შენს მეზობლად (ნაწილი 22)

სახლში დაბრუნებულ ბიჭს ნანა კარებში შეეგება, შეშინებული იყო და თავს იმართლებდა, რამე რომ მეეჭვა მაშინვე დაგირეკავდიო. ლუკა ჯერ კიდევ ვერ ხვდებოდა ბოლომდე თუ რა ხდებოდა მის გარშემო, ყველაფერი ერთდროულად მოიშალა და თავდაყირა დადგა, თითქოს ყველამ მის

ლევან ვარადაშვილი - მე და შენ რომ დავშორდეთ

მე და შენ რომ დავშორდეთ რას იფიქრებს წვიმა იფიქრებს რომ დაგვაშორა ალბათ ქარმა ცივმა მე და შენ რომ დავშორდეთ რას იფიქრებს ქარი იფიქრებს რომ დაშორების მიზეზია ქალი

ჰეი, ნორია...

წყალი ძვირფასი რამაა... მანამდე ვერ მივხვდებით მის ფასს სანამ არ დავკარგავთ მასს.

მორჯულება

-ორსულად ვარ გოგონა ბიჭს მიუახლოვდა და თვალებში ჩააშტერდა -ღადაობ ხო ტოო? -ღადაობის რამე შემატყვე? ნელ-ნელა ბრაზი შეერია ხმაში და თვალები უფრო დააწვრილა -არა გამორიცხულია...იმ ღამეს თავი დავიცავი... თავი გააქნია და ლოგინის კუთხეში ჩამოჯდა

ჟურნალისტი ერთი თვით (სრულად)

როდის წამაკითხებ? - გვერდით დამიდგა და ინტერესიანი მზერა მომავლო. ⁃ რა წაკითხვა უნდა ჩვენზე დავწერე,- თვალები გაუფართოვდა... ⁃ ჰო და მითუმეტეს ახლავე წამაკითხე. რა დაარქვი? ⁃ ჟურნალისტი ერთი თვით...

მოსიარულე კატასტროფა(3თავი)

ყველა დალაგდა, ოთახებიც გავინაწილეთ, ჩემს გვერდით გიორგის ოთახი იყო, ნუ რათქამუნდა ეს ძალიან არ გამხარებია

OLIVIA ნაწილი 4 , 5 (ჯადოქარი)

.................. -ლიივ , სად ხარ ამდენი ხანი ....! -დამტუქსა ვიოლეტმა როდესაც იქ მივედი . -ჰმმ ....კარგი კარგი , რატომ დამიბარე ? -ვკითხე მე ვიოლეტს და იქვე ხის ტოტზე (დაბალი ტოტი იყო ) ჩამოვჯექი . -ხოო ,

წერილი გეგა კობახიძეს ჯინსების თაობის წარმომადგენელს.

საბჭოთა კავშირი დაიშალა! იმპერია განადგურდა! ალბათ ახლა გეღიმება და ფიქრობ რომელ სულელს მოაფიქრდა საბჭოთა კავშირის ერთ-ერთ ყველაზე საშიშ ციხეში ასეთი წერილის გაგზავნა და მითუმეტეს მისთვის ვინც საქართველოში ერთ-ერთ ყველაზე საშიშ ტერორისტად არის

მე შენ სიცოცხლე გაჩუქე (თავი 20)

-აბა რა გეგმა გაქვთ-ერეკლე ჩამოჯდა და მბრძანებლისავის გადახედა ჯერ გიორგის მერე ანკას -სანდრო არის ჩემი გეგმა. სანდროს ყველაზე დიდი გავლენა აქვს ივაზე. იმას გავაფრთხილებთ და ეგ არი.

ალბათ 15 წუთში სისხლით დავიცლები

ანა, სანგარში ვარ ახლა დაჭრილი და ალბათ 15 წუთში სისხლით დავიცლები, ცოტაც მოითმინე, სულ სხვა აპრილიდან, ერთად გაფრინდება შემზარავი წლები,