ხევსურეთი IX

დილით ელენემ ნიკოზე ადრე გაიღვიძა.მძინარე შეყვარებულს დიდხანს უყურებდა.უნდოდა უფრო დიდხანს,საუკეთესო შემთხვევაში მთელი ცხოვრება ეყურებინა ყოველ დილით.გარეთ წვიმა დაიწყო,ამასობაში ელენე ადგა და საკუთარი ნივთები მოაგროვა.ნიკოს საუზმე მოუმზადა,თავის

აგვისტოს 7დღე სრულად

რომ ვბრუნდებოდით თვალი მოვკარით წარწერას მისი სახლის კედელზე. „ჩვენ დავბრუნდებით“ეწერა ისევ ისე-უცვლელად,მკვეთრად და იმედიანად.. იმედს გვიტოვებდა იმისას რომ ოდესმე ისევ ვიხილავდით ერთიან საქართველოს.... პ.ს. ჩვენს ქორწილს კოსტამ და თიკომ მიაყოლეს

უნებლიე მოწმე (თავი მეცამეტე)

-ხმა ამოიღე,ლაზარე ნუ მაგიჟებ -უფრო სწორად შენ გარდა არავინ გადარჩენილა-უთხრა და თავი ჩარგო -მეხუმრები ალბათ-ზღვას ისევ თვალი მოავლო და ცრემლს გადმოსვლის საშუალება არ მისცა-ვერ იქნება სიმართლე. ისინი ცოცხლები არიან-დაიყვირა და წამოხტა. გაიქცა თითქოს

ფანჯრების მწმენდავი თავი.2

ჩაშლილი მოლაპარაკებების გამო, განერვიულებული ნინა დარბაზში წინ და უკან დადიოდა. მას არც ლევანის რეაქცია გამოჰპარვია, რომელიც რამდენიმე წამის განმავლობაში გაუნძრევლად მისჩერებოდა გოგონას. რა შედეგი მოჰყვებოდა მომხდარს? შეიძლებოდა თუ არა ეს

დამიბრუნდი...

დამიბრუნდი,იცი,უკვე გაპატიე მეც ვერ ვხვდები,ეს ტკივილი სად დავტიე რაც დამშორდი,ღამეები გავათიე გულს ვუსმენდი,სევდაც გვერდით გადავწიე... გელოდები,უშენობით მეკვრის სუნთქვა "შენ მიყვარხარ" გულში ვფიქრობ,მინდა სულ ვთქვა რა ვქნა, როცა მოწყენილზე კვლავ

ბარბარა (საცდელი)

შეიძლება თქვენთან ცეკვა?-მეკითხება სიმპათიური ყმაწვილი. -კი რატომაც არა-ვეუბნები მოწყენილი და მის ხელს ჩემსას ვახვედრებ. შავი კაბის ფრიალით გავდივარ საცეკვაო მოედანზე და უცნობთან ერთად ცეკვას ვიწყებ. "ღმერთო ალკოჰოლის სუნათაა აყროლებული" ვფიქრობ

იღბლიანი შეცდომა (თავი მეთერთმეტე)

ნერვიულად დააბიჯებდა სანდრო გიორგაძე სამუშაო კაბინეტში, ვერაფრისთვის ახერხებდა გულის დადებას, ერთდროულად ბევრ განსხვავებულ განცდასა და ემოციას მოეყარა მასში თავი. წინა საღამოს იხსენებდა, ფრაგმენტები ერთმანეთს ცვლიდა და სახეზე ღიმილი ეფინებოდა.

გიჟური დღეები (თავი 4)

-შემიყვარდი გულში ცეცხლი მინთიაა...- თვალებს ვატრიალებ, რა ცუდი გემოვნება აქ.-აი, ეგ მე სულ ფეხებზე მ*იდიაა-ჩემებური ვერსიით ვყვები და ვუბღვერ,ნიკა კი სიმწრით კუმავს ტუჩებს.-სხვა მიმ...ღერე ნიკა,

სარკე(თავი III) 18+

ჩემს ხელში აყვანისა და წაღების უფლებას. შეუჩერებელმა კანკალმა ამიტანა, რომელსაც ეს ადამიანი ტანზე ხელების მჭიდრო მოხვევით ცდილობდა.-ჩემი ნუ გეშინია,- ჩამჩურჩულა მან,- მართლა სულ კი არ დაგცინი.

მარიონეტი (თავი ორმოცდაორი - დასასრული)

რას-რას და ალბათ ვერასოდეს წარმოიდგენდა, თუ ოდესმე საყვარელი ქალის თვალებში ამხელა სინანულს დაინახავდა. ერთმაბაშად გაცივდა და შეიცვალა ნინო. მისი მშვიდი ხასიათიდან აღარაფერი დარჩენილიყო, ფეთქებადი და იმპულსური სიტყვას აღარ არჩენდა აღარც მეუღლეს და