* * *

მჭირდები როგორც თევზს წყალი მჭირდები როგორც ფრინველს ცა ჩემი სუნთქვა ხარ და გპირდები

თქვენთვის წერილია ერიხ მარია რემარკ

მოგესალმებით მისტერ რემარკ, თქვენ ვერც კი წარმოიდგენთ რამხელა პატივია თქვენთან საუბარი. თუნდაც ასე შორიდან, ჩვენ ხომ საუკუნეზე მეტი გვაშორებს ერთმანეთს. მაგრამ როგორ ჩანს საუკუნემაც ვერაფერი დააკლო თქვენს გენიალურობას. რა შეიძლება თქვას ჩემნაირმა

სვანის შეყვარება შარია(თავი 17)დასასრული

გათენდა მეორე დღეც.და სადნრო გაღვიძებისთანავე გვანცას ოთახისკენ გაეშურა და კარზე დააკაკუნა.მარიამმაც მაშინვე გააღო და გარეთ გავიდა ,რომ გვანცა არ გაეღვიძებინათ. -ხო სანდრო რა მოხდა?(იკითხა მარიმ და მთქნარებ მთქნარებით გავიდა ოთახიდან და კარი

ალუბლები (1)

ალბათ, მართალია მეგობრობიდან სიყვარულამდე ერთი ნაბიჯია-ო. ისიც მართალია, სიყვარულიდან სიძულვილამდე ნახევარიც კი საკმარისიაო. მაგრამ სიძულვილი რა შუაშია? როცა სიყვარულზეა ლაპარაკი. ჭეშმარიტ სიყვარულთან სიძულვილი ვერ მოვა. ვერ დაჯაბნის და ვერ

ქალაქელი მასწავლებელი [სრულად]

ფიქრობდა რომ ერთ-ერთი ყველაზე სწორი გადაწყვეტილება მიიღო. ბევრი არც უორჭოფია, ძალიან დიდ ხანს ოცნებობდა ამაზე. ოჯახშიც არავის გამოუთქვამს პრეტენზია, იცოდნენ მისი ახირებების შესახებ. ყველაფერი მოაგვარა და უკვე ბარგს ალაგებდა.

თქვენთვის წერილია ჯეინ ოსტინ

იცით, ჯეინ, როგორ მძულს რომანტიკა და ყველაფერი რაც რომანტიკას უკავშირდება, მათ შორის ბანალური რომანები ადვილად გამოსაცნობი შინაარსით და დასასრულით? ,,სიამაყე და ცრუ რწმენაც" მსგავს, არაფრისმომცემ რომანად წარმომედგინა, თუმცა ,,გავრისკე" და დავიწყე

გრძნობა... დაარეულობა...

რამ შეიძლება ყველაზე მეტად გატკინოს გული? საყვარელმა ადამიანმა რომელიც ერთ დღეს ადგება და ისევე წავა როგორც მოვიდა.. ოღონდ დანაკლისის გარეშე

ზებუნებრივი (თავი მეექვსე)

ნეტავ რა დაემართა.ეს ვთქვი და ურიელი გამოჩნდა.ასეთი სასოწარკვეთილი არასოდეს მინახავს. -მოდიან.ეს თქვა და სახლის წინ ბარიერი აღმართა.

ბურდულები თავი1

და აიი დაიდო შედეგებიც , არამგონია ახლა ჩემზე ბედნიერი იყოს ვინმე , მე ხომ გრანტით ჩავირიცხეე ჩემთვის სასურველ უნივერსიტეტში . დავიწყე გადმობარგება სოფლიდან თბილისში, საკმაოდ დიდხნიანი და დამღლელი მგზავრობა იყო მაგრამ ამანაც კი ვერ იმოქმედა ჩემს

გთხოვ,დაბრუნდი!

იცი რა?... მენატრები, საოცრად მენატრები იმდენადაც, რომ შენს სახეს ყოველდღე ქუჩაში, გამვლელებს შორის ვეძებ... ალბათობა იმისა, რომ ათასობით ადამიანში შენ ერთს გამოგარჩევ ძალიან დიდია, არარეალური, თუმცა საკმაოდ დიდი ჩემთვის.