ახლანდელი მომავალი -3-(დასასრული)

-ნიკა გამიშვი, გააღე კარი -არა! -იდიოტო -დამშვიდდი პატარავ! -არ ვარ შენი პატარა -ჯობია სახლში დარეკო და გააფრთხილო რომ სახლში არ მიხვალ. -გაგიჟდი?! ხომ გითხარი გამოცდებისთვის ვემზადებითქო? -დამშვიდდი ჩემო პატარა ფსიქოლოგო! ვიცი რომ გამოგივა(იღიმის)

შენზე ფიქრს ვცდიდი

მე შენი ყველა ამოსუნთქვის მიზეზი ვიცი, ღიმილს, რომ გეგმავ ეშმაკურად ჩატეხავ ბაგეს. დღეს შემამჩნიეს, თურმე ისევ შენზე ფიქრს ვცდიდი, მაგრამ ფიქრებმა უნებურად მე გამომცადეს. დღეს მე ჩემს ნახატს უშენფერო ფანქრებით ვხატავ, ეგ როგორია? რომ თოვს, მაგრამ

დაიჩოქებს საუკუნე...

ისევ ისე ნაზად მიმზერ, ისევ ისე მებუტები, ისევ ისე მშორდები და მერე ისევ გებრალება, როგორც ძველად, გემის ქიმზე ღუღუნებდნენ ბეღურები, და არ ჰქონდათ ბებერ ტალღებს ბეწვის ხიდზე შებრალება...

ცოდვილი(სრულად)

-სიყვარული? -სიგიჟე. -სიყვარული? -გაფრენა! -სიყვარული? -გრძნობა ,რომელიც გამოუსწორებელი შეცდომების მიზეზი ხდება .

ეშმაკი დედამიწაზე?ხუმრობთ არა?! (11)

სიკვდილი ისე მოდის რომ რომ არავის არაფერს გვეკითხებ სიმარტოვეც დაუპატიჟებელი სტუმარია რომელიც აგერ უკვე 6 წელია ჩემს სულში დაბუდებულა და ფესვები გაუდგამს.

ამოუცნობი(1)

შურისძიება?.და რა ?იძიებ შურს და მერე გაიხარებ ბედნიერი იქნები ?არ არ იქნებ უბრალოდ ჟინია რომ გადაუხადო სამაგიერო მაგრამ არაფერად არ ღირს არა დამინერე არ ღირს ანა!

თუ ქალის მკერდზე არ დამხობილხარ..

თუ ქალის მკერდზე არ დამხობილხარ, თუ ძუძუს თავზე არ გიკბენია, თუ ქალი ოთხად არ მოგიკეცევას, სხვა უკეთესი რა გიგემია?! თუ თბილ თითებით თმას არ უფურჩქნი, თუ გრძნობით ოფლი არ გიდენია, თუ ფეხებამდე ქალს არ გალოკავ..

სიყვარული და ტკივილი (14თავი)

-რაიყო სანდრო რა გჭირს? რა სახე გაქვს? სიყვარულის ასახსნელად მიდიხარ და ბედნიერი უნდა იყო შენ კი ცხვირ-პირი ჩამოგტირის. -არა რა ცხვირ-პირი ჩამომტირის? უბრალოდ ცოტას ვნერვიულობ, არვიცი რას მეტყვის.

ბაბუაწვერა, ანუ გაფანტული არსებობა (6)

_ უნამუსო გოგო, როგორ დამინგრიე ცხოვრება, მეზიზღები, მძულხარ _ ყვირის სასოწარკვეთილი, ხელს მაღლა სწევს და მარჯვენა ლოყაზე მწარედ მირტყამს. ლოყა მეწვის, საშინლად მეწვის და ცივი ცრემლები უფრო მეტად მტკენს. მეორე გაშლილი ხელი მარცხენა ლოყაზე და ეს

თვალები (ნაწილი 2)

ბექა, ყველგან ბექაა. ყველგან მის სახეს ვხედავ. მართლა ძალიან დიდი მადლობელი ვარ რომ მეხმარება, მაგრამ რაღაც უცნაური გრძნობა მიჩნდება ყოველ ჯერზე როცა ჩემთანაა. გული უფრო სწრაფად იწყებს ძგერას, სუნთქვა მეკვრება და მისი ჩახუტება მინდება. -მარიამ!