არანორმალური (15)

-კი, კი მომახსენა ყველაფერი! -ანუ თუ არ შეგიძლია, არ არის პრობლემა, მართლა! ავიყვან მაშინ ვინ... -არა! არა! – გავაწყვეტინე მაშინვე – ჩემს ძმას მანამდეც ვეხვეწებოდი, რომ მე ვიქნები ორგანიზატორითქო და ამანაც იპოვა ჩემი გასამწარებელი მიზეზი, ხოდა

ჩემი ძმაკაცის შეყვარებულს შეყვარებული ავახიე (თავი 1)

-არის შენთვის ის, რაც ყველაზე და ყველაფერზე მეტად გენატრება? ამ კითხვაზე ხშირად მიფიქრია, თუმცა ეხლა რაც პირდაპირ ენაზე მომადგა, მაგან ზედმეტად იმოქმედა ჩემზე , წყალი დავლიე და ჩემს კლიენტს თვალებში შევხედე -რა თქმა უნდა -ხოდა შვილო, არაფერს მისცე

თითქმის დაქორწინებული I

შეუცნობლად მუდამ რაღაც ახალს ეძებ, რაღაცას ელი. კონკრეტულად რას არავინ იცის, მაგრამ მოლოდინში კი სულ ხარ… შეიძლება არც ფიქრობდე ამაზე, მაგრამ ქვეცნობიერად მაინც უჩვეულოს ელოდები… გინდა, რაღაც შეიცვალოს… მეც სწორედ ამ დღეში ვიყავი დღევანდელ დღემდე

მიყვარხარ ისევ და ისევ

მე შენ მიყვარხარ და შენს სიყვარულს ველი კვლავ და კვლავ ეს გრძნობები სულ თან დამყვებიან, მუდამ კვალდაკვალ შენთან მოვდივარ და გეუბნები ჩემი ზეცა ხარ შენ არ მკადრულობ, შენ არ გიყვარვარ ალბათ ვერ ვჩანვარ მე შენ მიყვარხარ უკიდეგანოდ, მე შენზე ვაფრენ მე

ყველაფერს ვიხსენებ 6

ტკივილისთვის ყურადღება არც მიუქცევია, უფრო გადარჩენაზე ფიქრობდა იმ წუთებში, მამის გადარჩენაზე. მანქანა ვერც კი შენიშნა ,ტყიდან გამოვარდნილივით იყო, ბეწვაშლილი და გააფთრებული, მაგრამ უცებ დაენარცხა მიწაზე და ყველაფერმა ერთად შეახსენა თავი.

მძინარე მზეთუნახავო, პრინცი მოვიდა! (12)

ოთო საავადმყოფოდან გავიდა, ეზოს თვალი მოავლო და გოგონას ძებნას შეუდგა. მიუხედავად იმისა, რომ იცოდა სადღაც აქვე იყო, მაინც ნერვები ეშლებოდა, სურდა მალევე დაენახა იგი. ელზა შენობის უკანა ეზოში, პატარა სკამზე, იჯდა. ირგვლივ ნისლი ჩამოწოლილიყო, საითაც

BUTTERFLY (2)

მამაკაცი თვითკმაყოფილი რჩება... ავტობუსი ჩერდება და გოგონა ცდილობს აუღელვებლად ჩავიდეს იქ სადაც წესით არ უნდა ჩადიოდეს, თუმცა სახეზეა რომ რაღაცას ან ვიღაცას გაურბის... ჩასვლისას კაცს გამჭოლ მზერას ესვრის უღიმის და ისე დგამს შემდეგ ნაბიჯს, თითქოს

თავადაზნაურული ამბები (11)

-მივდივარ! -დარწმუნებული ხარ? -ოოო თათიაა რაა,ისე მეკითხები გეგონება ვთხოვდები!-უდარდელად აიჩეჩა ეკამ მხრები. -ხომ არ დაგავიწყდა რა თქვა?

ცამდე და ცის იქით ღმერთამდე (8თავი)

ნეტავ დრო გაჩერდეს,გაიყინოს და დავრჩედ მხოლოდ მე და შენ.შენ და მე,მხოლოდ ორნი.ახლა და ამ წამს.გაჩერდეს,გაიყინოს,გაქვავდეს,დაპაუზდეს.აი უბრალოდ მე და შენ და უკანასკნელი დღე,არა არ გეგონოთ,რომ ვკვდბი და იმიტომ ვამბობ უკანასკნელ დღეს.ამას იცი რატომ

მთელი ცხოვრებაა გეძებ

მთელი ცხოვრებაა გეძებ, მთელი ცხოვრებაა გნატრობ, იცი, შემეშალე ერთხელ, ახლა მოგაგენი ვატყობ. აი, ის ღიმილი სადაც ერთ დროს დავიკარგე უკვე, ჟამის გარდახტომის დროდან ახლა სიგიჟისკენ ვუხვევ.