ვნებიანი მასწავლებელი - 7

- ჯანდაბა მარიამ , რას აკეთებ ... - ამოიგმინა და თითები უფრო მოუჭირა თეძოებზე. - აქ არ ქნა ... - უთხრა და წამში აღიქვა სუსტ წერტილზე თითები. - მარიამ ... - ჩშ ... - უთხრა და კისერში სველი კოცნა დაუტოვა. - რას ამბობდი ? - აქ ... ჯანდაბა არ გააკეთო

კლონი (საცდელი თავი)

„ჩემო მეგობრებო, თუ თქვენ დღეს ამ წერილს კითხულობთ ესეიგი მე ცოცხალი აღარ ვარ. რა სამწუხაროა, რომ ჩემს სიცოცხლეშივე არ შემეძლო თქვენთვის იმ ყველაფრის თქმა რასაც მე ვგრძნობდი თქვენს მიმართ.ლაშა, ეგნატე,

შიში პატივისცემა და სიყვარუილი {11}

ანასტასიას არ ელოდა, უცებ წამოდგა ფეხზე.-ტასო... რამე მოხდა?-არა, შენთან მოვედი.გაოცებული თორნიკე თვალებში ჩააშტერდა, ერთი თავით დაბალ გოგონას და დაელოდა რას ეტყოდა. ანას ძალიან უჭირდა სიტყვების წარმოთქმა

ვნებიანი მასწავლებელი - 6

- ვერც კი წარმოიდგენ ისე ! - ამოიხრიალა და ღრმად ამოისუნთქე. - ჯანდაბა მათე , ძალიან მინდა ... - ამოთქვა ცეცხლმოკიდებულმა და თმაში ახლართული თითებით თავისკენ მაქსიმალურად მიიზიდა. - ერთი პროფლემაა პატარავ ...

წარსულის მონები 2

ამბავი , რომელიც მანამდე ვახსენე დაიწყო ჩვენ ოთხის შეკრებით...მე , ანა , ალექსანდრე სკოლიდან მოვდიოდით როცა ალექსანდრემ გადაწყვიტა გაბრიელიც ჩვენთან ერთად წამოსულიყო .ჩვენ ოთხი მოვაბიჯებთ ქუჩაში

სულის ტკივილი დამიტოვე მარიამ.თავი 5.

-გიორგი ნუ მემუქრები,მიფრთხილდი.მათ ხმაურზე მარიამმა შემოაღო კარი და ანა ასეთ მდგომარეობაში რომ დაინახა ისე გულიანად აკისკისდა ყველა მათთან მივიდა.ყველას გაეცინა და ნაზი ბებომ უთხრა სიცილით მობღვერილ ანას. -რა დააშავე გიორგიმ ასე რომ გაგიმეტა.

გოგონა ნიღბით [ ნაწილი პირველი]

დიდიხანი ვეძებდი სამსახურს, რა აღარ ვცადე თუმცა უშედეგოდ, ისევ სამსახურის გარეშე დავრჩი, რამდენიმემ დამირეკა მივედი, თუმცა არ დამიტოვეს, არ ვიცი უბრალოდ ამ ქვეყანაში ხალხი როგორ ცოცხლობს.. მაინცდამაინც ნათესავი უნდა გყავდეს სადმე ან ფულიანი უნდა იყო

ცუდი წარსული ბედნიერი მომავალი (თავი 3)

წინა თავში ვთქვი, რომ „ცუდს, ყოველთვის მოყვება კარგი“, მაგრამ დავფიქრდეთ იქნებ კარგსაც მოყვება ცუდი? ამაზე ოდესმე გიფიქრიათ? აი სანდრას ნამდვილად არ უფიქრია,მხოლოდ და მხოლოდ ფიქრობდა, რომ მე არ მჯერა იმის, რომ ცუდს მოყვება კარგიო,

ალექსანდრა (6)

ცხოვრებაში ყველაფერი წარმავალია, სიხარულიც, ტკივილიც, წარმატებაც, მარცხიც, მთავარი ჩვენი უცვლელი გრძნობებია, რომლებიც ადამიანად გვაქცევენ. -რისთვის მოხვედი? - მკაცრად ჰკითხა - ის ტიპი რატომ გელაპარკებოდა? - სახე გაუმკაცრდა ჯაჭვლიანს

ვერწერა

აღარაფერი მაქვს დასაწერი.სიტყვები მცვივა ხელებიდან და სანამ აკრეფას მოვასწრებდე, იკარგება.ძალა აღარ შემრჩა, რომ მუჭი შევკრა და იქ მოვაქციო ჩემი სათქმელი.მაინც გამოძვრება ხოლმე ერთი მძიმე,