იდეალური დასაწყისი 7

-მაპატიე რომ მე მიწევს ამის თქმა, უნარებში-21 ქულა აიღე (ზღვარი 24 იყო მოგეხსენებათ) -რატო გინდა რომ თავი მოვიკლა -არა შენს თავს გეფიცები სიმართლეს გეუბნები.

ორმაგი გრძნობები(8)

ფანჯრიდან მზის სხივები პირდაპირ მის სახეს ეცემა , სახე ეჭმუხნება მგონია რომ ამჯერად მაინც გაიღვიძებს ის კი უბრალოდ გვერდს იცვლის ტრიალდება და მთელი ზურგი საჯდომამდე უშიშვლდება . ამჯერად ჩემ ბალიშს ეხვევა , ცხვირს უხახუნებს და კრუტუნებს. მეღიმება ..

ორშაბათს - ვნახე და შემიყვარდა

ორშაბათს - ვნახე და შემიყვარდა, სამშაბათს - გულმა დამიწყო ძგერა, ოთხშაბათს - დედას გამოვეპარე, ხუთშაბათს - დედამ დამიწყო ძებნა,

დღიური(თავი-5)

ტირილი მინდება,მაგრამ ვერ ვიტირებ ამჟამინდელი სიტუაციის გამო. ახლა რომ ვუფიქრდები როგორ დავაწვები ჩემს მშობლებს კისერზე,ისედაც ასეთ ვითარებაში ვართ.მაგრამ ამაზე ფიქრში უფრო მალე გავა დრო და ვერ შევიგრძნობ ბედნიერებას.ეს წუთები,ეს დღეები ბოლომდე უნდა

ჩემი მაჯებიდან...

ჩემი მაჯებიდან სისხლი განუწყვეტლივ წვეთავს... გონების დაკარგვამდე ვცდილობ არ ვიფიქრო... მაგრამ თვალებიდან სისხლი ცრემლის მსგავსად იწყებს დენას...

DAMN (3)

გაკვეთილების დამთავრების შემდეგ, ეზოში გავდივარ და ჯესიკას ძებნას ვიწყებ. საშინელ ხასიათზე ვარ, შესაბამისად ჯესიკასთან გასეირნებაც მეზარება. უცბად ტაილერს ვხედავ, რომელიც ჩემსკენ იყურება. მეც ვუყურებ, მაგრამ ჯესიკა წინ მიდგება, ამიტომ თვალს ვაშორებ.

ლექტორი (9)

გაოცებულმა ამომხედა, ფეხებიდან დაიწყო და ბოლოს სახეზე შეჩერდა, დაბნეულმა მივაჩერდი, ტუჩის კუთხეები შეერხა და თვალებაციმციმებულმა გაიღიმა. შემდეგ სწრაფად წამოვიდა ჩემკენ, წელზე მომხვია ხელი და პირდაპირ გულზე მიმიკრა.

მორჩილება

აკანკალებული,გაყინული ხელებით გააღო სახლის კარი.განერვუილებულმა შიგნიდან ჩაკეტა კარი და სწრაფადვე მოვიდა გონზე.სველი ტილო აიღო,კარი გააღო და სისხლიანი სახელური გაწმინდა,ისევ სახლში შევიდა.აბაზანა გაავსო,ტანსაცმელი გაიხადა და წყალში ჩაყვინთა.როდესაც

დილამშვიდობისა პრინცესა (თავი მესამე)

რაა შუბლზე მაკოცა ? არარსებობს ..ვფიქრობდი ჩემთვის და თან სახლისკენ მივიწევდი .... სახლში მისვლისთნავე დავიძინე ....დილით კი გამააღვიძა ლილემ და ევამ ჩემთან იყვნენ თვიანთი ჩანთებით ....

ნუ დამთმობ თუ კი გიყვარვარ?! (მეცამეტე თავი)

-მივხვდი აქ რომ იქნებოდი, მგონი არ იყო შენი აქ წამოყვანა სწორი . . . -ვცდილობ მოვერიო მაგრამ არ შემიძლია.რომ წარმოვიდგენ რომ ახლა ცოლი ყავს... და მაგრათ მივეხუტე ლეოს. -კაი რა ანუკი არ ღირს ნიკა ამათ. იმის გათვალისწინებით რომ ყველაფერუ ვიცი რა და