თვალებმა გაგცეს (7)

მაინც რა სასტიკ გამოცდებს უწყობდა თავის თავს? ხომ იცოდა, რომ მისი ნაზი კანის შეხებისთანავე ბრინას კოცნის სურვილი შეიპყრობდა. უბრალოდ აგიჟდებდა მისი იდეალური სხეული... კინაღამ ჭკუიდან შეიშალა, როდესაც ბრიანას სრული მკერდი თავის ტანზე იგრძნო.

რა იქნებოდა თუ...(4 თავი)

ვაღიარებ,რომ საშინლად შემეშინდა მისი.ისიც კი ვიფიქრე,რომ ლექსოსთან შედარებით ეს ნამდვილი ტირანი ან უფრო მეტი, მონსტრი იყო.პირველი გარტყმა ძალიან მეტკინა.ვიცოდი,რომ ლევანი უკვე წავიდა,ამიტომ ჩემი ხსნის ერთადერთი გზა ისევ ლექსოსკენ მიდიოდა.

"ცხოვრების მწვანე თვალება საჩუქარი"(თავი3)

რაა? ვინ არის? რა უნდა ჩემგან ? კარებთან ჩავიკეცე და ტირილი ამიტყდა, ის ღამე იმ ადამიანის წყევლაში და ტირილში გავატარე ვინც ეს ყველაფერი მომწერა !! დილის ცხრა საათი შესრულდა,გადავწყვიტე ტელეფონი ჩამერთო და იმ ადამიანისთვის ვინც ეს ყველაფერი

თურმე სიზმარიც რეალობად იქცევა (თავი 1)

მარიამს პასუხი აღარ მიუწერია ნნერვები მოეშალა ლეპტოპი დახურა და უკვე ნიასგან განსხვავებით მარიამი ლანძღავდა : -თავხედი, უწესო,თავში ავარდნილი. მარიამს ისე ქონდა ნერვები მოშლილი რომ გაბრაზებულზე ჩაეძინა. ძილი კი ნამდვილი ზღაპრული

ღირსების საფასური ( 9 )

-რას აკეთებ ლიკა შენი განძრევა არ შეიძლება -ის ჩემი ლოგინი არაა,ეს შენ შემახსენე დაგავიწყდა? -ნუ ბავშვობ ,აქ არ დაიძინებ-მისი წინააღმდეგობისათვის ყურადრება აღარ მიუქცევია,ხელში მსუბუქი მოძღაობით აიტაცა და საწოლში ჩააწვინა. -მე არ მინდა შენს

ნიკუშა მახალდიანი (4)

დედაჩემმა არ იცოდა რომ ჩავდიოდი.ახლაც მახსოვს მაკოს კივილი მე რომ დამინახა.მამაჩემი ცრემლებს ძლივს იკავებდა და ცოტა მეჩხუბა რომ არ გვაფრთხილე.ბევრი ვილაპარაკე მონატრებულ მშობლებთან შემდეგ შხაპი მივიღე და სულ დავიკიდე საათი რა დროს

პაციენტი [2]

ლავიწზე ორმა გრძლად დასერილმა ადგილმა დააეჭვა მამაკაცი , ძალიან ფრთხილად ასწია ხელი და საჩვენებელი თითით დასერილ ადგილს შეეხო , ქვემოდან ზემოთ აუყვა და იგრძნო , როგორ დააყარა ტანში ჟრუანტელმა ნუკას და მის დახუჭულ თვალებს შეხედა . მეორე ხელი ასწია და

რთულია წარსულის კარების მიხურვა

რთულია წარსულის კარების მიხურვა, როცა გული ნიღბავს წამის გამოძახილს და თუ სასიკვდილო შემოგაწვა ურვა, უნდა შეუერთო ეს ხმა სულის ძახილს! სამყაროს ჩუმ ფეთქვას ვიგრძნობთ მე და მიწა, ვერ ვცვლი უდროობის მტკივნეულ მარწუხებს

გამოიდარებს,გამოიდარებს,თორემ ძვირფასო ნამეტანია (6)

-მით უმეტეს თუ ბიოლოგიური და არაა მოვითხოვ,წესიერად მელლაპარაკოს. -ქეთა ძალიან უხეშობ. -არ ვუხეშობ უბრალოდ რეალურ სიმართლეს ვამბობ და თან მწარე სიმართლეს. -არ მინდა ამდენი ლაპარაკი,იმედია მეტს აღAრ ვიკამათებთ მაგ თემაზე. -მე ვერ ავიტან! -ვის?

მიყვარხარ ჩემო მარიამ (დასასრული)

ერტი კვირის შემდეგ დემეტრე გამოფხიზლდა,იმ დროს მის პალატაში ვიყავი ჩამძინებია და მისმა შეხებამ გამომაფხიზლა -მარი -დემეტრეეე, ჩემო ცხოვრება შენ გაიღვიძეე...როგორ ხარ ?რამე ხომ არ გინდა?-მე სიხარულისგან არ ვიცოდი რა მექნაა