- გამარჯობა, ცოლად გამომყვები? ( 1 )

შუადღით ნატუკამ დამირეკა და კაფეში წავედით. ქალაქი იწვოდა, ქალაქთან ერთად ჩვენც. ცივ ყავას ვსვამდით და ვგეგმავდით უკვე ნახეევრად გასულ ზაფხულს.- ბათუმში რომ წავიდეთ?- კაი რა ნატუკა.. ყოველ წელს აღარ შემილია ეს ბათუმი.

უპირობოდ (მე-5 თავი)

-სანდრო -მესმის ნიკას ხმა ტელეფონში, აშკარად აღელვებულია, მაგრამ ცდილობს დამალოს.- უნდა გნახო. ახლავე. რაღაც მოხდა. -კაი დაწყნარდი, ჩვენს ადგილას მოდი, პარკში. ნახევარ საათში მოვალ. -კაი.

ჯანდაბა! (12)

-მინდა წინასწარ გაგაბრთხილო,რომ ამ წერილისთვის და ჩემი დატოვებისთვის სამაგიეროს გადახდას ვაპირებ!-გავიგე ზურგს უკან ნაცნობი,ხრინწიანი ხმა და სწრაფად შევხედე უაზროდ მომღიმაღ მწვანე კულულიანს. -გახსოვდეს ვის ემუქრები!-გავუღიმე მეც და გაუაზრებლად

ყვავის პარანოია (7)

_ თქვენი დედაც, გიპოვი გესმის? ყველას გიპოვით. განანებთ, ასე არ შეგარჩენთ, მე ამას ასე არ შეგარჩენთ _ ყვირილი უნდოდა, მაგრამ ყელში გაჩხერილი ბურთი იზრდებოდა და ტირილი დაიწყო. მთელი სხეულით გადახრილს უნდოდა აქედან სადმე შორს წასულიყო, ოთახიდან უნდოდა

დასაწყისიდან დასასრულამდე

საყვარელი ადამიანებისგან წყენა, მათგან მოყენებული შეურაწყოფის გადატანა ყველაზე მტკივნეულია. მითუმეტეს როცა ოჯახის წევრებს შეაქვთ შენს პატიოსნებაში ეჭვი ეს უფრო მეტად მძიმე. როცა იმას გაბრალებენ რაც არ ხარ, რაც არ ჩაგიდენია. როცა უსამართლოდ

ბაბუაწვერები დარგე ჩემს საფლავზე

გამოცარიელებული ადგილები ბედნიერებით გაჟღენთილი ემოციებით შეავსე. ნუ მიგლოვებ, ვერაფერს გავიგებ. ნუ მორთავ ჩემს საფლავს ჩუქურთმებითა და ძვირადღირებული მარმარილოთი, ნუ შეღებავ თუნდაც რკინის ღობეს შავ გლოვისფერად, შეღებე ფერადად, ცისარტყელის შვიდივე

სიყვაული და შურისძიება(თავი5)

სოფოს სამუშაო დღე მშვენივრად მიიწევდა წინ.. თავს ყველაფეწრს კარგად ართმევდა. პირველი დღისთვის მშვენივრად მუშაობდა. -უკაცრავად ბატონო ლევან დავით დანგაძის საქმეზე არიან და შეიძლება რომ შემოვიდნენ? -უი ხო რათქმაუნდა. მიდი, მიდი -კარგი ეხლავე.

ფილფანი – ნი – სვანი ადამია – ია – მეგრელი ნი – ია ნია

ლიზა ანდრონიკაშვილი და თათა ადამია ბავშვობის მეგობრები არიან, ბაღიდან ერთად მოდიან და ოჯახებითაც მეგობრობენ. სულ პატარები იყვნენ მშობლებმა მეზობლად რომ იყიდეს სახლები და აი იმ დროიდან დაიწყო მათი მეგობრობაც.

თავისუფალი ვარდნა 5

მაისური გადავიცვი, სკამზე გადადებულ ჯინს ხელი მოვკიდე, ტელეფონი ავიღე და სადარბაზოსთან ჩავედი. აჩი ჩვეულ ფორმაში იდგა. წელში ოდნავ მოხრილი და სიგარეტით ხელში. იმდენად ძლიერ არტყამდა ნაფასს, რომ სახე მკრთალად უჩანდა. შევეცადე მისი იდილია არ დამერღვია

დედა-შვილობა (თავი1)

მან წლების წინ მისი გოგონა დაკარგა, ჩვილი დედას მოსტაცეს, ახალნამშობიარები ქალი, როცა გონს მოეგო მისი გოგონა მასთან აღარ იყო, მას უთხრეს რომ ბავშვი ძალიან სუსტი იყო და გარდაიცვალა...