საბედისწერო გასეირნება.

7 წლის ვიყავი როდესაც დედაჩემი გარდაიცვალა. ყველაფრის დაძლევა მარტომ მომიწია, მამაჩემი ჩემს დაბადებამდე გარდაიცვალა ტუბერკულიოზით. მახსოვს რამდენჯერაც გაიხსენებდა დედაჩემი მას იმდენჯერ ცრემლები მოადგებოდა თვალზე.

მოდი მგელობანა ვითამაშოთ . (პირველი თავი )

– მია მია გაიღვიძე , როგორ შეგიძლია ამდენი ხანი დაიძინო ვერ ვხვდები ბოლოს და ბოლოს დილის შვიდი საათია . – ხოო ნინ მეც არ მიკვირს მთელი ორი საათი როგორ მეძინა იმის იმედით რომ მერე მთელი დღე გამოვიძინებდი ? – ისევ ფილმები ? – მობეზრებულად ჩაილაპარაკა

სექსუალური პატარძალი -თავიI-

_უნდა დავშორდეთ…_ჩაილაპარაკა ნიკამ და სტეიკის ბოლო ლუკმა ჩაიდო პირში. _რა?_მეგონა მომესმათქო და სახეზე ჯერ კიდევ ღიმილი მქონდა გამოსახული. _სხვა შემიყვარდა…_ჩურჩულით თქვა და სალფეთქით პირი მოიწმინდა._არ მინდოდა ასე მეთქვა…

carpe diem

ლუჩიოს ყველაფერი აქვს სახელი, დიდება, ფული, ქალები მაგრამ ყველაფერი იცვლება, როდესაც მის ცხოვრებაში ავრორა გამოჩნდება. ქართველი მოცეკვავე, რომელიც იტალიაში დიდი ხნის ოცნების შემდეგ წავიდა. რა მოხდება? როგორ განითარდება მათი ურთიერთობა? დარჩით

ჯადოსნური ბიმა

ოთახის ღია ფანჯრებიდან გაზაფხულის ყვავილების მდიდარი სურნელი შემოსულიყო. იქვე მდგარ სავარძელში მოკალათებული ოლივია მონდომებით კითხულობდა სახლის ბიბლიოთეკაში ნაპოვნ წიგნს და თითოეულ წინადადებას თავის ცხოვრებას უკავშირებდა. ბაღიდან შემოსული ჩიტების

ვარსებობ რომ შეგიყვარო - თავი 5

-დამიანე ახლავე გააჩერე მანქანა ! სასწრაფოდ ! -ხმას ვიმკაცრებ .ისიც მაშინვე აჩერებს .კარს ვაღებ და უკუნით სიბნელეს რომ ვხედავ უკვე მეშინია -ხო კარგი ,წადი და სადმე განათებულ ადგილას გააჩერე-ვეუბნები და თავს ვატრიალებ .მანქანის გაჩერება და ჩემი

Lunae Lumen #6

ხანდახან, ჩვენს ცხოვრებაში ჩნდებიან ადამიანები, რომლებსაც არ ველოდებით. თითქოს, ჩვენს გალაქტიკაში ასტეროიდივით ან მეტეორივით ან, ღმერთო არ ვიცი,

ბატონო პოლიციელო ჩემს მახეში გაებით -4-

ნინი საავდმყოფოდან გამოწერეს, რამოდენიმე დღე სახლში იჯდა. გარეთ ვერ გადიოდა რადგან ჭრილობები ჯერ არ ჰქონდა შეხორცებული. დღეები გადიოდა და სანდრო ყოველდღე სტუმრობდა ნინის. ნელნელა ახლოვდებოდბენ სანდრომ დაბადებისდღეზეც კი დაპატიჟა და სთხოვა რომ

ჩხუბით დაწყებული სიყვარული !

რა უცნაური ღამეა თბილი და იდუმალი თითქოს ზღაპრიდან გამოპარული ვფიქრობ შენზე და ღმერთზე. ვინ ხარ? აქამდე სად იყავი? ასე რატომ ააფორიაქე ჩემი მშვიდი სამყარო? იქნებ ეს ის გრძნობაა, ბავშვობაში რომ უნდა სტუმრებოდა სულს, ან ცოტა მოგვიანებით.

ოცნებების სასაფლაო

გზაზე ოცნებების სასაფლაო... იქვე მიმოყრილი მოლბერტები, ვნებაშეყინული ქუჩები და ცოცხლად გარდაცვლილი პოეტები. გზაზე ოცნებების სასაფლაო... ხატვას შეწირული ფერები და ჩიტი ძველებურად აღარ გალობს... ჩიტებს ყვავ-ყორნები შერევია.