ ვეფხვის. აქ მსურს მხოლოდ გაგონება მაგ ლამაზი ერთ ხმის.

შენი უშენობა ჩემში

მოდის... ახალი წელი მოდის თითქოს ახალი იმედებით და სურვილებით ისე თითქოს ეს დღე დიდ რამეს ცვლიდეს ჩვენს ცხოვრებაში, მაგრამ რა ვუყოთ იმ თანდაყოლილ ჩვევას, რომ ახალი ახალი ცხოვრების დასაწყისია (თითქოს)...

მრავალს.. მრავალს და მრავალს...

აღსდგება ისევ ცეცხლი ფერფლიდან როგორც ნეპტუნის ველზე ფენიქსი, სიახლის შთანთქმა კვლავ ისე მინდა, განსხეულებას უკვე ვერ ვუცდი.. მოღელავს სისხლის ტალღა ახალი რათა წალეკოს რაც არ აშენდა,

სხვისი არჩეული საქმრო (დასასრული)

-12 სააათი ხდება , უნდა ვაკოცოთ - ამბობს ირაკლი და ჩემს ტუჩებს აშტერდება, ზედმეტი კითხვების გარეშე ვყვები მის სურვილს; მეც ხომ ეს მინდოდა, ახალი შტრიხები შემეტანა ახალი დღის დღესასწაულში, რუტინა გამემრავალფეროვნებინა და ძველი მოლოდინი გამეხსენებინა.

სევდათა მუზეუმი [ნაწილი 3]

დილით ყველაფერი თეთრ ნაბადში იყო გახვეული,ფიფქები ჯერაც დაუღალავად მოძრაობდნენ..საიდანღაც წვიმის წვეთების ხმა მესმოდა და ეს ყველაფერი საოცარ იდილიას ქმნიდა.

ჩემს პატარას

ჩემს ფიქრებს აქ მუდამ მე ვატან ქარს, პატარა გოგონა მიბრუებს თავს გრძნობები ამ ჩემს გულს კვლავ ადებს ვალს და შენ ჩემს სიცოცხლეს სულ ასმევ წყალს. იცი? კვლავ მივყვები მხოლოდ შენს გზას, ერთხელაც მითხარი რას ფიქრობ, რას. შენს გამო მე, ლოთი შევეშვი სმას,

გული გონიერი (თავი 1 )

ამ თავში გაიცნობთ ანას, გოგონას რომელსაც ყველა ისე ექცევა როგორც საჭიროდ მიიჩნევს , გოგონას რომლის აზრი არავის აინტერესებს. ანა მისი უფროსი დის ერთად მიდის თბილისში და ცდილობს რამოდენიმე დღით მაინც იყოს ბედნიერი.