სანშაინ (მე-7 თავი)

წინათგრძნობა ხშირად მერევა სურვილში. რწმენაში. როცა რაღაც ძალიან მინდა მოხდეს, მჯერა რომ მოხდება. ამ ყველაფერს წინათგრძნობის ქვეშ მოვუყრი თავს და ბოლოს, არაფერი ხდება ისე, როგორც მჯერა. როგორც მწამს.

მე მოვკალი ჩემი ,,ანგელოზი" (თავი 3)

-ახლა გასაგებია თუ რატომ ხართ ასეთი ნერვიული, - მესმის ალბად ასეთი ტკივილს ბევრი ვერ გაუძლებდა! - თქვენ კი ძალიან ძლიერი ბრძანდებით, -ბატონო იოანე, მიკვირს ამხელა ტკივილს როგორ უძლებთ

ბრუნვა სივრცეში (2)

- აზრი არ აქვს, ვერ გააღვიძებ მაგას შენ. - სიცილით დააჩერდა თანანო ღრმა ძილში წამებში წასულ დაქალს და ლეოს შეხედა მერე. ღიმილით დახედა ლეომ ნიცას და ხელში ფრთხილად აიყვანა. ერთხელ კი შეიშმუშნა გოგონა, მაგრამ რამდენიმე წამში, ისევ ისე, უშფოთველად

ანგელოზო I თავი

დილით სკოლის ეზოში შევედი. არავის შეუმჩნევია ჩემი იქ ყოფნა ან რატომ უნდა შეემჩნიათ. თვალებით ნინი მოვძებნე. მანაც დამინახა და სიხარულით ხელი დამიქნია, მეც მისკენ მივირბინე. -ჩემი გოგოც მოსულაა. გამიღიმა ნინიმ.

მე მოგიძღვენი წითელი ვარდი

მე მოგიძღვენი წითელი ვარდი შენც ამ ვარდივით გაწითლდი ვხედავ, სიყვარულს ნიშნავს წითელი ვარდი ეს გაწითლება რას ნიშნავს ნეტავ?

მაბედნიერებ! (22 თავი)

-არ ჩამოხვალ? მკითხა როცა თვითონ წყალში გადაეშვა -არა არ მინდა. -კაი-ამოვიდა წყლიდან და გვერძე მომიდგა, მაიკას ჩაებღაუჭა -ალექსანდრეე გაჩერდი. -კაი-მითხრა და ტანსაცმილიანად გადამიშვა წყალში.

ღამის სტუმარი 10

კვირები კვირებს მისდევდა,ბექასგან კი ისევ არაფერი ისმოდა,ვცდილობდი მისი საქციელის ახსნას,არც ერთი წამით იმედი არ დამიკარგავს.... იმის იმედი რო ისევ უკან დაბრუნდებოდა. მიჭირდა,ძალიან მიჭირდა, მაგრამ ვცდილობდი თავი ხელში ამეყვანა,არ მქონდა დეპრესიაში

უცნობი ცოლი (7)

-შუა დღისას რატომ არ მოდი? -ხომ იცი ლიკა , მე ვმუშაობ. საქმიანი კაცი ვარ. -სადმე წავიდეთ? -ბარი, კლუბი, რესტორანი. -კლუბი, ჩვენ რომ გვიყვარდა, ის კლუბი. -ჩაიცვი -ლიკამ სიხარულისგან შეკივლა და დათას აკოცა. -ასეთი დათა მომენატრა -მიდი ,ჩაიცვი

დაკარგული სიმშვიდე ( 3 )

ვფიქრობდი და მივხვდი რომ ჩვენ ყველას შენ გვაერთიანებ, შენსგარეშე ყველაფერი უფერულია, ვიცი რომ გესმის უფლება არ გაქვს ამ სიტყვების მერე ლამაზმა სამოთხემ მიგიზიდოს რადგან ჩვენთან არის შენი სამოთხე შენს გარეშე ყველა ჯოჯოხეთში ვართ... არა ეს ჯოჯოხეთზე

სექსუალური პატარძალი -თავიVII-

ხვნეშა-ხვნეშით შემოვიდა ეკა სახლში. წინ გამობერილ მუცელს ძლივს მიათრევდა და ცოტა კოჭლობითაც კი ადგამდა ნაბიჯებს. _შენ ბავშვი აფთიაქში გინდა გააჩინო?_გავუცინე და უკან გავყევი.