მდუმარე სასტუმრო - სალივანის დღიური (თავი 20)

საკუთარმა ფიქრებმა შეაშინა. უკანასკნელი ძალ-ღონე მოიკრიბა და მკრთალი სინათლეების მიმართულებით გაემართა. გვირაბი ალაგ-ალაგ იყო განათებული. ელი ფარანს ზოგავდა და მხოლოდ ბნელ მონაკვეთებში ანთებდა. გვირაბი ძალიან გრძელი იყო. ცალ მხარეს, ყოველ ათ მეტრში

ისევ თბილისი და ისევ თბილისელები (4)

-ელემენტარული რაღაცებიც კი ავიწყდება-მეთქი- თუთიყუშივით გაიმეორა დის საქციელით გაოგნებულმა. -ჯანდაბა, ყავის ფულის გადახდა დამავიწყდა - თვალები აატრიალა და კაფისკენ გაეშურა, თან გზაში თავის თავს ლანძღვას მოჰყვა. სწრაფი ნაბიჯით მიუხალოვდა უკვე ნაცნობ

წამის მეასედი (თავი 12)

-რა...რატომ ჩამოდის?-გაუკვირდა ლიზას. -რა კითხვებია ლიზა?!-ხმა გაიმკაცრა ნინომ.-ნებართვა სჭირდება? -არა მე უბრალოდ გამიკვირდა...-ჩაილუღლუღა დარცხვენილმა.

ცრემლებით მოწმენდილი ცა ლიზის გაბმა მახეში თავი 8 9

ლიკა არქივში მივიდა ლურჯყდიან საქაღალდეს ეძებდა.მესამე თაროზე იდო და ვერ შეამჩნია რადგან სხვა საქაღალდეები ფარავდა მას ლიკუნამ ლურჯყდიანი საქაღალდე გადმოიღო.იმ საქაღალდეში ლიზის ცნობა იდო,სადაც ლიზას მიერ ექიმის დასმული დიაგნოზი ეწერა თანდაყოლილი

შენთან... თავი 8

ავდგეთ ეხლა გვიანია, ხომ წამომყვები დღეს დედასთან? -კი აუცილებლად, მაგრამ მეძინება, ცოტა ხანს ასე ვიყოთ რაა.. -შეეხვეწა ქმარი. -ადექი გთხოვ.-ნინი წამოდგა და ტანსაცმლის არჩევას შეუდგა, მაგრამ არაფერი მოეწონა და ლოგინზე გულდაწყვეტილი ჩამოჯდა. -ძალიან

ნუთუ შეგიყვარდა?

მაშინ როცა ეძინა ყველას მახარაძე ფანჯრის რაფასთან იდგა და ხედს გაჰყურებდა. რაღაცაზე ფიქრობდა თუმცა რაზე არავინ იცის. მია გაახსენდა მისი უცოდველი და უდანაშაულო თვალები. ტანში გასცრა... გაახსენდა ერთხელ კოტემ და მან გოგონა გადაარჩინეს მოძალადეებისგან,

მე ვერ წავედი

მგონი წავედი, მგონი წავედი! მე სიყვარულის შიგნით შთავედი! მან მე ჩამკეტა, მომკლა, გამწირა, მხოლოდ შენთვის არს ეს თავგანწირვა! მე ვერ წავედი, მე ვერ წავედი! მე სიყვარულის ფონს ვერ გავედი! მე ხომ უარმყოფს გრძნობების ღმერთი, უნდა წამართვას ეს გრძნობა

ტაისია თავი 1

დილის 7 საათი იქნებოდა, დარეკა - სახლთან ვდგავარო.. არ მიკითხავს რატო იდგა, არც ის მიფიქრია რომ ცუდად იყო და დახმარება სჭირდებოდა. კიბეებზე ნახევრად დახუჭული თვალებით ჩავირბინე. ქარი იყო. სადარბაზოსთან დინჯად იდა და მელოდებოდა. რომ დამინახა ოდნავ

ბედთან თამაში (თავი 2)

იანთან ვიმუშავებ და მის გუნდში ვიქნები და მის კაბინეტს მიჩვენებს.კაბინეტის კარებზე ვაკაკუნებ და თანხმობის მიღების მერე შევდივარ.ზურგშექცევით დგას და ვერ ვხედავ თუმცა მისი ტანით და ნავარჯიშები სხეულით ვიმსჯელებ ახალ

ცისფერთვალება (თავი 1)

ეს უკანასკნელი, როგორ მომხიბვლელად დგას ბართან და მის ძმაკაც ესაუბრება, დაკუნთული სხეული და ხელებზე გამოკვეთილი ძარღვები, სწორი წვეტიანი და საშინლად მაგარი ცხვირი, მომხიბვლელი ღიმილით და საოცარი ფორმის ტუჩებით, მისი სუფთა ცისფერი თვალებით.