sms 6 თავი

- ალბათ, - ისევ ჩუმად ვსხედვართ და ოთახს ვათვალიერებთ, ირაკლის იმ უცნობ გოგოსთან ჭარმოვიდგენ და თავისთავად მეღიმება. - რატომ იღიმი? - ისე. - ისე არავინ იღიმის, - ახლა გიორგიც იღიმის. - მაგრამ შენ სულ უნდა იღიმოდე, გიხდება. გული რაღაცნაირად

ბედნიერებამ მითხრა უარი

ბედნიერებამ მითხრა უარი მითხრა ნუ მეძებ,არ ვარო შენი ჩემ შორიახლოს გაისმა ნოტი ნოტი მწუხარების და ქშენის.ბედნიერებამ მითხრა უარი დამტოვა,წავიდა უცხო მხარეში ჩემ შორიახლოს გაისმა ხმები ხმები შიშის და ჩხრიალი

მე დღეს შემიყვარდა წვიმა, ღვთაებასთან ერთად... [სრულად]

გაწვიმდა, მე კი ისევ მოწყენილი ვარ, როგორც ყოველთვის.ვერ ვიტან წვიმას.ვინაა ჩემთან? არავინ... საერთოდ არავინ. ვიყურები გარეთ და ვხედავ ხალხი როგორ გაურბის წვიმას, მაგრამ მოჩანს წყვილი რომელსაც სულაც არ ეჩქარება, მათ შემხედვარე თვალებს ვატრიალებ.

ჭაობის ქალღმერთი -4- (დასასრული)

''უხაროდა მთვარე, უხაროდა აისი, უხაროდა დაისი, უხაროდა მერცხლის ჭიკჭიკი... ის უხაროდა, რაც ადრე მასში სიძულვილს იწვევდა! ამ ცხოვრებისეულმა ლაბირინთმა ასწავლა, რომ სიყვარულს სასწაულების მოხდენა და ჯადოქრობების ჩადენა შეეძლო!''

მომგებიანი ბილეთი 3

-თუ გენანება, არ მინდა!-ვამბობ მე. -ახლავე, შენი თავი არ მაქვს!-იძახის ლექსო და გარეთ გადის. რამდენიმე წუთში თეფშით ხელში შემოდის: -შენთვითონ ვერ შეჭამ?-მეკითხება ჩემი დამცინავი. -ვერა!-მისი წვალება განვიზრახე. სკამს აჩოჩებს, ჩემკენ და ჯდება. კოვზს

ყველაფერი იცვლება ( თავი 5 )

როდესაც ლუკამ გზიდან გადაუხვია გამიკვირდა მაგრამ არ შევიმჩნიე ვიფიქრე ,რომ საცობების გამო წამოვიდა ამ გზიდან და არაფერი შევიმჩნიე მაგრამრ როდესაც თბილისს გავცდით ძალიან გამიკვივირდა თანაც ზედემეტად მაინტერესედა სად მივდიოდით ამიტომაც ლუკას ვკითხე

ოცნებებს მიღმა 2

- მონასტერში ! ერთი კარგი ბერი ვიცით , ერთი ჩემი თანამშრომელი იყო მასთან, ერთი თვით ისიც შენსავით იყო... - სიტყვის დასრულება აღარ ვაცალე და ფეზე წამოვიჭერი - ჩემსავით?! ნეტავ თქვენ თუ გესმით ჩემსავით ყოფნა რას ნიშნავს?! -თავს ნუ იტანჯავ ! შენ რა

ზაფხულის არდადეგები(2)

თავიდან საბა რომ დავინახე მეგონა კარგი ადამიანი იქნებოდა, მითუმეტეს ლილეს ძმა და თან ასეთი სიმპატიური. თუმცა მისმა ქცევამ გული დამწყვიტა. თვალებზე ცრემლმომდგარი და გაბრაზებული მაშინვე გასახდელში შევვარდი და იქიდან გამოსულს კარებთან აყუდებული საბა

წერილები სიკვდილისგან – 1

შავთმიანს გადაღლილობა დაეტყო. ცოტაც ეძინებოდა, მაგრამ საუბარი მაინც განაგრძო, ოღონდ მანამდე ერთი ჭიქა არაყი დალია, რასაც ტკბილი ატმის წვენი დააყოლა. მის ახლად გაცნობილ, სავარაუდოდ ლესბოსელ წითელთმიან მეგობარს, მშვიდი ხმით უთხრა: – აი, ხომ

ერთხელ ვენდისში

იცი ?!.. სულ რამდენიმე დღის წინ ანგელოზს გადავეყარე, აი ისეთს, რომ შეხედავ და თვალი გაგიშტერდება... ვუყურებდი და თვალს ვერ ვწყვეტდი მის ფერმკრთალ და, ჩემთვის, მსოფლიოში ყველაზე ნათელ და ფერად, კანს, თმის ფერს,ოდნავ რომ შერევია მზის კაშკაშა ყვითელი