რუსკას თვალით დანახული ხევსურეთი

მახსოვს 2013 წლის 29 ივნისი იყო პირველად ხევსურეთში რომ წამოვედი.არ მქონდა ნანახი და ხევსურეთი მხოლოდ შატილის კოშკი მეგონა და მეც მის სანახავად მივდიოდი,თუმცა მანამდე ხევსურული ლექსები,სიმღერები და ხევსურები მიყვარდა...

სიყვარული და ტკივილი (28თავი)

-სანდრო შეგიძლია მაღაზიაში რომ ჩახვიდე?-კარგი რა ამ დილაადრიან რა დროს მაღაზიაა?-ორი დაიწყო და რაღა დილაა?-კარგი ხო წავალ რა მოვიტანო მითხარი ოღონდ. შენ რაღაც დაბნეული ხარ და რა ხდება?-არ იცი დღეს ვიწყებ ცეკვაზე სიარულს

ინსომნია

სიჩუმე ჩამოდგა , ოთახში ღამეა...ფიქრები მირბევენ მე ყოველ ჩასუნთქვას....უბრალოდ არ მძინავს და განა რამეა??...უბრალოდ ჩემს თვალებს სიზმარი არ უნდათ....ფიქრებში გავები ... ოთხია საათი....უბრალო ცრემლებით დავტირი ჩემს აწმყოს....

ეველინი!{დასასრული}

ალბათ ყველად გაინტერესებთ რამოხდა ამ სამი თვის განმავლობაშიი...ძალიან ბევრი რამე მოხდა...იმდენი რომ ეველინი როგორ გაუძლებდა ამ ყველაფერს არ იცოდა მაგრამ მთავარია ახლა ნამდვილი ოჯახი ჰყავდა გვერდით...ყველაფერი შეიცვალა უკეთესობისაკენ..იმ ღამეს მათი

შემიყვარე (ნაწილი მესამე)

სამსახურში როგორ მივედი სიმართლე გითხრათ არც მახსოვს. ვერაფერზე ვფიქრობდი ბენეს გარდა. ალბათ გაიგებს სიმართლეს და ჩემი ნახვა აღარ მოუნდება. რა იდიოტი ვარ!! ყველაზე დებილი არსება. ფიქრებიდან ჩემმი თანაშემწის ხმამ გამომაფხიზლა

ოცნების მამაკაცი იცნების ქალაქში?! 3

ლუკამ და მე ქორწილისთვის მზადება დავიწყეთ. მართლაც ოცნებაში ვცხოვრობდი. ქორწილში საუკეთესო ბრიტანელი მზარეულები მეყოლებოდა,საუკეთესო ბრიტანელი დიზაინერის კაბა,ყველაფერი საუკეთესო მხოლოდ ჩვენთვის...

გამომყვები ცოლად! (თავი 2)

უკვე ვფიქრობდი, რომ არ ღირდა სოფელში ჩამოსვლა, სახლში არც კი მივსულვარ და უკვე მოასწრეს ნერვების მოშლა და თან ვინ, ამ გაწრიპულმა გოგომ!არა, ისე ვაღიარო უნდა, რომ ძალიან ლამაზია, მისი მწვანე თვალები სამყაროსავით ამოუცნობია

ზღვასთან ახლოს

გარშემო ხალხია და მთვარისაგან მიტოვებული ღამეა. მე თავს კვლავინდებურად მარტო ვგრძნობ, ვით ამ მახინჯ ცაზე ყველაზე ნაკლებად მოკაშკაშე ვარსკვლავი. მხოლოდ და მხოლოდ ამ ტრაგედიას თუ ძალუძს მაგრძნობინოს ხელოვნებისადმი სიყვარული, მაგრამ ვწუხვარ...

საკუთრება.[11]

მთელი ღამე გურამის საწოლთან გაათია კატომ,სავარძელში იჯდა და ყოველ წამს ამოწმებდა ბაბუას,სუნთქავდა თუ არა,ხელზე ეფერებოდა და ფიქრობდა რომ ასე უფრო აძლევდა გურამს ბრძოლის სტიმულს,სანამ გურამს არ გამოეღვიძა მანამ თვალი არ დაუხუჭავს

მიყვარხარ...

ვკვდები,ალბათ ცოტაც და ჩემი ძმის საფლავის გვერდით მალე მეც დამასაფლავებენ...მივრბივარ და გიოს მივსდევ ვუყვირი რო არწავიდეს მაგრამ მიდის სამოთხის კარებს აღებს და შიგ შედის ვევედრები რომ დარჩეს მაგრამ არა მაინც მიდის მტოვებს