ღრუბლებში გასეირნება -4-

– იცი, ძალიან კარგად იცი ყველაფერი და მაინც არ გინდა ჩემი უკან დაბრუნება. – ხო, არ მინდა. – და რაღა დამრჩენია ააქ? – მე.

პირველი ქორწინება (თავი 3)

მოსაღამოვდა. სიო ნაზად არხევდა ფოთლებს, რომლებსაც ადგილი შუა ქუჩაში დაემკვიდრებინათ. ნაწვიმარ ქუჩაზე ყვავილების სურნელი ტრიალებდა, რაც უფრო სასიამოვნოს ხდიდა საღამოს. გასეირნება გადავწყვიტე. მოვწესრიგდი, ავიღე ტელეფონი, ჩანთაში საფულეს მივუჩინე

თვალებმა გაგყიდეს მარიამ (9)

მთელი ღამე ვგრძნობდი როგორ მეკვროდა უკნიდან,ყელში მკოცნიდა და მიმეორებდა,რომ ძალიან ვუყვარდი,ეს ყველაფერი საოცარ შეგრძნებებს მგვრიდა,მიუხედავად იმისა,რომ გალეწილი მთვრალი ვიყავი. დილით ისეთ სასაცილო პოზაში გამეღვიძა გულიანად მინდოდა გაცინება,თუმცა

ვნება

მიიწევენ სიხარულით ფერიების შტო მაღლა, ჩემი გოგოც აღარ ტირის, შინ შემოსულს მომახტა ვერაფერმა გამინელა სიყვარული მის მიმართ ყველგან მიმყავს და წავიყვან, სად ვაპირებ, მივდივარ. სურვილებს გადავაბიჯე, მოვქრივარ ფისუნია ამ ოთახში შენი სუნთქვის და

უშენოდ(15)

მაპატიე თითოეული დაღვრილი ცრემლი , გეფიცები მხოლოდ ბედნიერებისგან გამოწვეული ცრემლით გამოვისყიდი ... მერე ისევ ჩავეხუტე , მასთან ასე ყოფნა არასდროს მომბეზრდება. მისი სურნელით გაბრუებული, მისი სითბოთი და სიყვარულით სავსე....

ქალბატონი ქალდანი (5)

„სიყვარული სნეულებასავით არის. ნელა და შეუმჩნევლად ადნობს ადამიანს, ხოლო როცა შეამჩნევ და მისგან თავის დაღწევას მოინდომებ, ძალა გღალატობს.“სკამზე ვიჯექი და ღვინოს ვწრუპავდი როდესაც, ნიკა მოვიდა, მოსიარულე პოზიტივია ეს ბიჭი. -აბა, რატომ მოგვიწყენია

არ შემიყვარდები!*4*

დაბნეულმა წამოწია თავი სანდროს მკლავებიდან მაგრამ მერე გაახსენდა რა ხდებოდა და უცებ დაასერიოზულა სახე..სანდროს ხელები მოიშორა და მიუბრუნდა. -ძალიანაც კარგი აქ თუ იყავი და გესმოდა ყველაფერი დროის დაკარგვა აღარ იქნება საჭირო!ბარგს შენით ჩაალაგებ თუ მე

Pain (2)

-ისინი ადამიანთა ცხოვრებას მაგონებს. ფოთლები ხეებზე იბადებიან, იქვე იზრდებიან ცხოვრების დიდ ნაწილს ხეზე ატარებენ, თუ რათქმაუნდა ზოგიერთი მათგანი დაბადებისთანავე არ მოსწყდა ხეს, ზუსტად ისე როგორც ახალშობილი, იბადებიან მაგრამ არ ტირიან. დანარჩენები

წერილი უცხოს

იყო რაღაც ფერადი,ცოტათი გამჭირვალე და საინტერესო. კიდევ შენ იყავი, ისეთი ბედნირი და ლაღი როგორც არასდროს ყოფილა ვინმე სხვა ან რომც ყოფილიყო ვერ შევამჩნევდი,რადგან მე შენ გხედავდი,მხოლოდ შენ. ბნელ ოთახშიც კი შემეძლო შენი ღიმილის შეგრძნება, შენი

შენს მეზობლად (ნაწილი 4)

ეზო საოცრად ლამაზი იყო. მრავალი ჯიშის თითქმის მიძინებული ყვავილებით გარშემორტყმულ პაწაწინა ვერანდაზე მაგიდა და ორი სკამი ძლივსღა დატეულიყო. წითელი, საოცრად ნაზი ნაჭრისგან დამზადებული გადასაფარებელი მრგვალ მაგიდას თითქმის სრულად ფარავდა, ხის სკამების