საბედისწერო თავბრუსხვევა (თავი 3)

რთული დღე იყო, მოკლე მიმოხილვას გავაკეთებ : ლუკამ თორნიკე მაგრად სცემა და ახლა ტრავმატოლოგიურში წევს, ელენემ ძმას უთხრა თუ ვინ გადაარჩინა იმ საშინელებას და ამ ამბავს გაოგნებული უსმენდა ლუკა, ხო კიდევ ლუკაში გაურკვეველი გრძნობები გამოიწვია ანამარიამ,

შეხვედრა თოლია ჯონათან ლივინგსტონთან

ზაფხულია,სხვადასხვა ქვეყნების და ოკეანეების მონახულების დრო გრძელდება.მე კი არასდროს მინახავს ზღვა.მე არასდროს მომისმენია მისი ისტორია და ჩემი ამბები მაქვს.მერიდება ამის აღიარება, მაგრამ მე არასდროს მინახავს ლურჯი ზღვის ტალღა,არ გამივლია ქვიშიან

ცოდვების გამო?..(15) +18

ტაძარში მამა გიორგი გველოდა და ყველაფერი წესის მიხედვით ჩატარდა, ეზოში რადენიმე ფოტო გადავიღეთ, შემდეგ გიგიმ ჯვერზე წაგვიყვანა და სანთლები დავანთეთ.. ფოტოგრაფი იქ სრული დატვირთვით ვამუშავეთ, სესილის (კლასელი) „სელფომანობამ“ სასიამოვნო დრო

ყვითელი გული (პირველი თავი)

თმები ძალიან უხდება ! თმაში გვირილებიც ჩავიმაგრე და ჩემი გვირილებიანი ჩანთა ზურგზე მოვიკიდე. ყალბი ღიმილი ავიკარი და ყალბ ხალხთან შესახვედრად მოვემზადე ! კიბეები ჩავირბინე და ჩემს იდიოტ ძმას შევეფეთე. ჩემს დანახვაზე დამცინავად გაიღიმა,ამათვალიერა და

ჩრდილები სიბნელეში(3)

სახლში საშინლად დაღლილი და გამოცლილი დავბრუნდი, პირდაპირ ჩემს ოთახში ავედი, საწოლზე პირქვე დავემხე და გაუნძრევლად ვიწექი რამდენიმე საათი. ფიქრებით სადღაც შორს ვიყავი, უეცრად კარზე კაკუნი გავიგონე, საათს შევხედე უკვე გვიანი იყო. -საყვარელო კარგად

Siempre Staccato 12

_ზუსტად შენნაირი იყო...დარწმუნებული გახლდათ, რომ ყველა პლანეტა იმისთვის იყო შექმნილი, მის ირგვლივ რომ ეტრიალა...მოვიდოდა, ქარიშხალივით დატრიალდებოდა, ცხოვრებას აგირევდა და ისე დაგტოვებდა, თითქოს დიდად მადლობელი უნდა ყოფილიყავი, სამყაროს ცენტრმა

უსათაურო

ჩემს ,,მონათხრობში'' რეალობაზეც იქნება საუბარი და საკუთარ უბედურების მიზეზზეც, თანამედროვე თემას , მენტალიტეტსაც შევეხებით და თქვენ განმსაჯეთ მართალი ვარ თუ არა... შეიძლება რაღაც საკითხებში ვერ ვერკვევიი, არ შემიძლია აზრის ნორმალურად ჩამოყალიბება

თოვლი მოვიდა მარიამ

ცისარტყელები ცეკვავენ ცისფერ და ცვრიან ცაზე, შვიდივე ფერი თეთრია, შვიდივე ფერი მშვიდი - თოვლი მოვიდა მარიამ, თოვლი შენს გაშლილ თმაზე წვიმად იქცევა და უკან ცვრიანი ცისკენ მიდის. თოვლი მოვიდა მარ !

დაუჯერებელი "თავი 2"

-ვიკაა, გაიღვიძე-კარზე მოაკაკუნა დედამ -რა ხდებაა?-ბოხი ხრიწიანი ხმა ამოვუშვი პირიდან. -შენმა მეგობარმა მოგაკითხა დე-შემომძახა მან, მე კი სწრაფად ვჭყიტე თვალები, გარეთ უკვე დაღამებულიყო, სასწრაფოდ წამოვხტი საწოლიდან და საათს დავხედე, უკვე 10

ნუ გააჩერებთ!

მზის სინათლე უკვე იასამნისფრად იდღაბნებოდა მოცისფრო ცაზე, სახლის კარი რომ გავიხურე. მძიმე ჩანთამოკიდებული მივდიოდი, გზას ვიკვლევდი უსასრულოდ გაწელილ კორპუსებს შორის. გვერდს ვუვლიდი ჟანგისფერ ფარეხებს წარწერით: ,,ნუ გააჩერებთ.“ მათგან ცოტა მოშორებით