ნაგავი და ქათამი (თავი 1)

კომენტარებშიი დაწერეთ თქვენი აზრი ამ მოთხრობის შესახებ და ისიც გავაგრძელო თუ არა გამარჯობა ხალხო მე ნენე მოდებაძე ვარ 18 წლის მაღალი ,გამხდარიი, შავგვრემანი და გიჟი. მამა ბავშვობაში გარდამეცვალა, როცა მე და ჩემი ძმაა გავიზარდეთ დედაა ამერიკაში

მასში დაკარგული თავი მეორე

დიდი ბჭობის შემდეგ ყველაზე საშინელი გადაწყვეტილება მივიღეთ ამის მომხრე არ ვიყავით არავინ მაგრამ სხვა გზა არ გვქონდა. ემილია და გიორგი ერთად იყვნენ ერთ ოთახში ასევე ანი და ანდრო და მე და ნიკა. -არა ამ აზრის წინააღმდეგი ვარ სასტიკად(მარი) -რაიყო კიარ

ერთხელ (თავი მეათე)

და რეალურად, არ არსებობს არანიარი ფილოსოფია, დაუწერელი კანონი თუ მაგალითი, რის მიხედვითაც ხელმძღვანელობს ადამიანის ცნობიერი, მაშინ როდესაც უყვარს. ეს გრძნობა შეუცნობელი და ცვალებადია. მას მაგიურ, გარდაქმნად ცეცხლს თუ შევადარებ, ისეთს რომელიც

სად?

ზურგი ვაქციე ცხოვრებას კვლავ ნიღბები ავიფარე სახეზე მას შემდეგ,რაც ჩემი ნამდვილი ,,მე" გამოვაჩინე, რომელსაც ხელი კრეს ,ვერ დააფასეს. ვერ მიიღეს მისი წრფელი გრძნობებით, ვერ გაუგეს და ფეხქვეშ გათელეს.არ ვიცი რატომ მოვინდომე საკუთრი თავის წარმოჩენა

(არა)ნორმალურად (არა)ჩვეულებრივი III

-საყვარელო ერთი თაყვანისმცემელი მყავს ვერაფრით მოვიშორე.-ლამის ყბა ჩამომივარდა,ამის სემდეგ კი მამამ დაამატა.-ყველა შენს სახელზეა,აი ბარათი აიღე. მამამ ბარათები მომაწოდა.პირველი ავიღე და გავხსენი...

ცამდე და ცის იქით ღმერთამდე (საცდელი)

-ანუკი გაიღვიძე მა-როგორც ყოველთვის მამაჩემი მაღვიძარის ფუნქციას ირგებს და ჩემ გაღვიძებას ცდილობს რათა უნივერსიტეტში არ დამაგვიანდეს ,დედაჩემი კიდე სამზარეულოში ფუსფუსებს რათა უჭმლი არ წავიდე.ვაიმე ადგომა როგორ მეზარება მაგრამ სხვა რა გზა მაქვს

Demon (7)

- კარგი, ეხლა კი ჩემი აბაზანიდან გაეთრიე, სანამ მე თვითონვე გაგაგდებდე. მუქარამ გამომაფხიზლა ჩემი მძინარე მდგომარეობიდან და მაშინღა გავაცნობიერე სად ვიყავი და ვინ იდგა ჩემს წინ...

ჯოჯოხეთია სულში...

ოთახში დუმილი ჯოჯოხეთური სუფევდა... კედლები დაკაწრა უთქმელმა სიტყვებმა... ხრიალი ამოყვა ჰაერის ნაკადს და სიჩუმემ ისევ განგაში ატეხა...

დაუვიწყარი (სრულად)

არ ვიცი მარიამი როდის შეხვდა დათას, მაგრამ ვიცი რომ მარიამ მარგიანი ყველას მეხსიერებაში სამუდამოდ დარჩა.მარიამ მარგიანისა და დათას სიყვარულზე ყველამ იცოდა, მათი ამბავი ლეგენდასავით გადადიოდა თაობიდან თაობაში და ყველას სწამდა ჭეშმარიტი სიყვარულის,

******

სიტყვებს სულ არ უყვართ შენი მოფერება,გულმა - გულისცემით დამრთო სიყვარული და მეც სიმარტოვე... ისე მივატოვე,არც კი შემიგვრძნია მცირე სინანული. ზანტი მანძილებიც ისე გალეულან,სულ არ მიფიქრია შორი -შორს რომ ეყო,