_ვერ გვიცანი გოგო? (2) (_უხეშო! ბავშვობაში არ იყავი ასეთი)

_ელენე?_კიდევ ერთხელ ამოილაპარაკა და სახე გაებადრა _კი..კი ელენე_სიცილით დაილაპარაკა მანაც და იოანეს კარგად დააკვირდა_ძალიან მეცნობი..ძალიან.. _იოანე აბესაძე_ჩაილაპარაკა _იოანე აბესაძე.._გაიმეორა მანაც_იოანე.._გონებაში ჩაიხედა წარმოუდგა პატარა

სიყვარულის ძალა (8 თავი)

მანქანიდან გადავედი. ისიც გადმოვიდა, ლოყაზე ნაზად მომეფერა და ჩამიხუტა. -კარგი წავედი, ფრთხილად იარე, კარგი?-ვუთხარი და გამომშვიდობებისას ვაკოცე. -მიყვარხარ! -მეც!-მივაძახე უკვე კიბიდან და სახლში ავედი.

ჩანახატი (39 თავი)

ოცდამეცხრამეტე თავი.. ერთი კი გახედა გვერდულად თეკლემ საჭესთან დაძაბული სახით მჯდომ აკას, რაღაცის თქმას აპირებდა, თუმცა ისევ გაჩუმება არჩია, უმზერდა ვაჟს და აშკარად ებრძოდა საკუთარ თავს, ათასი სალანძღავი სიტყვა მოსდიოდა, უამრავი საყვედური, მაგრამ

ბიჭი ავტობუსიდან...

ალბათ ყველას ცხოვრებაშია მომენტი. როცა რაღაც ისეთი ამახსოვრდება რაც არ უნდა ამახსოვრდებოდეს.. აი ის მომენტი მქონდა დაღლილ დაქანცული პირველივე ავტობუსსში რომ სულდალეული ავარდები. ბავშვური გამოხტომით შემაღლებულ სკამზე შევჯექი და თავიც ასევე ბავშვურად

ფრაზები სიყვარულზე

“სიყვარული იმას ნიშნავს, რომ დღისით და ღამით შენს წინაშე შენი საყვარელი ქალის სახე გედგეს, გესმოდეს მისი მომაჯადოებელი ხმა, ცხოვრობდე მისი ფიქრით, მისი მგრძნობელობით” – ანაკრეოტი

მინდა იცოდე არასდროს დაგთმობ (მეხუთე თავი)

გურწას დაჭრის შემდეგ 1 თვე გავიდა.ყველაფერი კარგად იყოთქო ვერ ვიტყოდი მაგრამ რაღაც დღეები მეტად დაძაბული იყო როგორც ალექსანდრასთვის ასევე სალისთვის.ლევანმა ჯერჯერობით აქ იცხოვრებ და თუ სიტოაცია უკონტროლო გახდება დემურისთან გადახვალო ეუბნებოდა ხოლმე

წამის ჰარმონია

ჩემი ცხოვრების წიგნს ისევ ვფურცლავ... მინდა, რომ ახალ გვერდზე აღმოვჩნდე და თუ ოცნება მექცა ტკივილად, მინდა, რომ წამით მაინც გამოვჩნდე!!

წვიმაში გარეთ 32 თავი დასასრული

მოკლედ ვტვირთავ ბოლო თავს.იმედია მოგეწონენათ დიდი მადლობა რომ კითხულობდით.ვეცდები მალე დაგიბრუნდეთ ახალი ისტორიით.ველი შ3ფასებებს....თეომ გაბრუებულმა ჩაიარა საფეხურები.გამუდმებით ლუკას სიტყვები უტრიალებდა თავში"აბა რა გეგონა სულელო ხვეწნას

აღიარე, გაები ბაბნიკო! ! !(თავი 17)

ფანჯრიდან დავინახე. აივანზე იდგა და ეწეოდა. მის ხელში მანამდე სიგარეტი არასდროს შემინიშნავს. მინდოდა მივსულიყავი, ხელიდან გამომეგლიჯა და გადამეგდო. ან თუნდაც მხოლოდ მივსულიყავი, მისი ხმა გამეგო, მისი სურნელი შემეგრძნო. თვალები მაგრად დავაჭირე

მამიკოს ფულებით განებივრებული გოგონა.. 7

-კარგი, შენც დაიძინე - უთხრა და ოთახიდან გავიდა.. - ლოგინზე იწვა და ფიქრობდა მის საყვარელ სახეზე. კარის ჭრიალის ხმა მოესმა, თვალებიბ დახუჭული ჰქონდა, ამიტომ არ გაიხელია, ფეხაკრეფით შემოვიდა ‘ვიღაც’, მარიამის სურნელი დატრიალდა ოთახში.. ნელა მივიდა