უაზრო ქმედება (თავი 5)

ელენე წამში მოწყდა ადგილს თორნიკე კი მისდევდა ელენე ანინეს წრეებს ურტყავდა და შველას თხოვდა თორნიკე კი არ ეშვებოდა და თან ემუქრებოდა ანინეს მათი ყურება ძალიან სიამოვნებდა თუ იცით მომენტს რა გააფუჭებდა დიახ ელენე წაიქცა და მუხლები გადაიტყავა ჩვენი

გოგონა რომელიც სულ იცინის

გოგონა რომელიც სულ იცინის და ყველა იცნობს გოგს რომელიც სულ იღიმის ,,ის თავისივე ღიმილის ქვეშ დიდ ტკივილს მალავს მაგრამ ვინ რაიცის ,,რადგან მაის იცნობენ ისეთ გოგონად რომელიც სულ იღიმის....

სურვილი რომელიც მკლავს.. (თავი4)

-შენ დალაგებული თუ ხარ? რა უფლებით მიკრძალავ მეგობართან შეხვედრას, ვინ ხარ? ქმარი? ძმა თუ მამა?ერთი გამაგებინა რა უფლება გაქვს ჩემზე?-მოთმინება ამომეწურა და საოცრად ხმამაღლა ველაპარაკებოდი.

ბედნიერება სვანურად (16)

-ვიცი, მაგრამ შეეცადე. -ზუსტად ამ დროს ლილეს მაქსიმემ მისწერა ტელეფონზე. -აი ნახე ისიც ვერ იძინებს მომწერა. -გაეცინა ლილეს -რა მოგწერა? -შემეკითხა გღვიძავსო. ჩემი ნახვა უნდა.

ერკე მიდასი - ყინულის მონოლოგი

ვდნები. უსასრულო კალაპოტებად ვიღვენთები ყოველ სეზონის ცვლაზედ და უღიმღამო წვეთებად ვიკვლევ გზას ვიღაცის ალეწილ სახეზე, ან საწყალი, გარეთ მძინარე ცხოველის ქურქზე, ის საბრალო, შესაძლოა თავშესაფარს ეძებს, დადის კარდაკარ, ფეხდაფეხ მიყვება ადამიანის

ველური შროშანები თავი მეორე

-მშვენივრად იცი შენ რაც მინდა მე,-წიაღიღინდა და ამათვალიერა,-ეს ტანსაცმელი არ გიხდება რომ იცოდე შენ რეალურ სახეს ფარავს -რას გულისხმობ? -შენ ისეთი პროფესიის ქალი ხარ დაფარული სამოსით თავს ვერ წარმოაჩენ,-სხეულში გამცრა...

მთვარის სასწაული (ნაწილი 4) დასასრული

ღიმილი სახეზე საუკეთესო გზაა იმ საშინელი და მოსაბეზრებელი კითხვების ასაცილებლად, რომლებიც, ვითომ მზრუნველ და მოსიყვარულე ნათესავების კამანდას აწუხებს !

გაზაფხულის წვიმა (ნაწილი 16)

თვალებგაფართოვებული ვუყურებდი, სანამ ცალყბად არ ჩაიღიმა და მივხვდი, ეს ღიმილი რასაც ნიშნავდა და რისთვისაც იყო ჩემკენ გამოსროლილი-უნდოდა, მივეხვედრებინე, რომ მე ნებისყოფაც გრძნობებთან ერთად მღალატობდა და ჩემი თავმოყვარეობაც საღად აზროვნებასთან ერთად

მე მისი მჯერა !!!

ივნისის დილა მეხუტება მკერდში ბავშვივით, მერე კი გულზე უნებურად მიჭერს მარწუხებს, მახსენებს მას, ვინც ამ გულიდან უკვე გავუშვი და ჩემს თვალებში მონატრებას ისევ აბრუნებს.

ცხოვრება მშვენიერია (2)

-კიი მოვედი. ვითომ ძალიან გაგიხარდა ნარკომანი შვილის დანახვა. -დიახაც გამიხარდა. რაც არ უნდა იყოს შენ ჩემი შვილი ხარ.-ლილი მივიდა და ნიკას მიეხვია. ნიკას ესიამოვნა ეს მაგრამ მალევე მოიშორა და თავის ოთახში