მე არ ვაპირებ უშენოდ ვიცხოვრო< 17 თავი

-სკოლაში დავდიოდით,ჯერ კიდევ მოსწავლეები ვიყავით და ერთ ჯგუფში ვსწავლობდით.წლების განმავლობაში ვერ ვამხელდი მისგამი სიყვარულს და ჩუმად ვაცილებდი აბეზარ თაყვანისმცემლებს.მირიანი მეხმარებოდა მაგრად,რამდენჯერ უჩემოდაც კი უჩხუბია. ზაზა კი მარტო

5.პროფესორი მეტიჩარა

-როგორ ხარ?-მანქანაში კვიცივით შემხტარს, ნიკას ყურებამდე გაწელილი პირი მაგებებს სიტყვებს. -შენ, რომ დაგინახე რაღა მიჭირს.-ღვედს ვეჯაჯგურები, თუმცა ამ მანქანაში ყველაფერი პატრონივითაა, ჩემი სიცოცხლის გამწარებაზე ორიენტირებული! -რა დაბდურა

საუბარი EX-თან (მადლიერება)

კითხველი და ალბათ შენც იფიქრებ რომ სევდა მაწერინებს , მაგრამ ეს ესე არ არის, ამ ყველაფრის დაწერის მიზეზი ბედნიერებაა, მე ბედნიერი ვარ და მადლიერი, პირველ რიგში მადლობა რომ არსებობ, სიცოცხლის აზრს მაძლევს თუმდაც ის რომ სადღაც ხარ , არსებობ და

კონტროლი (თავი 2)

მანქანა კუს ტბასთან გააჩერა. არც ერთი არ დგებოდა. არც ერთი სვამდა კითხვებს. სანდრა ჩუმად იჯდა. ლაპარაკს რა აზრი ჰქონდა? ფაქტი ფაქტად რჩებოდა. ისინი ერთად იყვნენ კუს ტბაზე. თუმცა ანდრეას არც მაშინ უერთგულა მოთმინების უნარმა და სიჩუმე ისევ პირველმა

სიმშვიდემდე შეშლილი(16)

ჩემს ცხოვრებაში უბედნიერესი ერთი კვირა იყო როდესაც არაფერზე და არავისზე ვფიქრობდი.არაფერი მადარდებდა და მაინტერესებდა უბრალოდ ვცხოვრობდი იმ დღით,იმ წამით და ჩემი დაშნიანით

თამაში (სრულად)

როცა თამაშში გიწვევენ, უარს ვერ იტყვი, თორემ მოგკლავენ. როდესაც თამაში იწყება, უკან ვეღარ ბრუნდები. თამაში მანმადე გრძელდება, სანამ მას არ იპოვი, ან არ მოგკლავენ. თამაშში მხოლოდ ორი გზაა, მოკვდი ან მოკალი. როგორც არ უნდა ცადო სხვა გზას ვერ იპოვი.

*ბაიკერშა* (2თავი)

ბაიკი გავაჩერე თუ არა ყველა ჩემთან მოვიდა.კინაღამ გამჭყლიტეს.ანდრეა მეორე ადგილზე გავიდა და ორმოცდაათი ათასი ლარი მოიგო.ჩვენ ჩვენი მოგებული თანხა ავიღეთ და წამოვედით. -საღოლ ბრატცი მაგრები ხართ ტო(ნოე) -აბა ეხლა რას ვშვებით?(მე) -წამო ჩვენთან ავიდეთ

ბურდული და სხვა კატასტროფები (16)

ოღონდ ახლა გადავრჩე და ნინელის საჭმელებს აღარ დავიწუნებ, დედაჩემის მოქსოვილ ქუდებსაც დავიხურავ ,იმ კატას ბურდულის მანქანაზე აღარ გადავსვამ ხოლმე, ხვედელიძესაც აღარ ვაწვალებ! ჰო კარგი ბოლო პუნქტი აღსრულებას არ ექვემდებარება. ჰაერში გამოკიდული კიდევ

გიჟი ექიმი მატარებელში (15 თავი)

ლექსო გაიღვიძე-ვანჯღრევ-ლექსო თქო-ყურში ჩავყვირი ის კი ნელ-ნელა ახელს თვალებს, ხოლო როცა იაზრებს ვისთან ერთადაა ისიც კივილს იწყებს. -ნუცა მაპატიე გთხოვ-უცებ ხტება ლოგინიდა და სანამ ხვდება, რომ მხოლოდ ტრუსიკის ამარა დარბის მეცინება. -კარგი რა მოხდა

მომკალით,წაიღეთ სხეულის კედლები...

ცივია გარშემო სულ ყველას სხეული , მინდოდა ვინმეზე დაყრდნობა, მიყოლა...მომკალით...ისედაც უგრძნობად ქცელი, გაწიეთ ღიმილი ჰაერს რომ მიხუთავს...