შეუძლებელი (ნაწილი 6)

ჭიშკრიდან გამოსული გაგოშიძე ქუჩის გადაჭრას აპირებდა მისკენ მომავალი შავი ჯიპი რომ დაინახა. მანქანამ ნელი სვლით ჩაიარა. დაბურულ შუშებში არ ჩანდა არც მძღოლი და არც ის იჯდა თუ არა ვინმე სხვა შიგნით. რატომღაც ძალიან შეეშინდა ელენას.

დრო ყველაფრის მკურნალია

დრო ყველაფრის მკურნალია, ჩემი ფიქრის - არა. ზოგს ცხოვრება უხარია, ზოგიც გაიპარა. დრო ყველაფრის მკურნალია მოგონების გარდა. გულმა ღვინო სულ დალია, მაინც ძველ გულს ჰგავდა. დრო ყველაფრის მკურნალია, მაგრამ მე კვლავ მკლავდა. ალბათ მისი უნარია მე რომ

"თავისუფალი ვარდნა"

მხოლოდ ამ სეზონზეა შესაძლებელი უყურო ბუნების ფერისცვალებას,რა დროსაც ხდება გარდატეხა,ცვლილება,რომელიც საბოლოოდ უცვლელი რჩება და კვლავ საწყისს ვუბრუნდებით....ჩემ წინ უკიდეგანო სივრცეა, თვალუწვდენელი მთები, მე ჩემი

ცოდვების ხარჯზე... (თავი 3)

-ჩემი დის სანახავად ვეღარ მივსულვარ, წაბრძანდი და დააჩქარე, კიდევ მაქსიმუმ ორ დღეს ვაცლი, დანარჩენი რაც უნდათ ის ქნან და პასუხები აქ მქონდეს. -გასაგებია, მანამდე ფანჯარას გამოვაღებ_

არჩევანი თავი 8

რთულია იცოდე გიწევდეს ადამიანთან შეხვედრა რომლის გაცნობაზეც ოცნებობდი თუმცა იცი რომ მან დაგინგრია ყველაფერი ჯერ არ დაბადებულზე უარი თქვა გაგწირა დედაშენი გაანადგურა დაგტოვათ ბედის ანაბარა

"ცნობილი გამონათქვამები და ფრაზები სიყვარულზე"

"ცნობილი გამონათქვამები და ფრაზები სიყვარულზე" ნამდვილი სიყვარული მოჩვენებას გავს. ყველა საუბრობს მასზე,მაგრამ ცოტაა ისეთი ვისაც თავისი თვალით უხილავს იგი“ - ფრანკო დე ლა როჩეფოკალდი ,,სიყვარული უბრალო სიტყვაა ,ვიდრე ისეთი ვინმე არ გამოჩნდება შენს

From Him (თავი I)

სულაც არ იყო უჩვეულო ის რაც ჩემთვის იყო მნიშვნელოვანი,დიახ!მეც მიყვარდა მაგრამ ხომ უკვე აღარ მახსოვს?!მაშინ სულ პატარა ვიყავი,კარგი ვიცრუე...სულ რაღაც 16 წლის,მაგრამ იცით?მაინც ძლიერად მიყვარდა!სწორად გაიგეთ,ჩემი სიამაყის გამო კი არ ვამბობ,მე ის

ცხოვრების გზები ( 26- 27 თავი)

  - ოღონდ ეს არა, ელენე, შვილო. ედუარდ დამეხმარე, ვინმეს დაუძახე. ჩემო საბრალო გოგონა.    - ,,არის აქ ვინმე, დაგვეხმარეთ, გოგონა ცუდადაა“, ეს რა სისხლია ქალბატონო ანა.    - დამეხმარეთ გოგონებო, საოპერაციოში უნდა წავიყვანოთ, პაციენტი ორსულად არის,

დაბრუნება ( 2 თავი)

წუხანდელმა დამღლელმა და ემოციურმა საღამომ ჩემზე ნამდვილად იმოქმედა, დილა იყო სადღაც 10 საათი, რომ გამეღვიძა და სასწრაფოდ დავიწყე სამსახურში წასასვლელად მომზადება.

მე შენამდე (ნაწილი მეთორმეტე)

იმ ღამით თვალი არ მომიხუჭავს.უბრალოდ ვიწექი და ღრმად ვსუნთქავდი.გონება რამოდენიმე საათით გავთიშე და ყველაფერზე ფიქრი შევწყვიტე.უკვე ვიცოდი გიორგისთვის რა უნდა მეთქვა.ახლა მთავარი ის იყო,რა პასუხს მივიღებდი მისგან.