წვიმიანი ამინდი, უსასრულო გზა და მუსიკა მინდა

წვიმიანი ამინდი, უსასრულო გზა და მუსიკა მინდა გზას უსასრულობ რომ მივუყვები მე შენთან მინდა. შენს ოცნებებში და ფიქრებში შემოჭრა მინდა წუხელ უშენობა სულში ძლიერ წვიმდა. მინდა დავმალო წვიმაში ცრემლები

OLIVIA ნაწილი 5 (სასახლე )

-შეხედე -მითხრა და კოლისკენ შემაბრუნა . -უყურე ! ნახე როგორ ეზიზღები . სახეზევე ეტყობა რომ სძლხარ და რისთვის ? მხოლოდ იმიტომ რომ 4 თვით გაუჩინარდი . ის ვერც კი გაიგებს , ვერ გაგიგებს . არ ცდილობს ამას და გამუდმებით ამას გახსენებს და შენ

...მას შემდეგ ალბათ ვინმე მიყვარდა, მაგრამ ორმხრივი და გამოხატული

"ჰო, რა ყველაფერი ასე მარტივად, ცხოვრების ფლიდი დამოკიდებულება, ჰო ყველაფერი ასე მარტივადაა, მას შემდეგ ალბათ ვინმე მიყვარდა, მაგრამ ორმხირივ და გამოხატული ვეღარ იყო. სიყვარული რომ იცოდა, ზუსტად ამის გამო იყო მარტო". ქართველი მწერლის, ლუკა

სიყვარული როგორც ასეთი (ნაწილი 3)

-ვაბშე, ზოოპარკში წავიდეთ. -აუ რამდენი ხანი არვყოფილვარრ, მაქ ბავშვობის მერე არ ვყოფილვარ.-ვუთხარი გახარებულმა მოკლედ ზოოპარკს ვესტუმრეთ. უამმრავი ცხოველი ვნახეთ, მაგრამ ყველაზე მეტად მაინც ჩემი თავი

მარტოსულობის უპირატესობა (4 თავი)

ხვალ დილით ბათუმში უნდა წავსულიყავით, ჩავალაგე ჩემი ტანსაცმელები, წყალი გადავივლე და დავწექი. ლუკაზე ფიქრები არ მასვენებდა, ვფიქრობდი ხომ არ მეცადა ისევ თქო? მაგრამ სრულიად გააზრებულად ვუთხარი ის ყველაფერი. უბრალოდ მისმა ასეთმა მონდომებამ და

ჩვენ

გული გულია, ტირის ცრემლი გაირია ფიქრის. აღარ გავამტყუვნებ ამ ცას, ისიც მარტოა, ტირის!

სასურველი (თავი 4)

ლამაზ მელოდიაზე ვირხევით და უცებ აღვიქვამ რომ ეს ჩემი პირველი ცეკვაა მამაკაცთან ერთად. ადრე ტელევიზორში თუ რამე სიმღერა გავიდოდა, აუცილებლად ვაყოლებდი ტანს მოცეკვავეებს. არა აქვს მნიშვნელობა უცხოური იყო თუ ქართული. მაგრამ ასეთ პირველ ცეკვაზე ვერც

გაქცევა....... არასდროს გამიშვა.....#2

მართლაც აცირბულა. საჭირო იყო გამათბობელი ჩაგვრრთო.მისაღებში დემნას გაეწყო სუფრა , მაცივარიც გაეახლებინა და სამზარეულოშიც პატარპატარა ნივთებიც გაჩნდა. სუფრას მივუჯრქით . გემრიელა მივირთვით და სახლის დალაგება დავიწყე. მისაღები და ჩემისაძინებრლი

"დამცინავი ღიმილი" (თავი 5)

პარკზე ავდივართ და იქიდან ულამაზეს ხედს გადავყურებთ. თივლია . მაგრამ აღარ თოვს. შენ თეთრი კაშნე თეთრი ქუდი და თეთრი ხელთათმანები გიკეთია. თეთრ ანგელოს გავხარ ბედნიერებისგან სულ იღიმი გიხარია.. უცებ იხრები გუნდას კრავ და მესვრი. მე და შენ გუნდაობას

სიზმარი

ბორგავს ჩემი სულის ჭაობში ლევიათანი და ცარიელ ფიტულად ქცეულს გადაყლაპვას მიპირებს. ძრწის ჩემი გონების უღრმეს და უშორეს აადგილებში და დროს ეძებს, რომ გადამყლაპოს. მისი მომწვანო, ხაოიანი ზედაპირი მეხება და ვგრძნობ,როგორ იმატებს ჩემში ჭაობი და მჭამს,