სექსუალური განათლება ნაწილი 2 (თავი 5)

რაღატო უნდა გადადო? დავრეკოთ და..-არც დაუცდია პასუხი ისე აკრიფა ტელეფონით სკაიპი და რამდენიმე წამში შორიდან ნატას სახეს მოვკარი თვალი. გული საშინლად ამიჩქარდა, სუნთქვა მიჭირდა, დავიძაბე... მივხვდი რომ ისევ მიყვარდა და მენატრებოდა.. საკმაოდ არამშვიდი

ახალი ცხოვრება(2;3თავი)

არვიცი როგორ,მაგრამ მაინც შევძელი და ზარი დავრეკე. ახლა ყველაფერი სულ ერთი იყო ჩემთვის, მთავარია რომ მას ვნახავდი,დაველაპარაკებოდი, მის ხმას გავიგონებდი.არ ვიცი რას მეტყოდა, ამას ჩემთვის მნიშვნელობა აქც ჰქონდა იმ წამს, მთავარია რო ვნახავდი და სხვა

სულს მოგცემ! (სრულად)

თოვლით დაფარულ ქუჩაში მარტოდ მარტო მიაბიჯებდა. ყინვის მიუხედავად მშვიდი ,დინჯი ნაბიჯებით მიიწევდა უფერულ , ძველისძველ კორპუსებს შორის. მთელი ქალაქი ნაომარ ტერიტორიას ჰგავდა, გადმონაშთს სადაც სამუზეუმო ექსპონანტები უნდა ყოფილიყვნენ და არა

ტკივილი სულის სიღრმეში

დაღამდა და ვზივარ ბნელ კუთხეში და უცნაური ფიქრებით შეპრყორბილი ამ ტექსტს ვწერ, არ ვიცი რა მჭირს თითქოს დავიკარგე თითქოს გავიჭედე სივრცეში და გასველის ძიებაში ბევრი დრო გამეპარა, მაგრამ მთავარი ისა რომ შენ დაკარგე ის ვისაც ამდენი ხანი ვეძებდი და ასე

მძიმე გზა (მესამე ნაწილი) მერვე თავი (20)

საოცარია,რომ ზოგ ადამიანს დრო არ ცვლის და სწორედ ისეთები რჩებიან,როგორებიც ახალგაზრდობაში იყვნენ.ასეთები იყვნენ დათო,სოფია,ანდრია და სალომე.მათ ურთიერთობას დრომ ვერაფერი დააკლო.იმის მიუხედავად რომ დროს ერთად ვეღარ ატარებდნენ ისე ხშირად,როგორც

სახლში დაბრუნება

პატარა უფლისწულს მოეწონა ფილოსოფოსი, მაგრამ იქ ვერ დარჩებოდა, რადგან სახლი ელოდა მას, სახლი სადაც მას ელოდებოდნენ და ის დაიდძრა. ისევ შირს პეიზაჟზე გამოჩნდა მისი პლანეტა გულის ფეთქვამ იმატა და ლამის მხატვრის საჩუქარი გაუვარდა ხელიდან, მაგრამ მაინც

ცუდს ყოველთვის მოსდევს კარგი ( 8 თავი )

ერთი კვირა იტალიაში გავატარეთ. ერთხელ პიკნიკიც მოვაწყვეთ ყველამ ერთად მშობლების ჩათვლით. ქალაქშიც გავისეირნეთ. წყვილებმა ერთი ღამე კლუბშიც გავატარეთ მხირულად. სრულყოფილებისთვის მხოლოდ გიგა და სანდროს იქ ყოფნა გვაკლდა. გიგამ თავისი შეყვარებული,

"ვერონიკას დღიურები"

პირველი მისვლისას თბილად მიმიღეს მერე რაც უფრო მეჩვეოდნენ ბავშვები თუ უფროსები მით უფრო სიმკაცრეს იჩენდნენ დამცინოდნენ, რადგან გამხდარი ვიყავი თუმცა ეს ლოყები ბურთებად მაჯდა სახეზე. დამცინოდნენ , რადგან ნაბოლარა ვიყავი და სწორედ ამიტომ გამიმეტა

წითელი "პასტა"

ზიზღი მიჩნდება ყველა ფუფუნებაში მყოფი ადამიანისა და საკუთარი თავის მიმართაც მე ხომ არ მაწვიმს და არ მცივა..მე ხომ დედა პატარაობიდან ყველასთვის სანატრელად მივლიდა. რამოდენიმე წამის წინ მეტროში ვიყავი, პატარა ბიჭი შემოვიდა ხელში ფერადი კალმებით,

ერთი ღამის სიყვარული..(7)

ახლა სულ სხვანაირად ბედნიერი კაცი ვიყავი. ჩემს საყვარელ არსებასაც იგივენაირად შევუყვარდი როგორც მე . მართლაც რომ სასწაული იყო ეს ყველაფერი. საოცრება იყო ის რომ მალე მამა გავხდებოდი. გულში გაჩენილი სიყვარულის ნაპერწკალი დღითიდღე ღვივდებოდა.