მაჩუქე სიყვარული (19) დასასრული

"პატიება წარსულს ვერ დაგავიწყებს მაგრამ მომავალს შეცვლის,უფლება მაღლა-შეწყალებაა, სამართლიანობაზე მაღლა კი პატიება. შეცდომა ადამიანურია , პატიება კი ღვთაებრივი.. " მელოდიის ჰანგებივით ჩამესმა დედის სიტყვები ყურში, თვალები მივნაბე და კარგად

რა ავირჩიო სიკვდილი თუ სიცოცხლე?(თავი 14)

გარდა ჩემი პატარასი, გულში კიდევ ერთი დიდი ტკივილი მქონდა, თიკო. ყოველი დილა და საღამო მისით იწყებოდა და მთავრდებოდა. დილით ადგომისთანავე მის ოთახში გავრბოდი, იმ იმედით რომ რაიმე უკეთესობისკენ შეცვლილი დამხვდებოდა, თუმცა

თინეიჯერი მგლები (თავი 2)

-კობი...წამო გავიპაროთ რაა-დასვენებაზე ცუმად ვუთხარი გაუკვურდა მაგრამ როგორც ყოველთვის უსიტყვოდ დამთანხმდა.ჩანთები გადავყარეთ ფანჯრიდან და ტყეში წავედით,არცერთი ხმას არ ვიღებდით.არაფერი გვქონდა სათქმელი ერთმანეთისთვის

ეს გოგო ჩემი ცოლი გახდება 5 თავი.

ტანში რაღაც უცნაურმა გრძნობამ დამიანა, თან სასიამოვნო, სიამაყის, გაოცების, სიხარულის. გაღიმებული მივბრუნდი ნელა და დავრწმუნდი რომ საოცრად უბრალო და მომხიბვლელი გოგო მიღიმოდა, ისეთი სითბო ჩამეღვარა გულში, რომ თამამად შემეძლო

ვ/ე (ნაწ2)(2)

აი, ხმა ჩაგვარდნიათ? ერთ ადგილას გაშეშებულხართ, ყურები დაგხშობიათ, თვალებში დაგბნელებიათ, გქონიათ განცდა თითქოს დაგამცირეს და გაგანადგურეს. აი, ზუსტად ასე იყო კოტე ახვლედიანი იმ წამს! როგორ იქნებოდი, როცა შენი სისხლი და ხორცი

ექსპერიმენტი საკუთარ თავზე 18

არ ვიცი რამდენ ხანს ვიყავი ასე,მაგრამ თვალი,რომ გავახილე ოთახში მარტო ვიყავი,ბნელოდა და მე შიშველი ვიწექი საწოლში.წამოდგომა დავაპირე,მაგრამ დასუსტებული ვიყავი და თავი ვერ ავწიე,ლოყა საშინლად მეწვოდა,ხელი მოვისვი,ახლა გამახსენდა კოკა და ის საშინელება

ახლა ვხვდები რომ აქამდე ბედნიერება არ ვიცოდი რა იყო

ალბათ ყველა თინეიჯერი გოგო ვინც შეყვარებულია და საყვარელი ადამიანი გვერდით ყავს ფიქრობს რომ ბედნიერია, არ მიკვირს ჩვეულებრივი მოვლენაა, ერთი წლის წინ მეც ასეთი თინეიჯერი ვიყავი

ნენსი, მე შენ გგრძნობ! 9

თავი 9 თითქოს ყინულივთ ცივ, მთის მჩქეფარე მდინარეში ჩამაგდეს და მე ძალა არ შემწევდა იქიდან ამოსასვლელად. გარშემო არავინ იყო, დახმარების თხოვნაც არავისთვის შემეძლო. დინებას მივყვებოდი, ხელ-ფეხი თითქოს გაშეშებული მქონდა, ვგრძნობდი სადაცაა ჩავიძირებოდი.

მთავარია მოინდომო და მიზანს ყოველთვის მიაღწევ(12დასასრული)

ამ თავს ვდებ მეორედ რადგან პირველად როცა ავტვირთე რაღაც პრობლემები იყო რის გამოც ფოტოც შეიცვალა და რაც მთავარია არც ერთ თქვენს კომენტარს არ მიხსნიდა, ამიტომ ჩემი ძალიან დიდი თხოვნა იქნება არ დაიზაროთ და დააფიქსიროთ თქვენი აზრი <3

უზომოდ შეყვარებული(11)

ბარბარე თავიდან მეგონა გავგიჟდი-თქო მაგრამ რომ დავხედე მართლა ქონდა თვალები გახელილი ერთი ვაკოცე და დერეფანში ბიჭებთან გავვარდი ისინი გაკვირვებულები მიყურებდნენ მომტირალს. უცბად დენდარტყმულივით მოწყდნენ ადგილს და პალატაში შევარდნენ შემდეგ კი გაისმა