მეჯვარეები [სრულად 1]

გამარჯობა, ბავშვებო! აი, დაგიბრუნდით შეპირებული ისტორიით! უფრო რომანით... სარას კიდევ ერთი საუკეთესო ისტორიაა და იმედი მაქ ისევე მოგეწონებათ, როგორც "მეხსიერების მუდმიბობა" და ისევე შეიყვარებთ ისტორიის პერსონაჟებს, როგორც ალექსანდრეს და კუდიანს!

მოლოდინი !

მაპატიე სანდრო , წადი იქ საიდანაც დაბრუნდი , ცხოვრებას ნუ გამირთულებ . ავდექი ყვავილები მაგიდაზე დავუდე და წამოვედი , კაფიდან რომ გამოვედი , უცებ ხელი მომკიდა მისკენ მიმატრიალა და მაკოცა , ესს ის იყო რასაც ამდენს ხანს ველოოდი , მაინც მან წაიგო ჩემი

ორმაგი ცხოვრება - 4

მხოლოდ შემდეგ შეხედა მშვიდად მფშვინვარეს და მისი კონტურები , დილის სხივებით შეფერილი უფრო ლამაზი ეჩვენა. თვალებ დახუჭული ისეთი მშიდი იყო , ძილშიც რომ ეტყობა მისი სიძლიერე ?

შიზოფრენია სულში მაქვს გამჯდარი

სისხლისფერს იფერებს თვალების გუგები,წამწამებდახრილი ვტირი და ვყვირივარ,ბოლოს კი დაღლილი უეცრად ვჩუმდებიდა ისევ საკუთარ სისუსტეს ვჩივივარ. კედლები თეთრია, ჭერია დაბალი, ნერვები აღარ მაქვს დავწყო თავიდან , შიზოფრენია სულში მაქვს გამჯდარი და მეტი

ეშმაკი და ანგელოზი მეთორმეტე თავი

-გაიღვიძე ანგელოზო.მძინარეს ჩამესმა სასურველი მამაკაცის ნათქვამი თბილი სიტყვები და ტანში სასიამოვნოდ დამიარა ჟრუანტელმა. -მმ.. მოიცა რაა.იმდენად დაღლილი ვიყავი თავის აწევა მეზარებოდა ამიტომ ისევ ძილის გაგრძელება გადავწყვიტე. -ძილისგუდა

მიყვარს და რა ვქნა?! (1)

-ააააააააააააააააააა -რა გაყვირებს? -სად არის ლაშააააააააააა? -დაბლაა, რა ხდებაა? -ჩემს ლოგინში რა უნდა ამ კნუტსსს? -ლაშა მოდი აქ! -რა მოხდაა? -ამ კნუტს აქ რა უნდა? -კარგი რა კატუსა ნახე რა საყვარელიაა -ფუუუ, 22 წლის ხარ და ჩემზე ცოტა ჭკუა თუ არ

რომანტიკა თუ დანაშაული?!

როგორც იქნა, წვიმების სეზონი დამთავრდა და გამოიდარა. ზამთრის მოახლოებით «დასუსტებული» მზე ძველებური სიმხურვალით ვეღარ ათბობდა დედამიწას, თუმცა მაინც მედგარ წინააღმდეგობას უწევდა შემოდგომის ქარებით გათამამებულ სუსხს. სწორედ ის პერიოდი იყო, ჟაკეტიდან

კატათაგვობანა –2–

''ოოო, მე და ჩემი გულმავიწყობა! გზას თვალს არ ვაშორებ, ისე ვწევ სარკეს და ჩანთისკენ ცალ ხელს ვაცოცებ. კოსმეტიკის ჩანთას ვწვდები და ელვა–შესაკრავს ''დასპეცებული'' ვხსნი. ტუშს ვიღებ და სარკეს ვაცქერდები, სწორად რომ წავისვა. ერთი თვალი მოვიწესრიგე და

ჩემს გულში ხარ (5)

წყალში ვიდექი გაშეშებული და ვერაფერს ვხვდებოდი.. ეს როდის მოხდა, როდის გადაიქცა ''ნერვების ჭია'' ნიკა ჩემთვის უსაყვარლეს ადამიანად.. იქნებ მაშინ სულ პირველად რომ ვნახე.. მაგრამ მე მასზე არ ვფიქრობდი, თუმცა ის ხომ ყოველთვის მახსოვდა.. სულ ერთია, ეს

სიმშვიდიდან სიგიჟემდე,ძვირფასო!(თავი VIII)

დაისი,მნათობის გაუჩინარება ჰორიზონტს მიღმა,ეღიმება,თავისი ცხოვრების მნათობს უკვე დემეტრეს ადარებს... მზის ჩასვლის დროს მკვეთრი ფერები იხატება,ისევე როგორც მკვეთრი გრძნობები დემეტრეს გამოჩენის შემდეგ,თავს აქნევს და ახლა ნამდვილად დაისს აკვირდება