თოვს!

ღამეა ცრის, თითქოს ცრემლებად ცრის, თითქოს ტკივილად ცრის. მინდა გა!ჩერდეს დრო რომ ვეღარ ვიგრძნო... თოვს! ისევ ტკივლით თოვს, არ მინდა ვიგრძნო დრო

My life Sucks!! 6 (+15)

- დედა! ვერ ვიტან როდესაც მართალი ხარ! - ვუთხარი მას. - მე ყოველთვის მართალი ვარ თიო - მიპასუხა და ტანსაცმლის დაკეცვა განაგრძო. ისევ დიმიტრის კოცნა გამახსენდა, ამჯერად აღარ ვეცადე დამევიწყებინა. ვიცოდი, ჩემი ნაგავი ბედისა და უცნაური გრძნობების

ველური ორქიდეა (14 თავი)

_ძილი თუ გინდოდათ, საღამოს ადრე დაბრუნდებოდით სახლში და ნორმალური ადამიანივით დაწვებოდით და დაიძინებდით. მე აქ ვმუშაობ, ხან ვიხმაურებ და ხან არა. უჩინმაჩინი არ ვარ ისე ვაკეთო ჩემი საქმე. - სულის ამოუთქმელად ვუთხარი, თან თვალებით ცოცხს ვეძებდი, რომ

მე,შენ და ცუდი ბიჭები (15)

-დღეს ნორმალური წყვილივით ვიქცევით-ხელს მიწვდის -მახსოვს-ხელზე ვეჭიდები. მანქანის კარს მიღებს,ოჰ გულმა არ დაგვარტყას ამდენი ჯენტლმენობისგან. ღვედს ვიკრავ და ისიც საჭესთან სკუპდება

Siempre Staccato 1 ექსპოზიცია

აკანკალებული ხელით ვიღებ დაკეცილ მოსაწვევს და გაკრული ხელით გაკეთებულ მინაწერს ამოუსუნთქავად ვკითხულობ: ,,მე რომ შენი ღმერთი ვიყო, ბნელ ოთახში ჩაგკეტავდი, მოდურ ტანსაცმელს შემოგახევდი და ფრთების გარეშე ცხოვრებას გასწავლიდი!''

საშობაო ზღაპარი

„წიგნი ეძღვნება ფერია ჟაკს,ჩემს საუკეთესო მეგობარს,რომელმაც ცხოვრება მასწავლა“ -ჟაკი სად არის? -სანტას სანახავად წავიდა -რა უნდა მასთან?რატომ აწუხებს სანტას?

სიმპათიური სტუმარი (5 თავი)

დილით, ვიღაცის რხევამ გამაღვიძა. ვიღაცა მარყევდა. თავი გადავწიე და ცალი თვალი ძლივსძლივობით გავახილე. ვინ იქნებოდა თუ არა მარია. – ვაიმე, მარია, დამაძინე...– ჩავიდუდუნე და ისევ გადავაბრუნე თავი. – გოგო, რა გაძინებს? სამი საათია.

გისურვებთ სასიამოვნო ფრენას! (სრულიად)

-მიატოვე? -არა. არ ქვია ამას მიტოვება. მიტოვება მაშინაა როცა ერთმანეთი გიყვართ და ამ სიყვარულში მეორე ნახევარს მარტო ტოვებ. ჩვენ კიდევ სიყვარულის ილუზია გვქონდა და ამას მალევე მივხვდით. გეგმა დასახა, რომ ცოტა ხანი კიდევ გვეცხოვრა ერთად და მერე

იმედის შუქი / light of hope თავი 12

ისტორია,მათემატიკა ისევ ისტორია და ქართული 4 გაკვეთილი მაგრამ დრო საშინლად გაიწელა მეგონა ვეღარასდროს გავაღწევდი ამ ოთახიდან და აი როგორც იქნა ბოლო ზარიც ჩანთას ხელი დავავლე და გარეთ გავედი იჰ ცივი ჰაერიც ჯობია იქ ჯდომას, ერთი სული მაქვს სახლში

პირადი ნარკოტიკი (თავი 1)

მთელი ჩემი ცხოვრება იმ დღეს შეიცვალა. „ის“ რომ არ გამოჩენილიყო ალბათ ახლა უკვე როგორც ხსვებს ერთი უაზრო ოჯახი მექნებოდა. მეყოლებოდა ბავშვობაში ნანატრი ძაღლი და თუ ბედი გამიმართლებდა შვილიც. მის გამოჩენამდე რატომღაც ამ ცხოვრებაზე ვიყავი დაშურებული.