ფერები!

ხედავ ? ჩემი ლურჯი აზრები როგორ გამიიასამნისფერდა?? ამჩნევ, რომ ნათელმა, ბრჭყვიალა ოცნებებმა ბზინვარება დაკარგეს და გახუნება იწყეს?! კაშკაშა, მუქი ზღვისფერი კი სევდის ფერს, რომ ემგვანება?! როგორ ფერს? უიმედობის ფერს.

გამოიდარებს ! გპირდენი (3)

სამი თვის ორსული მიატოვა დედა იმ კაცმა ,რომელმაც ჩემს ამქვეყნად მოვლინებაში არც მეტი არც ნაკლები მხოლოდ ტოზოიდი გაიღო ჩემთვის . სხვა მეტი არაფერი გაუკეთებია.

მე არ მინატრია

მე არ მდომებია მწვერვალს გატოლება მე არ მინატრია ჩემი ეს ცხოვრება მე არ მითხოვია თქვენი დედამიწა მე არც მიცხოვრია ისე როგორც მინდა

დედა მაპატიებს...

შენ და საკუთარ თავს ერთად დაგცილდებით, ცაზე დაგიტოვებ წითელ ნაფეხურებს… მარტი ”მივულოცე” დედას სამძიმრებით, წუხელ ტკივილიან სიზმრად გავეხურე.

იღბლიანი შეცდომა (თავი პირველი)

ფრთებშესხმული გამოვვარდი უნივერსიტეტის მესამე კორპუსიდან და ერთი სული მქონდა მეგობრებისთვის მეთქვა ის ახალი ამბავი, რომელიც მთლიანად შეცვლიდა ჩემს ცხოვრებას. მე, სამეგობროსთვის ოფიციალურად უმუშევარს, ჩემთვის საოცნებო თუმცა ამავდროულად წარმოუდგენელი

ლუკა კუხიანიძე - წვავს ლამპიონი სველ გრძნობებს, და...

არა წვიმს, დნება. მე წინანდელივით მინდება გაშლილ ხელის გულებში შენი მხრები დავტიო, ტუჩები გავშალო... მერე ძველეუბრად წვრილი ტუჩები

საოცნებო პრიზები შეყვარებისთვის (დასასრული)

-დასრულდა- პაუზით ჩაილაპარაკა სანდრომ- ეს ნიძლავი დასრულდა.-ღამის განათებაზე ეშმაკურად აუელვარდა თვალები -რას გულისხმობ-დაინტერესებულმა გადახედა მიამ სანდროს გაცისკროვნებულ თვალებს. -იცი რაღაც აზარტში შევედი და გადავწყვიტე ახალი ნიძლავი დამედო-

ნაიარევი

ნაიარევი გახსოვს რომ წვიმდა? გაწვიმდება იცი, ამაღამ, ნესტიან წუთებს შემოდგომის სუნი აუვა, მე კი დასასრულს ვერ ვუპოვნი ვიცი ამ საგას და ჩემს ოთახში ჩასახლებულ უცხო აურას,

გთხოვ, მიპოვნე... (სრულად)

-არა მე შენი წამოსახვის ნაწილი არ ვარ. -ანუ არ ვგიჟდები? -არა ნუ ღელავ. - გაიცინა და გზა განაგრძო, მაგრამ რატომ ჩანდა ეს უცნაურად? -ისევ იქ მივდივართ შენ რომ თავიდან მიგყავდი? -უბრალოდ მენდე.

ნუთუ ტერორისტს შეუყვარდა (4)

-გეუბნებოდი, რომ გაჩერებულიყავი, მაგრამ შენ მაინც შენსას აგრძლეებდი. -შენ არ გინდოდა, რომ გავჩერებულიყავი, ხომ ასეა? -მე რას გეუბნები და შენ რას. -არ იცრუო ხომ ასე იყო.-საცდელი მზერა მომაპყრო და მეც ხმა ვერ ამოვიღე.