წყვდიადში მყოფის პირველი ნაბიჯი. (ნაწილი პირველი)

კიდეზე ვარ უკვე მისული, აღარ ვიცი რა ვქნა, როგორ მოვიქცე, გაჩერებული ვარ და წინსვლას ვეღარ ვგრძნობ, უკვე მზად ვარ ყველაფერს წერტილი დავუსვა, მაგრამ მაინც, ვერ ვბედავ... სისუსტეა თვითმკვლელობაო და თუ ვინმე იკლავს თავს, იძახიან სუსტი იყო, დანებდაო..

A.k N.Y

იძულებითი ცხოვრებით ვცხოვრობ. სად დასრულდება არ ვიცი ბოლოს ... ნატანჯი სულით დავბობღავ გზებზე , რომ სიხარული ვიგემო ერთხელ! აღმართს მივყვები ფეხემი მტკივს ,

თურმე ბრძენს უთქვამს

თურმე ბრძენს უთქვამს მეგობრობას არ აქვს საზღვარი მე კი მის სუნთქვას ვატყობ რომ აქვს სხვისი ნაზავი

მთელი ცხოვრება და სამი თვე (თავი 8)

--ორი სიყვარული???-ძალიან გავიკვირვე --კი ორი..-დარწმუნებულად თქვა- მას ჰყავდა ორი ქალის კატეგორია,რომელსაც ერთ ქალში ვერასოდეს იპოვნიდა. ორივე უყვარდა,ვერცერთს თმობდა,მაგრამ არც ორივეს ყოლა იყო მართებული.... მისი „ცოლის“ სახით შეიძლება ითქვას

დღეს უკვე ყელში მაქვს ცხოვრება

დღეს იცით ყელში მაქვს ცხოვრება მე უკვე თოვლივით დავდნი დრო გადის მაგრამ არ მშორდება ჩვეული წუხილი, დარდი

შენმა ლურჯმა თვალებმა დამატყვევეს (ოცდამეორე და ოცდამესამე თავი)

-მე რა გადავრიე?სულ ასეთი იყო ეს -ასე როდის იქცეოდა?უეჭვლი შენმა თანხმობამ გაახარა ასე ძალიან-სიცილს არ წყვეტდა მარიამი -გახარებას განახებ თუ გხიე მაგ ლამაზ სიფათში

შენი არ შემდგარი სუიციდი

ალბათ მეასედ, ამ ჯურღმულად ქცეულ ღამესაც მე სანიმუშოდ უშენობა ამომახველებს, ვეღარ ჰყოფნია გრძობას ულევს შენგან გაჩენილს არც სიმეტრია ,არც სიგლუვე გამოსაზრდელად.

ჯიუტი და მისი სვანი (თავი 2)

-ჯანდაბა სალი რას მიყურებ მინერალური მომიტანე თავი მისკდეებააა..ამოვიბურტყუნე და თავი უფრო ჩავფლე ბალიშში -არამგონია ამ შემთხვევაში უკეთესი ხედი მქონდეს, ხოლო მინერალურს რაც შეეხება კარადაზე დევს..გავიგე ბოხი ამავდროულად მდიდარი ბარიტონი რომელსაც

დუ-დიკო (თავი 5)

დიკო იმაზე კარგი იყო ვიდრე სხვა ნებისმიერი ადამიანი ამ სამყაროში. თავისებური ნაკლითა და დადებითი დატვირთვით. გულუბრყვილო ჩვეულებრივზე ჩვეულებრივი ადამიანი, რომელსაც სწამდა დედამიწაზე გაჩენილი სიკეთისა და სასწაულის.

მაბედნიერებ! (24 თავი)დასასრული

-არა ამას ვერ ვიზავ. სახლში ვბრუნდები. ალექსანდრესთან ვბრუნდები. -გამოვვარდი აეროპორტიდან ჩავხტი ტაქსში და სახლისკენ დავიძარით. არა მაინც როგორ დავუშვი ის ფაქტი რო ალექსანდრეს შეეძლო ეღალატა. ან რას გამოვიქეცი ეგრევე.ჩემი ბრალია რაა. დებილი ვარ