ნუ წახვალ ბოლომდე დარჩი ( მესამე თავი )

თათული: აუ უმაგრესი ჯაზფესტივალია ანა: მე ცოტა მოვიწყინე თათული კაიი ახლა ჩვენი ხათრით გაძელი ანა: სხვა რა გზა მაქ :დდდდდდდ

ერთგვარი განტოლება 3

-მუსიკალურ გემოვნებას ნამდვილად არ უჩივი -გაეღიმა და ყურსასმენი კვლავ უკან დამიბრუნა. სიტყვები დამთავრებული ძლივს ჰქონდა, რომ ამ დროს ლიფტის კარიც გაიღო და იქედან ორივენი ერთდროულად გამოვედით. გარეთ ალექსის მანქანა დავლანდე. სწორედ მისკენ მიიწევდა

უცნობი ნაცნობები (ნაწილი 11)

სახლში სიშვიდეა. უცნობი დივანზე ზის და მე მის კალთაზე მიდევს თავი. ერთმანეთს თვალებში ვუყურებთ და თითქოს ასე ვესაუბრებით ერთმანეთს.ნელა აცურებს თავის გძელ თითებს ჩემს სველ თმში და ბოლოებამდე მიდის. ამას კი იმეორებს შეუჩერებლად.სახლში მარტოები ვართ.

მოსაღამოვდა

მოსაღამოვდა,და როგორც ყოველ საღამოს დღესაც მოკვდა ქალაქი.გარდაიცვალა ყველა სულიერი და ცარიელ ქუჩებში მხოლოდ ვარსკვლავები დაიპარებიან.სიშავემ დაფარა კედლები და აღმართა საზღვრები ცასთან.უკვე ყელში ბურთივით მაქვს გაჭედილი ყველა ემოცია და სიძულვილი ამ

My life Sucks!! 4 (+15)

- ნიძლავის გარეშე? - მკითხა დაკვირვებით - ვიფიქრე სტიმული გინდოდა. შევჩერდი და გავიღიმე - რა თქმა უნდა, დავნიძლავდეთ. ოღონდ ფულზე არა, თუ მოვიგე თავს დამანებებ. თვალები გაუბრწყინდა - კარგი. მაგრამ თუ მე მოვიგე, უნდა მაკოცო.

ფოთოლცვენა მაისსში (სრულად)

-თქვენი აზრით, ადამიანები რომ არასდროს გვტოვებდნენ, რას ვისწავლიდით? ვერაფერს. მონატრებასაც, ლოდინსაც და ერთგულებასაც, მაშინ ვსწავლობთ, როცა გვტოვებენ. ზოგჯერ მარტოც უნდა დარჩე, რა იცი თავში რა ფიქრი აგეკვიატოს. სხვასთან ერთად ვერასდროს შეძლებ

ჩემი სიყვარული თავი 2

იმედია მოგწონთ ჩემი მოთხრობააა ახალბედავარ ამ საქმეში თუ რაიმე არ მოგწონთ გთხოვთ მითხარიიით და გამოვასწორებბ მადლობა მინდა გადაგიხადოთ ვინც კითხულობს ჩემს მოთხრობასსს მადლობაა ყველასსს ორივე ძაან სიმპოები იყვნენ ერთი ქერათმიან და მუქი ყავისფერი

სვანეთში გამომყევი (თავი 5)

მესამე სართულზე ავირბინე,ძლივს ვსუნთქავდი..დერეფნის ბოლოში დათო იდგა ვიღაცას ელაპარაკებოდა,რომ დამინახა წამმოვიდა მაგრამ სანამ რამეს მეტყოდა მე დავასწარი..ძლივს მოვაბრუნე ენა დაღლილობისგან..მაგრამ მაინც შევძელი და ვუთხარი

ტკბილი შურისძიება [სრულად]

დგება დღე როცა ყველა ადამიანმა რაღაც სიმართლეს თვალი უნდა გაუსწოროს.... რთულია 22 წლის ასაკში აღმოაჩინო რომ ამ ხნის მანძილზე ტყუილში გიცხოვრია მთელი შენი ცხოვრება ერთი დიდი ფარსია და მეტი არაფერი.... რთულია გააკეთო არჩევანი რეალობასა და ფარსს შორის

"კარგი" გოგოს დღიურები (თავი 11)

ჩემი სამაჯური დავკარგე. ვერ ვხვდები ეს როგორ მოხდა. ის ჩემთვის ძალიან მნიშვნელოვანია. ის ერთადერთია რაც ჩემი საუკეთესო მეგობრისგან დამრჩა. ნატა ახლა ამერიკაშია და დროში განსხვავების გამო ხშირად ვერ ვეკონტაქტები. სანამ წავიდოდა ერთმანეთს სამაჯურები