დაუმორჩილებელი (თავი 2 )

არა მაინც რათ მინდოდი ??“ გოგოს გახედა და უკმაყოფილოდ გადაქნია თავი -არდა რა წყნარია როცა ძინავს .ხმამაღლა თქვა და დემნნას გაუღიმა. -დაწყნარდება ლევან დაწყნარდება ჯერ შოკშია.. -მისთვისვე აჯობებს..,მაგრამ დედაჩემთან წადი თუ ძმა ხარ ისინი მიხედავენ არ

საშინელი წესები გასართობად

ანნა იქ დამხვდა როცა მივედი,აღმოჩნდა რომ სალომესაც წამოუყვანია ვაკო - ცუდად ვარ - როგორც კი ბავშვები „გავყარეთ“ მაშინვე ამოვიღნავლე - რა გჭირს? - რა კი არა ვინ - კარგი,თქვი ახლა - ალექსანდრე! - ეგ ვინაა? - იკითხა სალომემ და წვენი მოსვა - ჯანდაბა და

უჟმური და დარტყმული (თავი მეოთხე )

ყველგან ეს როგორ უნდა მხვდებოდეს? არა რა რაჯანდაბა უნდა ამას აქ? -ჩავიბურტყუნე ჩემთვის და მომღიმარ ალექსანდრეს მზერა გავუსწორე. - მეგობრებო ! დღეს ჩვენ ვიხილავთ წლის რბოლას , რომელშიდაც პირველობისთვის იბრძოლებენ ახალბედა მრბოლელი ალექსანდრე

სად ხართ

რამდენი ვკვდებით. ხან სუნთქვის შეწყვეტამდე, ხანაც მანამდე. სულ ვეკითხები ჩემს თავს. სად ხართ ხალხო, სად ხართ? სუნთქვა რას ნიშნავს? განა რამდენს ნიშნავს? რამდენად ბევრს ნიშნავს? ჩვენ ირგვლივ ადამიანები ყოველდღე კვდებიან , ზოგი სიჩუმით, ზოგი

არასდროს ითამაშოთ ამის პატრონმა რა ქნას (დასასრული)

მეორე დრეს ჯგუფი უკვე თბილისში იყო , დაიწყო ძველებული ცხოვრება , ყველა თავიანთ საქმეს დაუბრუნდა . მართა უკე ნერვიულობდა გაცდენილ სამუშაო საათებზე მას ხომ უამრავი საქმე ჰქონდა მოსაგვარებელი .რაიმე ახალი იდეა უნდა მოსვლოდა თავში რათა მოდების ჩვენება

მოგონება

ზაფხულის ჩვეულებრივი დილა გათენდა მე ავდექი მოვწესრიგდი და სასაუზმოდ კაფეში ჩავედი,შევედი კაფეში და ადგილზე გავქვავდი რადგან სილამაზემ მომნუსხა და ცოტა ხანს გაშტერებული შევყურებდი ულამაზეს არსებას ყველაზე ლამაზს ყველაზე ლამაზებს შორის როცა გონზე

ილიანა(4)

_არ გაბრაზდე,რომ ისევ ამ თემას ვუბრუნდები,უბრალოდ გამახსენდა,რომ სადღაც წამიკითხავს მსგავსი სიტყვები.ღმერთი,რომელიც არ ჩანს,არ საუბრობს და რეალურად არც სუნთქავს,ამ ყველაფრის მიუხედავად ის მაინც დედამიწის ყველა მონაკვეთში ფიგურირებს

დრამიონი 1 თავი

ხელი ჩამავლო და მომატრიალა რაღაცის თქმას აპირებდა მაგრამ ვერ მოასწრო რონი გამოჩნდა მან ჩემს ჩანთაში რაღაც ჩააგდო და მითხრა გთხოვ წაიკითხე არ გადააგდოო. განაწილების ცერემონიაც დამთავრდა საერთო ოთახში ავედი წერლი ამოვიღე ზედ ეწერა "ჰერმიონს" დრაკოს

სიმშვიდემდე შეშლილი(20)

-მზად ვარ ყოველი დილა შენთან ერთად დავიწყო -მხოლოდ დაიწყო? -ყოველი ღამე შენთან გავატარო ... იქ კლინიკაშიც , კლუბშიც, მეგობრებთან, ყველგან სადაც იქნები ,ყოველთვის ცხოვრების ბოლომდე არ მპასუხობს,ისე მკოცნის გონებას რომ მიკარგავს მერე ...მერე აღარ

მილიონი მიზეზი (თავი 1 )

წვიმის წვეთებით დანამულ სახეს ხელისგულით ვიწმენდ და გზას ვაგრძელებ.ალბათ ოდესმე მოვბრუნდები და ამ გზას ისევ ავივლი უკან,მანამდე კი წინ მივდივარ..მითხრა უკან არასდროს დაიიხიოო ხოდა მეც წინ ვაგრძელებ გზას,ყოველთვის ასე ვიზამ წავალ წინ მეტი რა საქმე