მონატრება

რა, ვეღარ დაბრუნდება... უკააან....... არა ვეღარ დაბრუნდება! ნელი ნაბიჯებით გზას მივუყვებოდი ჩუმად, თითქოს ისეთი შეგრძნება მქონდა, ვიღაც უნდა მენახა. გვერდზე შემთხვევით გავიხედე და უცებ სკამზე მჯდარი მომტირალი ქერა გოგონა

გული შენით ფეთქავს 1

მაკა დეიდამ კარი რომ გააღო ოთახში შავგვრემანი ბიჭი შემოვიდა მაღალი ტანადი თაფლისეფი თვალებით... ის ისეთი სიმპათიური იყო... მე მას პირდაპირ თვალებში ვუყურებდი და მან ეს შეამჩნია... მე მისდამი გრძნობა გამიჩნდა... უბრალოდ თვალი

მესაკუთრე ჩოფლიანი! [2]

–დედა ნაკოს ცემა უნდა და ითხოვს– ხმამაღლა დაიყვირა დამიანემ. როგორც ყოველთვის ჩემ ასეთ სიტყვებზე ბრაზობს, მეც ხომ ყოველთვის მის გასაბრაზებლად ვამბობ, ბოლო დროს უფრო ხშირად რადგან ყურადღებას საერთოდ აღარ მაქცევს და აღარ მეფერება.

* * * * * *

გიცქერ და ცქერით ვერ ვძღები ისევ ტუჩებზე გეხები, გულ-მკერდზე ნაზად გეხები,ვნება აშლილი ვერ ვძღები.ისევ მინდიხარ ძვირფასო,ისევ მალულად გეხები და ლავიწებზე კვლავ ჩუმად, მე ვნებიანად გეხები.შენს დალალებში გახლართულ თითებს ვეხები,

შტეფან ცვაიგი უცნობი ქალის წერილი(ნაწილი 2)

გესმის თუ არა,საყვარელო,რა საოცრება,რა მომხიბლავი გამოცანა იყავი ჩემთვის,პატარა გოგონასათვის?ის,ვის სახელსაც მოწიწებით ვახსენებდი,ვინც წიგნებს წერდა,ვინც სახელგანთქმული იყო სხვა,დიად სამყაროში,პატარა ბიჭივით მხიარული,კოხტა,

შებაბიჯე პარალელურ სამყაროში (4თავი)

20 სექტემბერი, სამშაბათი 12:46 ნატალი: წუხელ ყოფილხარ საიტზე და ჩემთვის 2 სიტყვა დაგიტოვებია. ნეტავ, რა გააკეთე ისეთი, რომ მეუბნები - ცუდად მოვიქეცი და შენი კოცნის ღირსი არა ვარო?.. საინტერესოა, რა მოიფიქრე ამჯერად?.. როდის ჩამოხვალ? 22:12

ჯიუტად გიცდი! (თ.ჯ)

წვიმის წვეთებით მოვიდა ჩემთან სევდანაკრავი წარსულის სითბო...მომავლის წლებთან არ აქვთ შეხება,თუმცა წარსული მაცოცხლებს თითქოს... ვცხოვრობ მის ირგვლივ, და მისით ვსუნთქავ...დავდივარ ვეძებ წარსულ იმედებს,ასე მგონია ისევ ჩემია,

მოგიტაცებდი როგორც პატარას!! 2

ტასო ჩამოსვლისთანავე ბებოს სახლში მივიდა ყველას გაუკვირდა მისი იქ ხილვა მშობლების გარდა. შევიდა და გამარჯობა თქვა დაბალი ხმით ჩამუხლულ დედამისთან მივიდა და მხარზე ხელი დაადო აგრძნობინა რო მოვიდა,აგრძნობინა რომ

მინდა მიყვარდე 19 თავი

დადა წავიდა და ჩემი ფიქრებიც თან წაიღო.ბოლომდე მქონდა იმედი რომ მოვიდოდა თუმცა ისე გაფრინდა უკანაც არ მოუხედავს თორემ აუცილებლად დაინახავდა ჩემს ცრემლიან თვალებს.უკვე 1 თვე გავიდა და ნაადრევად დაზამთრდა თბილისში,ლილიანა

გოგონა მწვანეში (6)

-ალბათ, იცი მე შეყვარებული, რომ მყავს.ვთქვი დაფიქრებით და თვალებში შევხედე-შენ რაა ისიც გიყვაარს ?-რათქმაუნდა არაა !-აბა, რატომ ხარ მასთან? -მას ვუყვარვარ.-ნუ გამაჭედინებ!!უნდა აირჩიო ვისთან გინდა, გასაგებიაა?-იქნებ შენც აირჩიო!