წარსულის ალეგორია

მახსოვს, როგორ მივრბოდი, უღრან ტყეში, წვიმდა, მიწას გაზაფხულის სურნელი ჰქონდა, მხოლოდ წინ მივრბოდი, არაფერი მაინტერესებდა, არც დასერილი ხელები და მკლავები, არც ტალახიანი და ჩაფექვილი ფეხები, მტკიოდა, თუმცა ეს ტკივილი იმ სულის ტკივილის მეასედიც არ

ღირსება, ფული და სიყვარული(4)

რაიანი დილით ადრე გამოწერეს საავადმყოფოდან. -რაიან შემიძლია სახლში ტაქსით წავიდე თუ შენ დასვენება გინდა -არა შენთან წავიდეთ შემდეგ კი უნივერსიტეტში

ყველაფერს დაკარგვის შემდეგ ეძლევა ფასი (3)

დილით თვალი, რომ გავახილე ისევ ის შეგრძნება მქონდა რომელიც ადრე, არ მინდოდა არაფრის გაკეთება სუნთქვაც კი არ მინდოდა. სკოლაში მისვლის კი მეშინოდა, რადგან დევიდის ნახვა არ მინდოდა, მას იმედები გავუცრუე და თვალებში ვერ შვხედავდი. ამოვდროულად კი ნიკი,

ბიზნეს გარიგება [3]

ალბათ ვერასოდეს წარმოიდგენდა, ყველაზე აფსურდულ სიზმარშიც კი ვერ ნახავდა იმას რაც ახლა მის თავს ხდება. მართალია ყველაფერზე ძალიან კარგად აქვს ნაფიქრი და ყველაფერი გაანალიზებული აქვს, მაგრამ ასეთმა დაჩქარებულმა გადაწყვეტილებამ ბოლო მომენტში მაინც

თავმოყვარე მატყუარა [ნაწილი II] [სრულად]

თბილისის ჰაერზე შეჩვევა ძალიან გამიჭირდა. რამოდენიმე დღე, შეჩვევის მომენტი ვერ ავიტანე... მერე ამას დაემატა ჩემი გაუთავებელი ფლირტი ტელეფონთან, რომელიც დედაჩემსაც ყელში ამოუვიდა. მთელი ორი კვირა ვფიქრობდი რომ გოგორელიანი ასე უბრალოდ და უსიტყვოდ არ

მძიმე გზა (პირველი ნაწილი) მეშვიდე თავი... პირველი ნაწილის დასასრული

სანაპიროზე იმდენ ხანს იჯდა,რომ ვერც კი შეამჩნია,როგორ დაღამდა.ისევ წვიმდა,ცა სიბნელემ მოიცვა.ზღვამ ღელვას უმატა.დათო წამოდგა.ტანსაცმელი სულ სველი ჰქონდა,შარვალი ქვიშით დასვრილი.გზისკენ წავიდა.გადაწყვიტა თავის მეგობართან წასულიყო,რომელიც იქვე ახლოს

ფასი შეთანხმებით

"სრულწლოვანი, უყვარს ბიოლოგია, განსაკუთრებით სასქესო ორგანოების ანატომია. შეუძლია საჭმელებს კეთება და გიჟდება დალაგებაზე.
ფასი შეთანხმებით" შენ კი მხრებამდე ძლივს მიღწეულ ფერად თმას ყურს უკან იწევ, რომელსაც სუნამოს სუნში არეული სიგარეტის სურნელი

ბაქანი!

მატარებლის სადგურზე 17-18 წლის ბიჭი მოუსვენრად დადიოდა...ალბათ ვინმეს ელოდებოდა...უცბად გაჩერდა ხალხისგან მოშორებით კუთხეში დაჯდა და თავი ხელებში ჩარგო...მასთან ახლოს გრძელ საღებავგადაცლილ სკამზე მოხუცი ცოლ-ქმარი იჯდა კაცი ქალს რაღაცას ეჩურჩულებოდა

დაკარგული სიმშვიდე ( 9 )

-რატომ მაკოცე? -რატომ გაკოცე? მის პასუხზე გამეცინა და ჩუმად ვუთხარი -ნუ იმეორებ ჩემს სიტყვებს -დღეს საღამოს 7 სთვის „ლა მარე“_ში დაგელოდები...

მეზობელი, ქმარი და საყვარელი (15)

-მომენატრე ...თურმე ძალიან მომენატრე ! არ შეიძლება ასეთი მონატრება...საშინელებაა ასეთი მონატრება ...დათააა - თავზე უსვამდა თითებს ბაღათურიას და კოცნიდა სადაც კი შეეძლო ისე რომ მისი მკლავებიდან არ დაეხსნა თავი .იგრძნო როგორ გაეღიმა ბაღათურიას-შენც