ერთი ტიტა

გარბის დაიჭირეთ! ოხ შე პატარა ჭინკა ერთხელ იქნება დაგიჭერ და მაგ შენს ყვავილრბიანად საკანდი ამოგაყოფინებ თავს, შენ პატარა მათხოვარო! უკვე მეოთხე წელია ეს ბებერი ამ სიტყვებით მემუქრება და მეც მეოთხე წელია რაც ჩემი ტიტებით გავრბივარ, რომ.არ დამიჭირონ

გრძნობის ხიდი . . .

გახსოვს გრძნობის ხიდი ჩატყდა ჩვენ ორს შორის, დღეს მე შევამთელე და შენ გელოდები. მერცხლებს გავუმხილე ჩვენი საიდუმლო, ის, რომ არავიში შენ არ მეორდები. გახსოვს ვაშენებდით ჩვენთვის გრძნობის ბუდეს, ეხლა გრძნობები მაქვს თითქოს შემოცლილი. ვიცი ვერ გნახავ

არ შემიყვარდები!*5*

სანდრო სახლში დაბრუნდა თუ არა ტელეფონი შეაერთა და უცდიდა როდის ჩაირთვებოდა..ჩაირთო თუ არა იმწუთში მოვიდა დანარეკები,თვითონ გადარეკა მაგრამ არვინ უპასუხა..მერე მის მდივანს დაურეკა,მდივანმა კი უთხრა რომ კლიენტებმა უკვე დატოვეს ქვეყანა და უარი

14 თებერვალი ( თავი 2)

კარის გაღებას არ ვაპირებ. ვრთავ ფილმს.კაკუნი არ წყდება. გადავწყვიტე გამეღო და რას ვხედავ, ჩემი გიჟი დაქალები შამპანიურით ხელში. - არაა! აბა შეტრიალდით და წადით სახლებში - გეგმები ხომ არ ჩაგეშალა ქალბატონო? ( ალესია) - რას გვიმალავ

ჩემი დღიური(თავი 1)

ოჰ როგორც იქნა დაფრინდა ჩემი თვითმფრინავი არასდროსარმიყარდა ფრენა ავიღე ჩემი ბარგი და გამოვედი მხოლოდ მძღოლი დამხვდა რადგან ჩემი ჩამოსვლა მხოლოდ მამაჩემმა იცოდა 7წელი ნიუ იორკში ვცხოვრობდი რატომღაც გადავწყვიტე ჩემს ფესვებს დავბრუნებოდი და ჩამოვედი

ნამდვილი სიყვარული

გამწარდა თვალებიდან ნაპერწკლები სცვიოდა ხელი მაგრად მომიჭირა და ოთახსჰი ამიყვანა და საწოლზე დამახეთქა და ოთახიდან გავიდა. -თავი ვეღარ სჰევიკავე და ტირილი დავიწყე ამ ტირილში ჩამეძინა -დილით კი სასიამოვნო ხმამ გამაღვიძა თვალები გავახილე თუ არა მის

ჩემი-ანი (8)

როგორ ტკიოდა თავი და თვალებიც დამძიმებული ჰქონდა. არადა, არც ესეთი ბომბა არ იყო ვისკი, რომელიც გუშინ დალია ბიჭებთან ერთად. თან მენთოლის სუნი ცხვირს უწვავდა. მენთოლი?-სწრაფად დააჭყიტა თვალები გიორგიმ და კინაღამ ცრემლები წამოუვიდა. მთელი სახე კბილის

თვალებმა გაგყიდეს მარიამ (11,12)

დიდხანს იყო ნანუკა ჩემთან,რამდენჯერმე ბაჩომაც დამირეკა თუმცა არ ვუპასუხე.მის შვილს დედობას ნამდვილად ვერ გავუწევდი,ამისთვის არ ვიყავი ახლა მზად.თუმცა ის ბავშვი ძალიან შემეცოდა ისიც ჩემნაირი იყო დედამ მიატოვა და წავიდა.მივიღებდი თუ არა მე სხვა ქალს

ტომას მორი - უტოპია

XV-XVI საუკუნეების დიდი ინგლისელი მწერალი, ფილოსოფოსი, ჰუმანისტი და სახელმწიფო მოღვაწე, კათოლიკური ეკლესიის მიერ წმინდანად შერაცხული. ამ წიგნში, რომელიც ერთდროულად წარმოადგენს ლიტერატურულ-პოლიტიკურ პამფლეტს და ფილოსოფიურ ტრაქტატს, ტომას მორი აღწერს

ავტოპორტრეტი (თავი 1)

2000 წელი 19 მაისი. ეს ყველაფერი მეც გადმოცემით ვიცი მე გავჩნდი იმ მუცლიდან,რომლის გაჭრის შემდეგაც დედაჩემი ომის დროს წინა ხაზზე დაჭრილი ჯარისკაცივით იცლებოდა სისხლისგან.გავჩნდი მე და დედაჩემმა დაკარგა იმედი მეორე ბავშვის,ჩვეულებრივ ბავშვებისგან