იცი მიყვარხარ, იცი მჭირდები

იცი მიყვარხარ, იცი მჭირდები, მაგრამ მომავალს ვეღარ მპირდები, რისთვის ვცოცხლობ და რისთვის ვიღლები, გვიან იქნება როცა მიხვდები. დღეები გადის, თითქოს ვმშვიდდები, ჩემს ნაწერებში ისევ იქმნები, ღამურა ვხდები, მაღლა ვფრინდები... მაინც შენთან ვარ, ნუ

ესეც ხომ პოეტურია 2

მე და ნენემ მოვიარეt მთელი რუსთაველი....ნაყინები ნაყინებიც მივირთვით,ეკლესიაშიც ვიყავით და ბევრიც ვიბოდიალეთ საღამო ხანი იყო,ვენდისში გადავწყვიტეთ წასვლა,გზაში ვიცინოდით როდესაც ნენემ ხელი მკრა ანაბელ წინ გაიხედეო.როდესაც გავიხედე,დავინახე როგორ

ვინ ვარ მე ?

მიყვარს ჩემს თავთან მარტო დარჩენა, როცა ვეფლობი ჩემს სამყაროში, თუმცა ვერ ვიტან, როცა ერთი ვარ და მეზიზღება წანწალი დროში! დღეს მაქვს პასუხი ყველა კითხვაზე და ხვალ ვიღვიძებ, როგორც უვიცი, მაგრამ რომ არ ვარ ერთფეროვანი ან უკურმართი, ეს ზუსტად

ქურდი იაგუნდისფერი თვალებით (11)

-გასწიე ხელები,თორემ წამოვფრინდი ფეხზე! _დავიღრინე და გადასაფარებელი ორივე ხელით ჩავბღუჯე. _ან რომ ეჯაჯგურები ამ საბანს,გოგო ვარ და იქნებ საცვლებით ვწევარ საწოლში? არ უნდა იფიქრო შე იდიოტო? _გავბრაზდი. -შენ რისი გოგო ხარ? _გაეცინა ქურხულს და მერე

ფულზე გაცვლილი ბედნიერება (18)

თქვენი მეუღლე ავარიაში მოყვა და ძალიან მძიმედა... თქვენ სახელს იძახი და თქვნი ნახვა სურს თუ შეიძლება მალე მოდით... ბოლო სიტყვებისთვის ყურადღება არც მიმიქცვია.. უცებ ჩავიცვი ჯინსის შარვალი ჟაკეტი და გარეთ გავვარდი ტაქსი გავაჩერე და მისამართი

მინდა მიყვარდეს თავი 43

ბექაზე ბედნიერი ამ წუთებში არავინ იყო ამ ქვეყნად.გულში საყვარელი ქალი ჰყავდა ჩახუტებული და წვიმის წვეთები სახეს უსველებდა.სიცოცხლე უყვარდა ამ წუთებში რომელსაც ანუკი წარმოადგენდა.ამ ლამაზი დღის სანაცვლოდ ყველაფერს დათმობდა და ყველაფერზე უარს იტყოდა

ჟტემ ,მადმუაზელ

ახლა მოხვედით ? გელოდით დიდხანს,ჩაი თუ ყავა? ან იქნებ ვისკი,ვშიშობ რომ ახლა ვიღაც სხვა გიყვართ და აუკრძალეთ თავს ჩემზე ფიქრი, ჟტემ მადმუაზელ,თქვენით ვარსებობ დღე და ღამ თქვენზე ლექსებს ვწერ,გიცდით,სავსეა თქვენით ჩემი არსება

ყველა გვტოვებს(ნაწილი 3)

სანდრო საავადმყოფოში იყო.ნიკაც მასთან ერთად იყო მთელი ღამე,განუწყვეტლივ ურეკავდა ანუკას,მაგრამ ამაოდ.ანუკა მთელი დღე სახლში იყო გამოკეტილი.დილით 12 საათზე ექიმი მივიდა ნიკასთან. -ექიმო როგორაა? გამწარებული და აღშფოთებული მივარდა ექიმს. -გთხოვ ჩემს

ვალენტინობის მოლოდინში მიწერილი წერილი საკუთარ მესთან

დღევანდელი დღეც ისეთივიეა, როგორიც გუშინ იყო, და იმის წინ, ცხოვრება ისეთი უფერულია, ისეთი დამღლელი, მაგრამ არის დღე, ყველასგან გამორჩეული, 14 თებერვალი, არა იმით, რომ საყვარელ ადამიანთან ერთად გაატარებ, ამ დღის ყოველ მომნუსხველ წამს, არა უბრალოდ ეს

შემთხვევითობა არ არსებობს (9)

ვნებამორეული თვალებით უყურებდა გეგას და შემდეგ მოქმედებას სუნთქვაშეკრული ელოდა. ბიჭმაც არ დააყოვნა და მოწყურებულივით დაეწაფა მის ტუჩებს. თურმე როგორ მონატრებიათ ერთმანეთი. თითქმის, ერთი დღე იყო გასული, რაც გეგამ მარიამის წვალების გეგმა შეიმუშავა და