იმედის შუქი / light of hope თავი 11

ესეც მეთერთმეტე თავი მგონი ცოტა დიდია როგორც მთხოვეთ დაგვიანებისთვის ბოდიშს გიხდით ფანჯრის რაფაზე ვზივარ, ქუჩას ვუყურებ მშვიდი ღამეა, არაფერი განსაკუთრებული მასზე ფიქრები მაინც მძლევს შეყვარებულ ადამიანს სიშორის ეშინია მე,მეკი სიახლოვე უფრო

ქალის ასაკი

ცხოვრება მიდის წლები გამოხდა, უწყვეტად ბორგავს ბედის ბორბალი, დავბერდი ცოტა, მაგრამ რა მოხდა, წლებს არ ვნებდები, გინდა მომკალი.

ჯანდაბა! (24)

-არ გინდა!-საწყლად ამოვიოხრე და დარტყმის მოლოდინში თვალები დავხუჭე.უცნაური სითბო ვიგრძენი,როცა ნაზად მოაწება მისი ტუჩები ჩემსას,ცივი თითები თმებში შემიცურა და მისკენ მიმიზიდა.მეც ვაკოცე,მაისურზე ჩავეჭიდე და მკერდზე ავეკარი.

ნუცასი

ერთფეროვნება არ მიყვარს. ჩემი ცხოვრება ერთფეროვანი გახდა, თმის ფერის და ვარცხნილობის შეცვლა აღარ მყოფნიდა. ავდექი და სახლი გავყიდე. სახლი,სადაც დედას წასვლამდე ერთად ვცხოვრობდით. მე და დედა. დედა და მე. მე და ის ადამიანი,რომელმაც ფეხი დაკრა და 20

დაჩი,ანუ გზა ბედნიერებისკენ(მესამე თავი)

სანდრო ცოცხალი თავით არ ჩანდა არაფერი მესმოდა არაფერი ვიცოდი სად იყო რას შვებოდა და ეს ყველაფერი უფრო და უფრო მაგიჟებდა

სიამაყე

მიდიოდა ამაყად, თავაწეული, მაგრამ სული დამახინჯებული ქონდა... X-ს მაინც უყვარდა... უყვარდა სიგიჟემდე, ის კი წასვლის საშუალებას აძლევდა... უნდოდა გაეჩერებინა, მაგრამ რაღაც აკავებდა და უფლებას აძლევდა გაეშვა... Y-საც სტკიოდა... ორივეს სულში ომი იყო

მ.ი. (საცდელი 1 თავი)

როგორც სხვა ბევრ თემასთან დაკავშირებით,აქაც საზოგადოების აზრი სხვადასხვა გვარად იყოფა.ვიღაც თვლის, რომ სიყვარული არსებობს,რომ ის დედამიწაზე ყველაზე დიდი და წრფელი გრძნობაა,ვიღაც თვლის, რომ სიყვარული ადამიანის მიერ შექმნილი ილუზიაა და რომ ის უბრალო

ბედნიერების სამყარო.

ვიგრძენი აღარ მციოდა, ვიღაცამ, თითქოს გაათბო გული, რომელშიც ვიპოვნე, ბედნიერების სამყარო.

ცხრა შეკითხვა სიყვარულის შესახებ /გოდერძი ჩოხელი/

მეცხრე და ბოლო კითხვა, თუმცა ბოლო რატომ? განა წინა პასუხებიდან რამე გაირკვა? სიყვარულის რაობისათვის ხომ იმდენივე კითხვა შეიძლება დაისვას, რამდენი ადამიანიც არის ქვეყანაზე. ალბათ ყველა პასუხი მართალი იქნება შეკითხვაზე, თუ რა არის სიყვარული. მართალი

იისფერი დღიური (თავი 1)

დღეს იოვანეს ვეჩხუბე, ყველაფერს მიმახვედრა, რა დებილი ვიყავი, რომ ასეთ სისულელეებს ვაკეთებდი იოვანე იმედია არასდროს დამავიწყდება, მიყვარს, არ ვიცი, უბრალოდ ძალიან მიყვარს, არც კი მეგონა, რომ ასე დავამთავრებდით ურთიერთობას. დილას ისეთი მხიარული და