Chocolate 5თავი
ხო უნდა გატკინო,საშინლად,მწარედ,მინდა დაგეუფლო,მინდა გაგაწვალო,მინდა ჩემი იყო,მინდა შეგშალო-მკლავებს მხვევს და თმაში თავჩარგული ვნებისგან ათრთოლებული მეჩურჩულება. -რატომ?რატომ?-მეც ვნება მერევა, ჩურჩულზე გადავდივარ. -იმიტომ რომ ჩემი ბედისწერაგრძნობითი ჰალუცინაცია
შენ გრძნობითი ჰალუცინაცია ხარ, და თუ ვცდები, ერთი სიტყვა მაინც მითხარი. როგორ ხარ ? – ჰო, მეც ეგრე, არც მეტი, არც ნაკლები, მაგრამ შენგან განსხვავებით, მე არ ვიცი მოსვენებას რა არ მაძლევს... მხოლოდ ნაწილობრივ, თუმცა ის კარგად ვიცი, რომჟუნალისტი და ქველმოქმედი (1)
გამწარებული გამოვედი უფროსის ოთახიდან.საიდან გავუჩინო ინტერვიუ ჯადოქარი კი არ ვარ. ცნობილი ტელევიზიის ჟურნალისტებს არ ტანხმდება ინტერვიუზე და ერთი უბრალო გაზეთი ჟურნალისტს დამთანხმდება? თუმცა რადაც არ უნდა დამიჯდეს მისი ინტერვიუ უნდაპირადი მცველი(1 ნაწილი სრულად)
პირადი მცველი-ეს ის ყველაზე რთული პროფესიაა რომელიც ამ ქვეყანაზე არსებობს.მათ ყოველთვის საფრთხეში ყოფნა უწევთ სხვისი სიცოცხლის დასაცავათ.საქართველოში პირადი მცველები იმდენად არ მოქმედებენ,როგორც სხვა ქვეყნებში.ერთ-ერთი ასეთი პირადი მცველი არის ნიკაჩემი პრინცესა დაგარქვი (თავი 6)
სიტყვებს არ უჯერებდა...გაოგნებულმა ახედა ლუკას, დაინახა ბიჭის თვალებში მოციმციმე პატარა ჭინკებს..მარიამს გაეღიმა და მაგრად ჩაეხუტა მისთვის მიუწვდომელ და თბილ სხეულს..ლუკა ვერ იჯერებდა,რომ ახლა მის მკლავებში მარიამი იყო. ხელები სახეზე ფრთხილადშენ თუ გგონია დაგთმობ როდისმე ცდები (23)
სკოლას ისე მივუახლოვდი ვერცკი გავიგე მთელი გზა ლუკაზე ვფიქრობდი, ძალიან მჭირდებოდა მისი ღიმილი და მწვანე თვალები, მაგრამ მის ნახვას მხოლოდ რამდენიმე საათში შევძლებდი, ამის გამო კლასსში მოწყენილი და თავდახრილი შევედიჩამკიდე ხელი (6)
მაგრამ დასავლეთი მისთვის უცხოა.გაოცებული შეჰყურებდა გოგონა საოცარ ხედებს და სიამოვნებისაგან წამოძახილებს ვერ იკავებდა.ანი კი უბრალოდ ტკბებოდა ამ სანახაობით.ანის ერთი სული ჰქონდა როდის აჩვენებდა გოგოს შაორის მიმდებარე ტერიტორიებს და უმშვენიერესდედი უშენობა ფერფლად გადავმარხე
იცი მე არმახსოვს როდის დაგინახე იცი არც ის მახსოვს როდის შეგიგრძენი იცი უშენობაც ფერფლად გადავმარხე მაგრამ სინანულიც სწრაფად შევიგრძენი! იცი ყველა წამი შავად შემიღებე იცი უკუნითით ვცოცხლობ ყოველ ღამესიმდიდრე თუ ბედნიერება 26. I ნაწილი.
ერთი თვე იყო გასული რაც, მე და ლადო ერთად ვიყვავით, საცხოვრებლადაც საკუთარ სახლში გადავედით და ჩემი დაბადების დღისთვის ვემზადებოდით, ნუ ვემზადებოდით ხმამაღალი ნათქვამია ის მარტო მუშაობდა ღამე თუ ხედავდი სახლში,მე მამაჩემი მეხმარებოდა და ნატა, ისეთავხედი მეკვლე [ნაწილი 1]
მორგში, როგორც კი შევიდნენ, მაშინვე იგრძნო სიკვდილის სუნი, ტკივილის სუნი და ბევრი გაუბედურებული ადამიანის სევდის სუნი. თავიდანვე არ მოეწონა ეს სიტუაცია.ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.




ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.