დასასრულის დასაწყისი (თავი მერვე)

- მოკლედ ყოჩაღ შენ რაა, უკვე მოგისწრია ირაკლის შებმა - სოფოს მოსვლამ ოდნავ გამამხიარულა, ცოტახანში მაღაზიაში წავედით კაბების ასარჩევად, საკმაოდ დიდი არჩევანი იყო, სოფოს დიდხანს არუფიქრია, ძალიან ლამაზი კრემისფერი ნაზი, სადა კაბა ჩაიცვაა, მე კაბების

' გრავიტაცია ' (7)

-აქ რა უნდა? -გაკვირვებით ჰკითხა ნენემ ,- შენი მისამართი იცის? -როგორც ჩანს,კი,ან გამოგვყვა,-ბრაზმორეულმა თქვა და კარს მოსცილდა,-არ გავუღებ,-თქვა და ნენეს ზურგი აქცია ,-არ გაბედო,იცოდე,-მიუგო და მისაღებში შევიდა. -გაუღე,იქნებ რა საქმე აქვს?-მიჰყვა

უბრალოდ შემიყვარდა!(4 თავი)

დღეს შაბათი იყო,ამიტომ თავი ადრე ადგომით,არ შემიწუხებია,ავდექი და ტელეფონზე ესემესი ვნახე,ჩემი დაქალი იყო ანი. ანი,მაღალი,მწვანეთვალება,შავგვრემანი ჩემი საუკეთესო მეგობარი იყო და ძალიან მხიარული. მწერდა: -ნია,როგორ ხარ? -მე კი კარგად ვარ,მაგრამ

პაპასკირი და ბაბუციძე 2

პაპასკირი კი ცოცხალი იყო და იმ უფერულ პალატაში იწვა მაგრამ , უჭირდათ , რომ წარმოიდგენდნენ რომ შეიძლებოდა არ გაეღვიძა ზუსტად ისე ემართებოდათ. ! იმ განსხვავებით რომ ეჭიდებოდნენ მისი გაღვიძების იმედს.

შეპყრობილი /5/

-პეპელა მოფრენილა...სად იფარფატე ფოტოგრაფთან ერთად? -ძალიან მაგარ ადგილას...შენ და გვანციკოსაც წაგიყვანთ თავისუფალ დროს. შენ როგორ გაერთე დაბადებისდღეზე? -მაგრად...ცოტა დავთვერი კიდეც ,ახლა წვენი მინდა და უნდა ჩავიდე -კინდა ამოგიტან -ნწ ,დაიძინე

დვალი და დადიანი? არ მჯერა?! (თავი 10)

ალექსანდრე გაქვევბული იდგა, რა უნდა ექნა?! ის დათანხმდა! ის ბავშვი ხომ მისი შვილი იყო! დათანხმდა თაკოს! წაიყვანდა ბაკურიანში! -კარგი! წაგიყვან ბაკურიანში, მხოლოდ ორი დღით!-მკაცრად უთხრა ალექსანდრემ თაკოს. -აუუუ, კარგი ხო-მოწყენილმა თქვა თაკომ და

მიყვარს !! (სრულად )

-გეყოს,მოვიშორე მისი ხელი სიცილით,წიგნის ყიდვა მინდა,მას დაავიწყდება სათაური..-აი ,თურმე რა ..ალბათ ახალ ბლოკნოტსაც იყიდი..თვალი ჩამიკრა -ისე როგორ..(ვინც არ იცის ,მე ბლოკნოტების მანია მაქვს,ვგიჟდები ბლოკნოტებზე),კარგი წავედი თორემ მომკლავს ..-კარგი

გაზაფხულის წვიმა (ნაწილი 9)

-ალერგია მაქვს ბოროტო-დაბღვერილმა და გაგულისებულმა შევძახე და ჩემს გამლღვალ თევზს მივუბრუნდი. აბა, ვინ მაცადა აზრის გამოთქმა და მერე ტკბილად ცხოვრება? ვიქნებოდი ჩემთვის, გემრიელი, ტკბილი

დროებითი ლექტორი #5

დაკაკუნება არ გასწავლეს? - მიბღვერს ქეთი.- სამწუხაროდ არა, მშობლებს ჩემთვის არ ეცალათ და.... - ქეთის სახეზე ფერები გადასდის და დარცხვენილი იყურება აქეთიქით. - აბა რაზე დამიბარეთ ძვირფასო დედიკო?

ძლიერი (თავი 16-18)

უკვე ერთი საათი გავიდა და ნინი არსად ჩანს. ბექა უკვე გიჟს გავს. ყველანაირი იმედი გადაეწურა უკვე. ქვიშაზე დაჯდა და თაბი ხელებში ჩარგო. ყველა მის დღეში იყო. დემე გავიდა რომ მაშველებს დალაპარაკებიდა