როგორ ვიპოვე ბედნიერება (თავი!)

მე ვარ ნუცა,ოცდაოთხი წლის,პროფესიით იურისტი ვარ. ოჯახი(საყვარელი მეუღლე და შვილები)არ მყავს. მართალია ქმარ-შვილი არ მყავს მაგრამ მყავს ორი ისეთი ადამიანი რომლებიც "სიგიჟემდე"მიყვარს. ჩემი უსაყვარლესი დედა(ნათია),და უძვირფასესი მამა(ირაკლი),ამათ

გრძნობების უცვლელი ნოტები

გადის დრო და ვხვდები, ვხვდები, შენს მსგავსს ვერვის ვერ შევხვდები! არ გიყვარდი, არ გიყვარვარ და არც გეყვარები, მაგრამ მუდამ ამ ჭრილობებს, მუდამ ეფარები! ოცნების ქალაქში ვცხოვრობთ და ვიცი, მხოლოდ შენს მიმართ მაქვს გრძნობის ფიცი! მიყვარხარ, მე სულ

დაბრუნება (1)

ძირს ეშვები თითქოს უფსკრულში და უკიდეკანო სივრცის ბოლოს სინათლე ჩანს, ეს დაშვება საასიამოვნოა, მიუხედავათ საშიშროებისა. მოვწყდი ჩემს გორგოლაჭებიან სკამს რომელიც ამ შეგრძნების წარმოდგენაში მეხმარება და ყავის ფინჯნით ხელში აივანზე გავედი, ჩემი სახლის

რაღა გათენდა...

რაღა გათენდა... წამიც ალიონს, შეეჩეხება ცრემლით თვალები, ისევ ინათებს... და მეც ყალიონს გვერძე გადავდებ.. დავიმალები...ისევ მაშინებს მე მზის სხივები , რადგან, მე სითბოს შენსას მახსენებს. სულმკვდარი ,ძალით გავიღიმები და საათს უკან გადავაყენებ...

მე შენ მიყვარხარ პატარავ

-პაარავ ზედმეტი წარმოდგენა ხომ არ გაქვთ? -ამ დროს საუბარი ჩემმა კლასელმა ნიკამ გაგვაწყვეტინა.მოწესრიგება დავიწყე დღეს ბოლოზარი გვაქვს... სიხარულისგან მეეცხრე ცაზე ვარ. შხაპი მივიღე და ტანსაცმლოს არჩევა დავიწყე ლურჯი ჯინსი და ტოპი ზედა ჩავიცვი

უაზრო ქმედება (თავი 2)

ხმა არცერთს ამოუღია სახლში მისულებს უამრავი სტუმარი დახვდათ ფიქრობდნენ ორივენი მაგრამ ვერ იჯერებდნენ რა ქნეს ასე რატომ მოიქცნენ ელენეს მითუმეტეს უჭირდა სრულიად შეიცვალა მისი ცხოვრება თითქოს წარსული მთლიანად გაქრა და ახალი ცხოვრება დაიწყო სუფთა

სტასი (სრულად)

-მკვლელი ვარ! ვიცოდი რა სჭირდა და მაინც ვეჩხუბე! მე ის მოვკალი! გრიშა მოვკალი! გამუდმებით იმეორებდა გონებაში სტასი და შიგადაშიგ ხელს საჭეს არტყამდა.-მკვლელი ვარ! ვიცოდი რა სჭირდა და მაინც ვეჩხუბე! მე ის მოვკალი! გრიშა მოვკალი! გამუდმებით იმეორებდა

დაბრუნება

მართლა დაბრუნებულა, შეხედე, ეს ღიმილი ხომ ჩემია, ნუთუ მართლა ვხედავ? ცოტა ბნელა მაგრამ მაინც ვცნობ... კი,კი! ხმაც. ეს ხმაც ხომ ჩემია? მე რომ მიყვარს!მართლა დაბრუნებულა, შეხედე, ეს ღიმილი ხომ ჩემია, ნუთუ მართლა ვხედავ? ცოტა ბნელა მაგრამ მაინც

ცრემლებით მოწმენდილი ცა ნაწილი თავი 2 3

ლიზის მოულოდნელი ორსულობა გიორგიმ უთხრა ლიზი მე ეხლა წავალ მაგრამ ძალიან გთხოვ ჩემს შემოთავაზებაზე კარგად დაფიქრდი მე მამობისთვის ჯერ მზად არ ვარ არც ეგ ბავშვია ჩემი შვილი თუ არ მოიშორებ გაზრდა მერე გაგიჭირდება იცი რა რთულია გიორგის სიტყვებმა ლიზიზე

უ'საზღვროდ /2/

-შენ არაფერი იცი და გაჩუმდი! -გადი აქედან...ნერვებს ნუ მიშლი. სიმშვიდე მჭირდება -ამაღამ არ მოვალ...ბიჭები არ გააგიჟო - თვალები დაწითლებული ჰქონდა, თინი კარგად ცნობდა ამ სახეს,მაგრამ არასდროს ცდილობდა მის დამშვიდებას. საერთოდ არ უყვარდა მისი