დავიგვიანეთ

უსუნთქველობა და უშენობა, ძნელია მაგრამ ვეჩვევი რა ვქნა?! ვერ გავძლებდი გეგონა ვიცი, მაგრამ გავძელი თვითონაც მიკვირს, არა ხარ ვიცი შენ იმის ღირსი , რომ ვიტირო და ამას მივხვდი, სულ ყურს ვუგდებიდით ჩვენ სხვების ტლიკინს, ახლა დავშორდით ალბათ არ გიკვირს.

მინდა ანგელოზი ვიყო 11

-დაფიქრდი, ყველა ვარიანტები განიხილე , მაგრამ დარწმუნებული ვარ ბოლოს მაინც ამ ვარიანტზე მიხვალ, რადგან ყველაზე კარგი გამოსავალი ესაა. არანაირი პრობლემა, არანაირი დაკითხვა, სრული თავისუფლება ისე რომ გამომყვე, მაინც არ არის კარგი რამ, ხომ იცი

ფოსტალიონი გოგონა (სრულად)

მის წელზე შემოკრული ხელები იგრძნო ჟრუანტელმა ერთიანად დაუარა ტანში. მთელ მუცელში საშინელ წვას გრძნობდა ხელებს კი უფრო მაგრად უჭერდა და შიშველ სხეულზე იკრავდა გოგონას.. ტუჩებს მის ყელზე დაატარებდა და ვნებისაგან გაბრუებულები ვეღარაფერს იგებდნენ მანამ

მე გავიღიმე შენ შეგიყვარდი!

გამარჯობა ბავშვებო ჩემზე ბევრს არ მოგიყვებით რადგან მინდა ანონიმურ ’მწერლად’ დავრჩე.არ ვიცი მოგეწონებათ თუ არა,მაგრამ ვიმედოვნებ რომ ეს შესაძლებელია.რაც შეეხება ისტორიას ოოო ეს ერთი დიდი სიამოვნებაა.ბევრი სიცილიც მოგიწევთ და ტირილამდე რამდენად

ნოემბრის წვიმა XVIII

საათ ნახევარი ცდის შემდეგ ექიმი გამოვიდა და გვამცნო, რომ დედამ მიმატოვა მე, მიატოვა ნიკო, მიგვატოვა ყველა.. ეს იყო სექტემბრის ბოლო დღე. დღე როდესაც შევიცანი უზარმაზარი ტკივილი, რაც ადამიანმა შეიძლება იგრძნოს, ტკივილი რომლის სიტყვებით გადმოცემა

გამჭირვალე თვალები (1 თავი)

რა იქნებოდა მოგონებების ამოშლა, რომ შემეძლოს?-ელაპარაკებოდა საკუთარ თავს 27 წელს მიღწეული ქალი. ამოვშლიდი საშინელ მომენტებს და ვიცხოვრებდი ზღაპარში. მაგრამ არც ეს ზღაპრები, რომ არ არსებობს? ან ბედის საპირისპიროდ შებრუნება, რომ შემეძლოს. ან

თუ კი დაბრუნება გიწერია.... (თავი 2)

...... თვითმფრინავი აეროპორტში დაეშვა.. ნაბიჯი გადავდგი თუ არა ღრმად ჩავისუნთქე ჩემი მიწა-წყლის ჰაერი.. ყველაფრის მიუხედავად მაინც მომენატრა აქაურობა.. უცებ კი გაოცებისგან თვალები შუბლზე ამივიდა, აეროპორტში უამრავი ჟურნალისტი დავინახე,

მიყვარხარ!!

მესმის , არ გინდა მოხვიდე ჩემთან მესმის , არ გინდა გამითბო გული ჩემი ტკივილი წყვდიადმა შთანთქა მთვარის ნისლივით დაბნელებული

დაბრუნება!{თავი2}

დაახლოებით ერთ კვირაში მთელი ოჯახი აბარგდა და საქართველოსაკენ გზას დაადგა..... სამშობლო მაინც სულ სხვაა,მარიამის მშობლებს მონატრებული ჰქონდათ აქაურობა რასაც მარიამზე ვერ ვიტყვით,ცუდ მოგონებებს უღვიძებდა ყველაფერი..დემეტრე იმ წუთას გაქანდა მის

დაუმორჩილებელი მეძავი (6 თავი)

ყველაფერი უცებ მოხდა,ნინა ისე წაიყვანეს მის დასაცავად ვერაფერი გავაკეთე.დარწმუნებული ვარ ზაზა არ მოისვნებს,სანამ არ დავთანხმდები ნარკოტიკების გადმოტანაზე.მას,რომ რამე დაემართოს საკუთარ თავს არასდროს ვაპატიებ.რუსეთსი ყოფნისას ძალიან მომენატრა.არ