პარალელური სამყაროები-ხილვა (ნაწილი პირველი)

დროის გასვლასთან ერთად ვკარგავ ფერებსაც, ისე როგორც გზა არეული მხატვარი. მე უდაბნოში დაკარგულს საცოდავ ჯარისკაცს ვბაძავ, წყლის სურვილი რომ უფანტავს გონებას. მე ბედნიერების სურვილმა დამიკარგა მშვიდობიანი ცხოვრების წყურვილის შეგრძნება. სულიერად

ჰეი შენ!

ჰეი შენ! მომაკვდავივით რომ ებღაუჯები წარსულის მოგონებებს. გამოფხიზლდი! არსებობს იმაზე რთული მომენტებიც , ვიდრე იაფფასიან ხალხს გაყოლილი გაცვეთილი მოგონებების შემოკრება და ყოვლ უფიქრო ღამეს დაღვრილი ცრემლებია. ჰეი შენ!

ჩემიდან შენამდე (ნაწილი 5)

ღრმად ამოვისუნთქე, ყველა გრძნობას ვაიძულე რომ გაჩუმებულიყო, გაყინული, არაფრის მთქმელი თვალებით შევხედე. - თაი - აქ რა გინდა?

ვარსებობ რომ შეგიყვარო

ისეთი დაღლილი ჩამოვედი ვერ გეტყვით, ფეხებს ვეღარც კი ვგრძნობ. ვსო! ლაშქრობა აღარ გამაგონოთ. აბაზანაში შევდივარ, წყალს ვივლებ და საყვარელ ფუმფულა საწოლზე ვწვები. ისისაა უნდა დამეძინოს ტელეფონირომ რეკავს.

ღამე მდუმარეა ...

მხოლოდ ერთი ვიცი დარწმუნებით (ისე როგორც ადრე), გულზე დედის ლოცვა კვლავ მედება წმინდა მირონივით. უწინ სიცოცხლით და უფლის რწმენით სავსე, ახლა დავფარფატებ ჯერაც უცხო - (შენი) ირონიით.

დაგეძალები

მინდა გიწოდო ღმერთი რადგან შენშია ერთი ამორძალების წესი უაზრო დღეა წელში დაგეძალები ბნელში ვითარ ქალწული ხნეშით სანთელს დაგინთებ ცეცხლში

...მიყვარხარ...

ამ საღამოს მე შენთან ვარ გეფიცები მე მიყვარხარ შემომხედე ნუ გარბიხარ ამიხსენი გულში რაც გაქვს

შემიყვარდი!

შენ რომ გიყვარდი, ყურადღებას მე არ გაქცევდი. შენ რომ გიყვარდი, მე უბრალოდ შორს გავიქეცი.

ანნა ამილახვარს

ორი წლის წინ მე მიყვარდი შენ იყავი ჩემი მერი ამ სიყვარულს ვერ ვიცავდი მაგრამ მე ყოველთვის გელი

"დესპოტი" ქმარი ( თავი 5 )+ 18

სამზარეულოს დახლზე არსებულ ყველა ნივთს ერთი ხელის მოსმით ძირს ყრის, ჩემი მომზედებული ბოსტნეულის სალათი, საჭრელი დაფა, წყლის გრაფინი, წყლის ჭიქა ერთი მეორეს მიყოლებით ცვივა ძირს და იმსხვრევა. ისე რომ მისი მარცხენა ხელი მჭიდროთა მოხვეული ჩემს წელზე